Πόνεσαν τα ματάκια μας

Ατρόμητος και ΠΑΟΚ, ο πρώτος λιγότερο και ο δεύτερος πολύ περισσότερο, «ταλαιπώρησαν» τους... άτυχους που είχαν την έμπνευση να τους παρακολουθήσουν.

Δεν ξέρω αν πάντα (πρέπει) ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα, αλλά το 0-0 και η γενικότερη εμφάνιση μπορεί να παραπέμπουν σε ποδοσφαιρική μιζέρια (κοινώς... πόνεσαν τα ματάκια μας), συγρόνως όμως επέτρεψε στους μεν γηπεδούχους να κρατήσουν την 3η θέση κάνοντας νέο αήττητο ρεκόρ στο πρωτάθλημα (10 ματς ), στον δε «δικέφαλο» να μη χάσει πάλι εκτός έδρας (η τελευταία του ήττα στην Τρίπολη, τον περσινό Νοέμβριο).

Βέβαια ο Μπόλονι ενδεχομένως να επικαλεστεί τη δικαιολογία πως έχασε τον Φωτάκη από το 38' (αυστηρή αποβολή) και ο Δώνης να υπενθυμίσει πως η μοναδική ομάδα που έκανε καθαρές φάσεις για γκολ ήταν η δική του (όλες στην επανάληψη, μετά το 55', 3 κλασικές και το δοκάρι του Καραγκούνη στο 87').

Υπάρχει και ο αντίλογος, με τον ΠΑΟΚ ακόμη και με έντεκα να «κατεβαίνει» στο ματς με ξεκάθαρη στρατηγική να μη δεχτεί γκολ (στο πρώτο ημίωρο η κατοχή της μπάλας ήταν 70-30% σε βάρος του). Στηριζόμενος τόσο στον σκληρό «χαρακτήρα» που του έχει διαμορφώσει ο Ρουμάνος τεχνικός του να μη χάνει μακριά από την Τούμπα όσο και στο ότι αυτό κάπου του έγινε και συνήθεια.

Από την άλλη ο Ατρόμητος ξεκίνησε και τελείωσε φουριόζος, αλλά στο ενδιάμεσο έπαιξε τόσο πολύ... passing game που... κούρασε κι έχασε την ουσία. Ασφαλώς μέτρησε σε βάρος του η κούραση (σωματική και πνευματική) από τη μεσοβδόμαδη κυπελλική ρεβάνς, ήταν όμως εμφανής και η τακτική πρόθεση για ένα παιχνίδι περισσότερο υπομονής. Αποδείχθηκε μάλιστα πως όταν η ομάδα του Δώνη δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τον «πιστολέρο» της Κώστα Μήτρογλου, βγάζοντάς του φάσεις μέσα στην αντίπαλη περιοχή, δύσκολα κερδίζει.

Αν αξίζει σε κάτι να σταθούμε είναι: α) ο Ατρόμητος δείχνει πιο έτοιμος και πιο ομάδα από τον ΠΑΟΚ εν όψει πλέι οφ, β) Αποστολόπουλος και Σταφυλίδης, οι δύο ταλαντούχοι μπακ του «δικέφαλου», μπορούν να κάνουν καριέρα.

Πηγή: Goal