Η επιστροφή στις αγωνιστικές υποχρεώσεις για τον Παναθηναϊκό, φέρνει στο προσκήνιο ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα για τον Γιώργο Δώνη στην προσπάθειά του να δουλέψει όσο καλύτερα γίνεται με τους παίκτες που έχει στην διάθεσή του.

Κι αυτό είναι το… διαχρονικό πλέον πρόβλημα στον Παναθηναϊκό των πολλών και συχνών προβλημάτων τραυματισμών, που αντιμετωπίζουν μια σειρά βασικοί ποδοσφαιριστές του.

Το περίεργο της υπόθεσης είναι, ότι ενώ κανονικά τέτοιου είδους προβλήματα -και ειδικά μυϊκά- θα περίμενε κάποιος ότι θα εμφανιζόντουσαν στα νέα παιδιά που βούτηξαν ξαφνικά στα βαθιά, καθώς είναι αυτά που κλήθηκαν από την μια μέρα στην άλλη να αλλάξουν εντελώς και την ένταση των προπονήσεων αλλά και γενικότερα τα επίπεδα δύναμης και έντασης τα οποία συναντάνε σε κάθε παιχνίδι στην μεγάλη πια κατηγορία.

Κι όμως.

Μέχρι στιγμής τα «πιτσιρίκια» βγαίνουν λίρα εκατό και από πλευράς δυνάμεων, πέρα από την φρεσκάδα και τα ταλέντο που έφεραν με την είσοδό τους στην βασική ενδεκάδα του Παναθηναϊκού.

Αντίθετα τα προβλήματα για τον Γιώργο Δώνη έρχονται από τους λεγόμενους «παλιούς» της ομάδας και κυρίως απ’ αυτούς που στελέχωναν σαν βασικοί την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού την περασμένη σεζόν και  παρέμειναν στο έμψυχο υλικό των πρασίνων.

Η περίπτωση του Μουνιέ που μετά από δύο επίσημα παιχνίδια ουσιαστικά τέθηκε νοκ-άουτ και εδώ και δεκαπέντε σχεδόν μέρες όλο επιστρέφει και όλο… νοιώθει ξανά ενοχλήσεις και είναι αμφίβολος, είναι χαρακτηριστική.

Χαρακτηριστική της δυσκολίας που έχει αυτή την στιγμή ο Δώνης, ο οποίος εκτός του ότι έχει μια ομάδα δημιουργημένη με τις γνωστές δυσκολίες και δεσμεύσεις, ουσιαστικά δεν είναι σε θέση να γνωρίζει με σιγουριά κάθε εβδομάδα σε ποιους από τους έμπειρους παίκτες που βρήκε στην ομάδα όταν την ανέλαβε, θα είναι στη διάθεσή του και ειδικά πλήρως ετοιμοπόλεμοι κάθε φορά.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Κουλιμπαλί που εδώ και δυο χρόνια τον πάει ένα-δύο μέσα και τρία έξω η δουλειά, το ίδιο με μια σειρά άλλους ποδοσφαιριστές της περυσινής φουρνιάς του Παναθηναϊκού, που είναι διαρκώς μεταξύ «διαθέσιμου», «ενοχλήσεων», «προγράμματος αποθεραπείας και αποφόρτισης» και αυτά μόλις με δύο επίσημα παιχνίδια στην πλάτη τους.

Σ’ αυτά βάλτε και την επιβαρυμένη κατάσταση του Κουρμπελη ο οποίος κυριολεκτικά σφίγγει τα δόντια και ακολουθεί ειδική αγωγή για να είναι διαθέσιμος σε κάθε παιχνίδι και για τον οποίο ο Γιώργος Δώνης τρέμει για το αν θα γυρίσει ετοιμοπόλεμος κάθε φορά που φεύγει για τις υποχρεώσεις της Εθνικής, ειδικά αυτή τη φορά που κληθεί να δώσει δύο δυνατά παχνίδια σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα, μπορεί να μην προβάλλει δραματικά μέσα στην επικαιρότητα του Παναθηναϊκού η οποία αντικειμενικά έχε επικεντρωθεί κυρίως στις εξελίξεις στο ιδιοκτησιακό.

Αποτελεί όμως μια πληγή η οποία όχι μόνο δεν εξαλείφεται, αλλά ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να εξελιχθεί σε μάστιγα για την προσπάθεια που κάνει η ομάδα μέσα στο γήπεδο και ο Γιώργος Δώνης με τους παίκτες του.

Τώρα τα πως και τα γιατί της ιστορίας να μην τα ξαναλέμε και χαλάμε τζάμπα φαιά ουσία για χιλιοειπωμένα πράγματα, που όμως όλως περιέργως κανείς δεν δείχνει πρόθυμος να τα… ακουμπήσει και να τα επισημάνει.

Η εξήγηση γι’ αυτή την αλλόκοτη διαχρονική κατάσταση στον Παναθηναϊκό, πολύ συνοπτικά έχει να κάνε με τρία πράγματα.

Στην «συνήθεια» του Παναθηναϊκού τα προηγούμενα χρόνια να παίρνει παίκτες με επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό ή ακόμα και τραυματίες την ώρα που υπογράφανε με τους πράσινους, στην ακαταλληλότητα για επαγγελματική ομάδα των εγκαταστάσεων και των γενικότερων υποδομών στο Απήλιον και πάνω απ’ όλα στην δουλειά που έγινε στις προπονήσεις και την προετοιμασία της ομάδας τα δύο προηγούμενα χρόνια.

Δυστυχώς αυτή είναι η «προίκα» που παρέλαβε ο Γιώργος Δώνης από τους προκατόχους του στο πάγκο του Παναθηναϊκού και με αυτή την «προίκα» σαν επιπλέον βαρίδι μέσα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, είναι αναγκασμένος να προχωρήσει και να προσπαθήσει να βρει λύσεις ακόμα και εκεί… που δεν υπάρχουν και αντικειμενικά τίποτε δεν περνάει από το χέρι του.