Βεβαίως, γιατί άλλωστε δεν μιλάμε για άνθρωπο, αλλά για ένα ρομπότ που είναι προγραμματισμένο να υφίσταται τη βρωμιά κάθε χαλασμένου μυαλού της εξέδρας.

Αφού αντικειμενικά δεν είχε τίποτα, μήπως υποκειμενικά δεν γινόταν να συνεχίσει; Το ερώτημα είναι ρητορικό. Εξαρτάται από το... πονόμετρο του καθενός. Από το πόσο αντέχει στα λογής χτυπήματα, ύβρεις, εντέλει τον οχετό που θα φάει (αντικειμενικά, για να μην ξεχνιόμαστε) στο κεφάλι κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Αυτό δεν θέλουμε τελικά; Σκηνές ρωμαϊκής αρένας. Να αντέχεις για να χαρεί το φιλοθεάμον κοινό. Να γίνεσαι ο σάκος του μποξ, για να μπορεί η κάθε ψυχοπαθολογική προσωπικότητα που πηγαίνει στο γήπεδο να σε χρησιμοποιεί για προπόνηση.

Μέσα σε λίγες ημέρες ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έφτασε στα όριά του, όχι από τυχόν λάθη των παικτών του ή από κάποια απρόσμενη ήττα, αλλά από τη συμπεριφορά των οπαδών του ΠΑΟ και προχθές του Πανιώνιου. Επειδή είναι σοβαρός άνθρωπος, δεν μπορεί να υποβιβάσει τον εαυτό του στο ρόλο του παλιάτσου, που θα κάθεται να... τρώει πέτρες στο κεφάλι για να χαρεί ο οπαδός.

Δεν είναι φυσιολογικό όλο αυτό το πλέγμα βίας, ατιμωρησίας και χαϊδέματος που αναπτύσσεται τεχνηέντως με σκοπό να γλιτώσουν οι ομάδες τυχόν τιμωρίες. Οταν σπέρνεις ανέμους, αναγκαστικά θα θερίσεις θύελλες. Ε, μη ζητάς μετά και τα ρέστα, γιατί δεν λέει...

Πηγή: Goal

Αστέρας Τρίπολης Άρης Superleague