Εχει τον καλύτερο πλέι-μέικερ της διοργάνωσης (Πλάνινιτς), ένα ασυνήθιστα αποτελεσματικό δίδυμο ψηλών (Λόντσαρ-Ντέιβις), μερικούς φαρμακερούς σουτέρ (Φρίτζον, Κοπόνεν), ισχυρή έδρα, εξαιρετική χημεία και ικανότατο προπονητή.
 
Ο Ολυμπιακoς, όμως, είναι ο πρωταθλητής. Δεν έφτασε τυχαία στην αίθουσα του θρόνου. Κέρδισε το τρόπαιο, κατατροπώνοντας ομάδες ανώτερες από τη Χίμκι, σε γήπεδα πολύ πιο εχθρικά από αυτό των μοσχοβίτικων περιχώρων. Εγινε πρωταθλητής, επειδή έμαθε να κρατάει το μυαλό του ήρεμο στις πιο δύσκολες στροφές και να μη το βάζει κάτω.       
   
Η παράσταση που έδωσε η δεύτερη ομάδα της Μόσχας στο πρώτο 25λεπτο του χθεσινού αγώνα με έκανε να σκέπτομαι ότι είναι επιπέδου φάιναλ φορ. Η παράσταση που έδωσε ο Ολυμπιακός στο 15λεπτο της μεγάλης ανατροπής, με έκανε να θυμάμαι την Κωνσταντινούπολη και την πολίτικη κουζίνα του Μαΐου. Εχει να φάει πολλά ψωμιά ακόμη η Χίμκι μέχρι να βγάλει γλώσσα σε ολόκληρο βασιλιά.
 
Ο Ολυμπιακoς χρειάστηκε ένα ημίχρονο και κάτι μέχρι να αποτινάξει από πάνω του τη δυσθυμία, το μπαρούτι και τη σιχασιά του κυριακάτικου τελικού. Οταν ένιωσε να του τρώει τα σωθικά ο φόβος μίας νέας οδυνηρής ήττας, φόρεσε στολή εκστρατείας και βγήκε στα χαρακώματα. Ισως να θυμήθηκε και αυτός τη συνταγή της Μόσχας: άμυνα, άμυνα, ομαδική δουλειά στα ριμπάουντ και πρώτα απ' όλα άμυνα!
 
Η προσεκτική κυκλοφορία της μπάλας (0 λάθη στο πρώτο ημίχρονο, 3 συνολικά) ήταν ένα χρήσιμο εφαλτήριο ώστε να βρει η ομάδα ρυθμό, να βγάλει αιφνιδιασμούς και να ζεστάνει, επιτέλους, τα χέρια των σουτέρ της. Στο ξεκίνημα του αγώνα, ο Ολυμπιακός είχε 0/9 τρίποντα. Μετά την ανάπαυλα του ημιχρόνου, ο Παπανικολάου, ο Σπανούλης, ο Σλούκας, ο Λο και ο Αντιτς έβαλαν 7 στα 13.
 
Ο δε Χάινς πέτυχε 12 πόντους στο ίδιο διάστημα, ένας Καρλ Μαλόουν τσέπης που σημάδευε κατ' ευθείαν στην καρωτίδα. Ο Λόντσαρ και ο Ντέιβις είχαν πλέον αντίπαλο, όχι στο μπόι τους, αλλά στα μέτρα τους και… κάτι παραπάνω. Ο Πλάνινιτς δεν μπορούσε πλέον να δημιουργήσει ρήγματα και αναγκαζόταν να σουτάρει. Οι πόντοι του δεν πονούσαν τον Ολυμπιακό όσο οι ασίστ του. Ο έξοχος Σπανούλης ανέλαβε τα υπόλοιπα μόλις μυρίστηκε αίμα. Το -ουσιαστικά νικητήριο- καλάθι του αρχηγού 26 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος, στο 78-80, είναι άλλος ένας κρίκος στην προσωπική του ανθολογία.
 
Βοηθησε βεβαίως τον Ολυμπιακό η διακοπή του αγώνα, λόγω βλάβης στα ρολόγια του γηπέδου, όταν το σκορ ήταν 50-37. Μέχρι τότε, η καλοκουρδισμένη Χίμκι τον περιόριζε σε ρόλο κομπάρσου. Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες (αφού προηγήθηκε το θρίλερ του Τελ Αβίβ), το χρονόμετρο έγινε σύμμαχος του Ολυμπιακού και του έδωσε πίσω αυτά που του στέρησε στο τραυματικό ματς με τη Σιένα.

Πηγή: Sportday

Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός