Το "αυτοί γιατί πανηγυρίζουν;" του Ραζβάν, ο παλιός ΠΑΟΚ και οι μεταγραφές

Στις 28 Αυγούστου στην Τούμπα εμφανίστηκε ο ΠΑΟΚ των περσινών πλέι οφ. Και από την στιγμή που κατάφερε να πιάσει μια απόδοση ανάλογη με εκείνη των αγώνων του περασμένου Απριλίου δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσει την Ριέκα. Απολαυστικός και κυρίως κυνικός. Ο ίδιος ΠΑΟΚ που χρειάστηκε μετά από επτά ημίχρονα στην αρχή της σεζόν για να κάνει τελική φάση, σε αυτό το ματς είχε από τις 12 τελικές τις 11 στην εστία και κυρίως πέντε γκολ με διαφορετικούς σκόρερ. Και δικαιολογημένα ο Ραζβάν Λουτσέσκου μπορεί να αισθάνεται πως βρίσκεται καβάλα στο άλογο γιατί παρά τον ανορθόδοξο (για μια ακόμη χρονιά) μεταγραφικό σχεδιασμό και αναφέρομαι στις καθυστερήσεις, την έκανε τη δουλειά του. Κανείς δεν θα θυμάται το πώς απέκλεισε την Βόλφσμπεργκερ και άπαντες θα θυμούνται την ατάκα του Λουτσέσκου μετά το τέλος του πρώτου αγώνα στην Κροατία δηλαδή το «αυτοί τώρα γιατί πανηγυρίζουν;» σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο τους πανηγυρισμούς των Κροατών μετά το 1-0. Την απάντηση την  έδωσαν οι παίκτες του με την πεντάρα και κυρίως το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που ίσως ήρθε πολύ νωρίς στην σεζόν αλλά σίγουρα την κατάλληλη στιγμή. Και όταν σκοράρουν στο ίδιο ματς οι δυο σου φορ (δεν θυμάμαι πόσο πίσω πρέπει να γυρίσω για να το συναντήσω αυτό) ή παίρνεις γκολ από πέντε διαφορετικούς παίκτες δεν χρειάζεται και μεγάλη ανάλυση.

Διαβάστε επίσης...

Ομάδες για όλα τα... γούστα - Οι πιθανοί αντίπαλοι ΠΑΟ, ΠΑΟΚ σε Europa

Χαμογελά η Ελλάδα μετά το 3/3 - Κοιτάζει καθαρά την 10η θέση

Γι’ αυτό… τέντωσε τον Μεϊτέ ο Λουτσέσκου, σπουδαίος ο Κωνσταντέλιας

Είχα γράψει πως στο πρώτο παιχνίδι στην Κροατία μου είχε αρέσει ο Μεϊτέ και η αλήθεια είναι πως έφαγα ξεφωνητό. Σήμερα ο Γάλλος έκανε ένα σπουδαίο ματς και φάνηκε γιατί από την αρχή της προετοιμασίας ο Λουτσέσκου είχε… τεντώσει τον Μεϊτέ και τον κρατούσε περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη στα φιλικά. Να σημειώσω πως είναι από τους ελάχιστους παίκτες που δεν έχει χάσει λεπτό. Δεν είναι το γκολ που δίνει το προβάδισμα, είναι η γενικότερη αρχοντική παρουσία του. Είχε δίπλα του έναν σπουδαίο Κωνσταντέλια, έναν ασταμάτητο Ζίβκοβιτς, έναν αλάνθαστο Οζντόεφ και γενικότερα κανέναν ποδοσφαιριστή έστω του μετρίου. Αυτό το γκολ ο Τσάλοφ δεν μπορούσε να το χάσει ενώ η ποδοσφαιρική ζωγραφιά του Γιακουμάκη ήταν το κερασάκι στην τούρτα.

Ο ΠΑΟΚ σε αυτό το πρώτο σύντομο κομμάτι της σεζόν έχει κάνει τη δουλειά του. Για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν θα παίξει στο Europa, θα μάθουμε ποια ωραία τέσσερα ταξίδια περιμένουν τον κόσμο του και ποια ματς θα παίξει στην Τούμπα. Αν την Κυριακή κερδίσει και τον Ατρόμητο, αγωνιστικά όλα θα είναι τέλεια. Όμως και εδώ είναι το ζητούμενο πως στόχος του ΠΑΟΚ δεν πρέπει να είναι το κυριακάτικο παιχνίδι μόνο αλλά και η 2η Σεπτεμβρίου. Εκεί δηλαδή που πρέπει να δηλώσει τη λίστα στην UEFA η οποία είναι δεσμευτική. Η πρόκριση, τα εξασφαλισμένα χρήματα αλλά πλέον και τα ΠΟΛΛΑ ματς που περιμένουν την ομάδα πρέπει να κάνουν πιο εύκολη την απόφαση για μεταγραφές. Ναι, ο Βολιάκο κλείνει, να ο Πουέρτα κλείνει το αν ο ΠΑΟΚ θα ψάξει και το κάτι παραπάνω είναι καλοδεχούμενο. Αν και για μένα η πιο ωραία και καλή είδηση είναι η ξεκάθαρη θέση της ΠΑΕ πως ό,τι και να γράφουν οι Πορτογάλοι για τον Κωνσταντέλια δεν τους ενδιαφέρει. Γιατί ο ΠΑΟΚ του Κωνσταντέλια είναι άλλο πράγμα και αυτό φάνηκε και σε αυτό το ματς.

Και δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε κάτι ακόμη: ο ΠΑΟΚ πλέον επιθετικά και από αυτό το ματς έδειξε πως έχει πληθώρα λύσεων που δεν είχε στα προηγούμενα ματς. Μπήκε πλέον ο Γιακουμάκης, μπήκε ο Πέλκας, μπήκε ο Τάισον, μπαίνει πλέον χωρίς πίεση και ο Ιβανούσετς, έχει τους Ντεσπόντοφ, Ζίβκοβιτς, άρα έχει κάθε λόγο να χαμογελά ο Λουτσέσκου. Αν λοιπόν στα τελειώματα της μεταγραφικής περιόδου (ναι τελειώνει στις 12 Σεπτεμβρίου αλλά η καταλυτική ημερομηνία είναι η 2η Σεπτεμβρίου λόγω λίστας) ο ΠΑΟΚ μπορέσει να δώσει και άλλο βάθος στο ρόστερ του θα είναι μια επιβράβευση της διοίκησης στον Λουτσέσκου που για μια ακόμη φορά κατάφερε να φέρει χρήματα στα ταμεία έστω και με έναν καθυστερημένο μεταγραφικό σχεδιασμό που ελέω Παβλένκα (στα ματς με την Βόλφεσμπεργκερ) δεν τον εκτροχίασε.