Τετέλεσται! Αυτό ήταν λοιπόν το ευρωπαϊκό όνειρο του Παναθηναϊκού για φέτος. Ενας εφιάλτης στο δρόμο για το ΟΑΚΑ. Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος.
Δεν είναι μόνο η βαριά ήττα, δεν είναι η απώλεια χρημάτων που τα ταμεία της ΠΑΕ τα είχαν και τα έχουν άμεση ανάγκη, δεν είναι η μαύρη τρύπα στο πρεστίζ του, είναι τα επακόλουθα από αυτό τον πικρό και πρόωρο αποκλεισμό από την Ευρώπη.
Είναι οι σεισμικές δονήσεις που θα προκληθούν στα υποστηλώματα του κλαμπ. Η αδυναμία ίσως να συγκρατηθούν οι «άγριοι» της εξέδρας διότι πολύ απλά και οι μετριοπαθείς βλέπουν ευθύς εξαρχής μια ομάδα-ναυάγιο. Είναι ότι πλέον η σεζόν ξεκινάει με μια εκκωφαντική αποτυχία που δεν μαζεύεται εύκολα.
Και ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε πέρυσι από τα Ευρωπαϊκά Κύπελλα νωρίς νωρίς, αλλά είχε να «κρατηθεί» από τον νεοφερμένο Βαγγέλη Μαρινάκη στην ΠΑΕ και από την έλευση του Βαλβέρδε. Αυτήν τη στιγμή ο ΠΑΟ δεν έχει να στηριχθεί από πουθενά και από κανέναν. Οι διοικητικοί ηγέτες αδυνατούν να γίνουν... ηγέτες, ο προπονητής που μόλις προχθές έλεγε πως η ομάδα του φέτος θα παίξει καλύτερη μπάλα βρίσκεται έκθετος, οι δε παίκτες θα δεχτούν το ανάθεμα από την εξέδρα.
Είναι πολύ δύσκολα πλέον τα πράγματα και δεν φαίνεται στο βάθος του ορίζοντα καμία αχτίδα φωτός. Να σκεφτεί κανείς πως ακόμα και η πιθανότητα περαιτέρω ενίσχυσης του ανεμικού ρόστερ μειώνεται απειλητικά, καθώς πού να βρεθούν τα χρήματα για να έρθει παίκτης που θα κάνει τη διαφορά.
Είναι πολλά τα στραβά από αυτό το πατατράκ. Και είναι και πολλοί οι φταίχτες πλην των άμεσων που είναι οι παίκτες και ο προπονητής τους. Πάνω απ' όλα φταίνε αυτοί που άφησαν το «τριφύλλι» στο έλεος της μοίρας του αυτό το καλοκαίρι, σαν βάρκα χωρίς σκοπό και προορισμό, με αποτέλεσμα να δημιουργεί μια ομάδα που φέρει την πράσινη φανέλα διχώς να μπορεί να την κουβαλήσει.
Φάνηκε άλλωστε χθες κόντρα στην Οντένσε. Το οξύμωρο του πράγματος; Το ότι οι «πράσινοι» γύρισαν νωρίς από την ψυχρολουσία του 0-1 παίζοντας κατά μικρά αλλά σημαντικά διαστήματα αξιοπρόσεκτη μπάλα. Μπορούσαν να κάνουν το 3-1 με τον Νίνη και να κλειδώσουν το ματς, αλλά δεν έμελλε να εξελιχθεί έτσι το ματς.
Οι αντεπιθέσεις των Δανών ήταν... θάνατος. Ο Ουτάκα ο... ψυχοπομπός αυτοπροσώπως. Η πίεση που δέχτηκε η άμυνα του Παναθηναϊκού ήταν πολύ μεγάλη για τα... μέτρα της. Λογικό επόμενο ήταν λοιπόν να λυγίσει. Με εξαίρεση τον Νίνη που προσπάθησε να κάνει κάτι αξιόλογο και τον Τοτσέ που, αν και βαρύς και ανέτοιμος, έδωσε ώθηση στην επίθεση, ουδείς άλλος απέδειξε πως είχε στο μυαλό του ένα σχέδιο νίκης.
Ο Λέτο; Κλασικά πράγματα! Με κάτω το κεφάλι έπαιξε ένα παιχνίδι αλάνας που εκνεύρισε στο μέγιστο βαθμό. Καμία ανασχετική ικανότητα από τον Σιμάο στη μεσαία γραμμή. Αμυνα με ελάχιστη έως ανύπαρκη κάλυψη και συνοχή και ένας τερματοφύλας (Τζόρβας) που δέχτηκε το έντονο γιουχάρισμα από την εξέδρα. Γιατί αρκετές φορές ο κόσμος βλέπει και καταλαβαίνει τι συμβαίνει μέσα στο γήπεδο.
Εν συνόλω αυτό που είδαμε χθες στο ΟΑΚΑ είναι το πρόωτο κύκνειο άσμα μιας ομάδας που, αν δεν δεχτεί ηλεκτρικό σοκ, δεν θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της, όσες ενωτικές ομιλίες κι αν κάνει ο Φερέιρα στα αποδυτήρια. Οση υποστήριξη κι αν προσφέρει το νέο («ασθενικό» έτσι κι αλλιώς) ΔΣ της ΠΑΕ.
Αν τώρα οι μέτοχοι δεν αποφασίσουν για μια «καθαρή» λύση και αν δεν πέσει ρευστό για να αιματωθεί η ομάδα, τότε θα καταλήξει ένας έρπων οργανισμός, που δεν θα βρει ποτέ το κουράγιο να σηκωθεί στα πόδια του. Και έτσι απονεκρωμένος θα προσπαθήσει να τελειώσει τη σεζόν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Ηδη όμως η πρώτη σφοδρή ήττα ήρθε και δεν καταπίνεται εύκολα γιατί αναδεικνύει πολλές (σχεδόν όλες) τις παθογένειες αυτής της ομάδας. Οχι πως δεν τις ξέραμε, απλώς χθες φάνηκε με εύγλωττο και οδυνηρό τρόπο.
Φευ, ό,τι πληρώνεις παίρνεις και ό,τι αποφασίζεις στο τέλος το λούζεσαι... Εξ ου και το κρύο ντους χθες στο ΟΑΚΑ...
Πηγή: Goal
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις