Ακολουθεί (λόγω Βαλβέρδε) το ισπανικό στυλ παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός, όμως, φρόντισε μέσα στην περίοδο να συμπεριφερθεί, όποτε χρειάστηκε, τόσο ως ιταλική (όσον αφορά την αμυντική του συμπεριφορά) όσο και σαν γερμανική και αγγλική ομάδα (σε θέματα νοοτροπίας). Σχετικά με το τελευταίο, τρανό παράδειγμα αποτελεί (και) ο αγώνας με αντίπαλο με τον Αστέρα Τρίπολης.
Περισσότερο ακόμη και από τους εντυπωσιακούς αριθμούς (τα επτά γκολ σε ένα αγώνα πρωταθλήματος, εκ των οποίων τα έξι σε ένα ημίχρονο, ή το καρέ τερμάτων του Μιραλάς) εκείνο στο οποίο αξίζει να σταθεί κανείς είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Ολυμπιακός έφτασε στο εκπληκτικό 7-2 επί του Αστέρα. Το γεγονός δηλαδή ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν πανικοβλήθηκαν μετά το 0-2, αλλά με ορθολογικό τρόπο, καθαρό μυαλό, πείσμα και αποφασιστικότητα κυνηγούσαν «κι άλλο γκολ» ακόμα και στις καθυστερήσεις του αγώνα.
Νοοτροπίας μεγάλης ευρωπαϊκής ομάδας...
Δείγμα της αλλαγής νοοτροπίας που υπάρχει στον Ολυμπιακό, το οποίο άλλωστε αποδείχτηκε περίτρανα στα παιχνίδια του Champions League και του Europa League. Κάτι το οποίο πρέπει να πιστωθεί στον Ερνέστο Βαλβέρδε.
Οι Πειραιώτες λειτούργησαν κόντρα στην ομάδα της Τρίπολης, όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπάγερν Μονάχου, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Άρσεναλ, οι οποίες φιλοδώρησαν τους αντιπάλους τους με επτά και οκτώ τέρματα σε ορισμένους αγώνες την τρέχουσα σεζόν.
Ο Ολυμπιακός είναι εμφανές από την εικόνα που παρουσίασε στα περισσότερα ευρωπαϊκά του παιχνίδια, πως έχει αλλάξει επίπεδο αγωνιστικά, ότι έχει αποκτήσει ευρωπαϊκή ταυτότητα. Η επική ανατροπή στο ματς με τον Αστέρα ήταν απλά μία ακόμα επιβεβαίωση. Απέναντι σε μία ομάδα να θυμίσουμε, που ήταν αήττητη στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος (ενώ βρίσκεται και στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος) και η οποία προηγήθηκε 2-0 στα πρώτα δεκαέξι λεπτά του ματς στο «Γ. Καραϊσκάκης».
Τα άλλα κόλπα του Μιραλάς...
Εντούτοις, επικράτησαν Μιραλ-ά(ς)λλα κόλπα… Το δεύτερο καταιγιστικό από πλευράς ρυθμού και απόδοσης 45λεπτο είναι ίσως το καλύτερο που είχε ο Ολυμπιακός στην περίοδο και σίγουρα θα μείνει στη μνήμη των φίλων της ομάδας, μαζί με εκείνα (του πρώτου μέρους) κόντρα στη Μπορούσια Ντόρτμουντ, την Άρσεναλ, τη Μέταλιστ, αλλά και (στο β ΄ ημίχρονο) τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο.
Ο ακραίος επιθετικός Μιραλάς
Απλά, ο Ολυμπιακός εναντίον του Αστέρα ήταν πιο ομαδικός και κατά συνέπεια πιο αποτελεσματικός απ΄ ότι με τους Ουκρανούς και τον Παναθηναϊκό, με τον Μιραλάς να πετυχαίνει το πρώτο καρέ τερμάτων στο πρωτάθλημα στην καριέρα του (είχε επίσης μία ασιστ, αλλά και σουτ στο οριζόντιο δοκάρι του Μπαντή). Ο Βέλγος έφτασε τα 18 γκολ και είναι πια πολύ κοντά στο να κατακτήσει και τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος. Και όλα αυτά ξεκινώντας ως ακραίος επιθετικός στα περισσότερα παιχνίδια κι όχι ως σέντερ φορ, θέση που του αρέσει και θεωρεί ότι αποδίδει καλύτερα.
Δεν είναι όμως όλα μόνο ζήτημα θέσης. Κι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Μανιάτη, ο οποίος αποκτήθηκε ως δεξιός μπακ, αλλά αγωνιζόμενος ως αμυντικός μέσος έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο πολύτιμους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού μέσα στη σεζόν. Και η παρουσία του στην ενδεκάδα κρίνεται απαραίτητη.
Αρκεί, κάποιος να σκεφτεί, αφενός μεν πόσο διαφορετικά λειτούργησε ο Ολυμπιακός στο β΄ ημίχρονο του ματς με τον Αστέρα Τρίπολης σε σχέση με το πρώτο μέρος (ο Έλληνας διεθνής πρέσαρε ψηλά, βοήθησε ώστε το κέντρο να γίνει πιο συμπαγές, ενώ είχε και μια ασιστ), αφετέρου δε πόσο έλειψε από την ομάδα, όταν αποχώρησε από τον αγωνιστικό χώρο στο παιχνίδι ρεβάνς με τη Μέταλιστ Χαρκίβ.
Η διόρθωση των λαθών
Η διαφορά στα δύο ματς ήταν, επίσης, ότι στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Ολυμπιακός είχε όλο το χρόνο μπροστά του για να (κάνει αλλαγές και να) διορθώσει την… ανορθογραφία των πρώτων δεκαέξι λεπτών, ενώ το εικοσάλεπτο black out με τους Ουκρανούς ήρθε στο τέλος, μη αφήνοντας πολλά περιθώρια αντίδρασης, ελλείψει μάλιστα και του Μανιάτη στα χαφ.
Πέρα από τα δύο «Μ» (Μιραλάς-Μανιάτης), όμως, στο παιχνίδι με τους Αρκάδες ξεχώρισαν επίσης, ο Αμπντούν, ο οποίος βοήθησε πολύ επιθετικά αλλά και αμυντικά και ο Τζιμπούρ που επέστρεψε στα γνώριμά του επίπεδα (πέτυχε ένα τέρμα και είχε συμμετοχή σε άλλα δύο).
Όσο κυλάει όμως ο χρόνος, και μετά από απόδοση σαν αυτή του δευτέρου ημιχρόνου στον αγώνα με τον Αστέρα, ο Βαλβέρδε και οι ποδοσφαιριστές συνειδητοποιούν περισσότερο τη μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε για την υπέρβαση στην Ευρώπη…
Πηγή: Contra.gr