Τέλος για την ΑΕΚ οι 17 ημέρες στην Ολλανδία. Τέλος και οι 17 πρώτες ημέρες δουλειάς του Μάρκο Νίκολιτς στην ΑΕΚ. Και τα δύσκολα τώρα τα ξεκινούν. Προσέξτε: 17 ημέρες! Λίγες. Ελάχιστες για έναν νέο προπονητή να δημιουργήσει και να περάσει τη δική του φιλοσοφία. Αρκετές όμως, έχοντας και γνώση για πολλά πράγματα νωρίτερα, για τον Νίκολιτς να δει με τα μάτια του και να κρίνει πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.

Και τώρα που η ομάδα επιστρέφει στην Αθήνα και έχει μπροστά της άλλες δυο εβδομάδες πριν το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι, μπαίνει σε εφαρμογή το «χτίσιμο» και η διαμόρφωση του ρόστερ.

Το ξαναγράφω γιατί πρέπει να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας: είναι νωρίς για τελικά συμπεράσματα. Είναι νωρίς για… απογοητεύσεις. Όμως ήδη έχουμε μία πρώτη εικόνα για τη φάση που είναι τώρα η ΑΕΚ. Πώς θα είναι η ομάδα σε 2-3 ή 4-6 μήνες, ούτε ο… Θεός δε το ξέρει. Το ευτύχημα θα είναι η ομάδα να είναι καλύτερη απ’ ότι είναι τώρα. Πρέπει να είναι καλύτερη βασικά!

Τώρα πράγματι τα αρνητικά είναι περισσότερα από τα θετικά. Το 4-4-2 με «ρόμβο» το είδαμε και στο τελευταίο φιλικό, για 60 λεπτά. Δεν… τσούλησε. Μόνο λίγο στο φιλικό με την Μπεέρσχοτ είδαμε κάποια θετικά πράγματα της συγκεκριμένης διάταξης, όμως αυτά έγιναν εξαιτίας των παικτών που έπαιζαν μέσα.

Ζίνι, Κουτέσα, Κοϊτά. Παίκτες ταχυδυναμικοί. Παίκτες γρήγοροι. Με οποιαδήποτε άλλη σύνθεση ο «ρόμβος» δεν λειτούργησε ούτε δημιουργικά, ούτε αμυντικά. Η ΑΕΚ δέχθηκε ξανά γκολ και μάλιστα από στατική φάση. Η ΑΕΚ δέχθηκε ξανά δύο μεγάλες φάσεις, από αντιπάλους μέτριους σε δυναμικότητα. Και η ΑΕΚ πάλι είχε την κατοχή και πάλι δεν δημιουργήσει αρκετές ευκαιρίες για γκολ. Αποτελεσματική ήταν ξανά η ΑΕΚ. Ας είναι και στην Ευρώπη βέβαια αποτελεσματική. Μακάρι να είναι…

Όταν ο Νίκολιτς άλλαξε το σύστημα σε 4-2-3-1 από το 60’ και μετά, βάζοντας τους γρήγορους παίκτες του είδαμε κάποια καλύτερα πράγματα. Είχε και πάλι κενά, όμως, η ομάδα. Είχε ξανά πρόβλημα στη δημιουργία και δέχθηκε δύο αντεπιθέσεις στην άμυνά της. Θα βρει η ΑΕΚ ομάδες στο πρωτάθλημα που θα παίζουν άμυνα και θα επιχειρήσουν να τη χτυπήσουν στην κόντρα.

Αλλά όλα αυτά μου φαίνονται… μακριά. Το πρωτάθλημα θα ξεκινήσει σε 1,5 μήνα. Παρεμπιπτόντως, το ξεκίνημα της ΑΕΚ μετά την κλήρωση είναι πολύ καλό. Θέλει χρόνο η ομάδα να «δέσει» και το πρώτο ντέρμπι είναι εντός έδρας με τον ΠΑΟΚ την 7η αγωνιστική. Οκτώβρη μήνα. Τότε που περιμένει ο προπονητής, όπως είπε ο ίδιος, η δουλειά του να αρχίσει να βγαίνει. Όμως οι παγίδες είναι σε αυτά τα ματς που είναι τα πρώτα με ομάδες που θεωρητικά βρίσκονται κάποια κλικ πιο κάτω απ’ αυτή.  

Επιστρέφω στο σήμερα: Θα φύγουν παίκτες. Ο Νίκολιτς ήδη «φωτογράφισε» αποχωρήσεις. Και θα είναι πολλές οι αποχωρήσεις. Όταν αρχίσει το ρόστερ να αλλάζει τότε θα μπορούμε να πούμε περισσότερα πράγματα και να κρίνουμε. Επιπλέον, αναμένονται και οι μεταγραφές: Φορ θα έρθει με την υπόθεση Ντέσερς να παραμένει ορθάνοιχτη. Κεντρικό χαφ επίσης θα έρθει. Μακάρι να έρθει ο Μόρο, όμως είναι περίπλοκη και δύσκολη υπόθεση. Ακούστηκε ο Σιόν Σομ της Πάρμα, αλλά δεν επιβεβαιώνεται. Αν δεν είναι ο Μόρο, μακάρι να είναι ανάλογου επιπέδου χαφ. Θέλει τέτοιο χαφ η ΑΕΚ που μαζί με τον Πινέδα να κάνουν όσα πρέπει να κάνουν. Υπάρχει και ο Γαλανόπουλος που είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη υπόθεση, όπου θα έχουμε εξελίξεις μόλις ολοκληρωθεί ένα ραντεβού που εκκρεμεί και από εκεί και πέρα βλέπουμε. Το καλοκαίρι είναι μεγάλο ακόμα και θα δούμε πολλά να συμβαίνουν στην ΑΕΚ.

Θαρρώ πως θα γίνουν όσα πρέπει. Σε πρώτη φάση αυτό που με ανησυχεί είναι ο «ρόμβος». Δεν δείχνει να ταιριάζει στην ομάδα αυτή τη στιγμή. Αν τελικά τον επιλέξει ο Νίκολιτς για τα πρώτα ευρωπαϊκά, θα πάρει ρίσκο. Αν το πάρει, τότε παίκτες με ταχύτητα μπροστά μπορούν να κάνουν το απρόβλεπτο, να πιέσουν, να κλέψουν, να βρουν φάσεις. Όταν «δέσει» η ΑΕΚ και βρει συνδυαστικό παιχνίδι, είναι μία άλλη ιστορία. Μελλοντική.

Δεν κουράζω άλλο: Η ΑΕΚ επιστρέφει στην Αθήνα και έχει πολλά να κάνει με τις προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ και το «χτίσιμό» της για τα ευρωπαϊκά ματς.