Εκείνες τις μέρες, περιέργως δεν έβρεχε. «Λέγονται Αλκυονίδες μέρες», είπα στην παλιοπαρέα, που είχε μαζευτεί στον καφενέ του Μπάφα. Ωστόσο, ακολούθησαν διαψεύσεις. Πρώτα του Δεμπασκαλά, ο οποίος με αποστόμωσε με ατράνταχτο επιχείρημα: «Δεν πας καλά».

Μετά του Πέτρου του Αρμένη, που θυμήθηκε τον σεισμό της Περαχώρας το 1981 έστω κι αν δεν ζούσε τότε, όχι στην Αθήνα, αλλά ούτε καν στην Ελλάδα. «Παπαριές καμαρωτές. Οι Αλκυονίδες νήσοι ήταν ...νήσοι κάπου στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας. Είχαν ...πάθει και σεισμό».

Είδα κι έπαθα να τον πείσω πως υπάρχουν και Αλκυονίδες μέρες και Αλκυονίδες νήσοι, οι οποίες βέβαια δεν βρίσκονται στο Λεκανοπέδιο της Αττικής (όλα τα είχε η Αθήνα, μερικά νησιά κάτω από την Ακρόπολη της έλειπαν), αλλά στον Κορινθιακό κόλπο. «Και τι δουλειά έχει, ρε κολλητέ, η Κόρινθος με το σεισμό της Αθήνας; Σαν να τα έχεις μπερδέψει μου φαίνεται»!

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Miltos+ Ψυχαγωγία