Το τίμημα της δόξας

Ολο και πυκνώνουν τα δραματικά περιστατικά στον παγκόσμιο αθλητισμό. Γράφει ο Στράτος Σεφτελής.

Νέοι άνθρωποι αφήνουν την τελευταία τους πνοή ή διαφεύγουν τον θάνατο παραλίγο, στην πιο τρελή κούρσα που έχουν στήσει οι εγκέφαλοι παραγωγής αθλητικού υπερθεάματος.

Ο μέσος θεατής και κυρίως τηλεθεατής στον καναπέ της φρικτά μονότονης καθημερινότητάς του, αποζητά υπερανθρώπους. Διψάει για πρότυπα κατάργησης των «σιδηροτροχιών» μιας απαίσια προβλέψιμης ζωής. Να δει να μπαίνουν στο σπίτι του πράγματα μοναδικά, που δεν το χωράει το μυαλό του κοινού ανθρώπου της διπλανής πόρτας. Κατορθώματα, που μόνο ένας υπεράνθρωπος μπορεί να κάνει πραγματικότητα. Και τότε βγάζει τη σημαία από το σεντούκι, τρέχει γύρω από το τραπέζι του σαλονιού πανηγυρίζοντας, βγαίνει στην αυλή και φωνάζει, όπως και ο γείτονας. Ενώνουν τις φωνές τους και νιώθουν πιο δυνατοί, πιο ικανοί, πιο χρήσιμοι.

Πιο ζωντανοί βρε αδελφέ! Ο 26χρονος υπερκολυμβητής Ντάλε Οεν έγραψε το όνομά του στον ήδη μεγάλο τραγικό κατάλογο των θυμάτων που υπηρετούν αυτήν τη βιομηχανία, πίσω από την οποία κρύβονται τεράστια συμφέροντα, υπό την ανοχή της ΔΟΕ και των παγκόσμιων Ομοσπονδιών. Η Νορβηγία, προ Ντάλε Οεν, δεν υπήρχε στον παγκόσμιο κολυμβητικό χάρτη. Ούτε μέτριο κολυμβητή δεν είχε παρουσιάσει. Αυτός έσπασε την κακομοιριά! Ομως, το πλήρωσε με τη ζωή του? Στην Αριζόνα, προετοιμαζόμενος για το μεγάλο σόου των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Η κούρσα θανάτου μπορεί στο τέλος της να έχει δόξα ατελείωτη και χρήμα, αλλά στην πορεία κάποιοι λοξοδρομούν. Πεθαίνουν...

Πηγή: Εθνοσπόρ

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις