Χωρίς να ζυγίζονται τα θετικά και τα αρνητικά μίας πρότασης. Το φαινόμενο βέβαια της στείρας άρνησης σαφέστατα προϋπήρχε (κυρίως στον πολιτικό χώρο της Αριστεράς), αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό περιορισμένο και δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να λάβει πλειοψηφικά χαρακτηριστικά.

Η παραπάνω διαπίστωση προέρχεται από παραδείγματα τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή όσο και στην τοπική μας κοινωνία, αλλά στη παρούσα φάση θα καταπιαστούμε με το δεύτερο κομμάτι. Με αυτά που βλέπουμε να διαδραματίζονται στην περιοχή μας, τη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα δεν είναι άλλο από το γήπεδο της ΑΕΚ. Είμαι σίγουρος ότι όσοι αντιδρούν με το σχέδιο που παρουσιάστηκε πρόσφατα θα αντιδρούσαν με το οποιοδήποτε σχέδιο. Ακόμη και αν η ΑΕΚ έλεγε… ότι θα φτιάξει ένα γηπεδάκι 10.000 θεατών, που θα είχε ύψος όσο ένα τριώροφο κτίριο, είμαι πλέον πεπεισμένος ότι οι ίδιοι άνθρωποι πάλι θα αντιδρούσαν. Θα σκαρφίζονταν κάποια ψευτοεπιχειρήματα όπως η ενδεχόμενη βία… (λες και αν θέλουν οι οπαδοί δύο ομάδων να προκαλέσουν επεισόδια δεν μπορούν να το κάνουν σε άσχετο τόπο και χρόνο… πρέπει να υπάρχει το γήπεδο…) και διάφορες άλλες σοφίες με μοναδικό τους όχημα το ΌΧΙ σε όλα και την εμμονή στο χθες. Η συγκεκριμένη άποψη πολλές φορές περιορίζεται στα όρια της γραφικότητας, υπάρχουν όμως και στιγμές που γίνεται εξοργιστική, ειδικά όταν η συντήρηση και η στασιμότητα βαφτίζονται προοδευτικότητα! Εκεί οι έννοιες και οι λέξεις πραγματικά χάνουν κάθε νόημα.
arthro renos
Να δεχτώ ότι μετά το γκρέμισμα του γηπέδου οι κάτοικοι της γύρω περιοχής, κατά κάποιο τρόπο ίσως ζούσαν λίγο πιο άνετα. Σου λέει ο άλλος «άσε με στην ηρεμία μου, γιατί κάθε Κυριακή να έχω έξω από την πόρτα μου τόσες χιλιάδες ανθρώπων, να μην βρίσκω να παρκάρω κτλ». Η παραπάνω θέση θα μπορούσε να γίνει δεκτή αν η ΑΕΚ ερχόταν «ουρανοκατέβατα» στην πόλη μας. Όμως αυτό επ’ ουδενί δεν ισχύει. Η ΑΕΚ συμπορεύεται με τη Νέα Φιλαδέλφεια εδώ και 90 χρόνια περίπου. Όπως γίνεται με τον Ολυμπιακό και το Φάληρο, τον Παναθηναϊκό και την Αθήνα, τον ΠΑΟΚ και την Τούμπα, τον Άρη και το Χαριλάου ή ακόμη ακόμη και τον Πανιώνιο και τη Νέα Σμύρνη. Όλη αυτή η κατάσταση ήταν δημιούργημα του χρόνου και της ιστορίας. Μίας ιστορίας που κανένας από εμάς δεν μπορεί να την παραχαράξει. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως, που δεν είναι απλά ένας ακόμη αθλητικός σύλλογος, αλλά «κουβαλάει στην πλάτη της» θύμησες του παρελθόντος. «Κουβαλάει στην πλάτη της» τις αναμνήσεις των αλησμόνητων ΠΑΤΡΙΔΩΝ μας. Διαβάστε το υπόλοιπο σχόλιο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα FXnews πατώντας εδώ.

Ποδόσφαιρο ΑΕΚ SPORTS