Τη δεκαετία του '90 ως και τις αρχές του νέου αιώνα, στο ιταλικό ποδόσφαιρο ήταν η εποχή των επτά αδερφών. Le sette sorelle... Γιουβέντους, Μίλαν, Ιντερ, Ρόμα, Λάτσιο, Φιορεντίνα, Νάπολι αποτελούσαν το συγκεκριμένο γκρουπ, με την Πάρμα να παίρνει για κάποια χρόνια τη θέση των Παρτενοπέι. Αυτοί, όμως, είναι κανονικά μαζί με τις υπόλοιπες έξι. Αν αυτές οι επτά είναι καλά, είναι καλά και το Calcio. Μετά από δύο αγωνιστικές στο πρωτάθλημα είναι αδύνατο να πεις πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα αλλά το γεγονός ότι από Βορρά ως Νότο όλοι είναι χαρούμενοι αυτή τη στιγμή, σε προϊδεάζει για καλή συνέχεια. Ειδικά από τη στιγμή που δικαιούνται να αισθάνονται χαρούμενοι. Εξαίρεση η Λάτσιο που όμως έχει αποδείξει ότι είναι πολύ σκληρή και ξέρει πώς να ξαναβρίσκει τα πατήματα της.

Στο Τορίνο αντιλαμβάνονται ότι η δουλειά τους αποδίδει. Η εικόνα της Γιουβέντους στα πρώτα τρία επίσημα ματς, είναι η εικόνα μιας ομάδας που ωριμάζει συνεχώς. Που μαθαίνει όλο και περισσότερο πώς να κερδίζει ως φαβορί. Ο Πογκμπά έχει αρπάξει από τα μαλλιά την ευκαιρία με τον τραυματισμό του Μαρκίζιο, ο Βιντάλ μπορεί και να είναι το πιο πλήρες χαφ αυτή τη στιγμή, η ομάδα βγάζει συνεχώς αυτοματισμούς, η άμυνα είναι σταθερή... Ε, όταν βλέπεις ότι και ο Τέβες γράφει στο twitter ότι «αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου», έχεις λόγους να αισιοδοξείς.

Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο στο gazzetta.gr