«Κάρφωσε» ΠΑΟ ο Μεντιλίμπαρ ή όχι; Τι θα στείλει στη Μπενφίκα ο Ολυμπιακός;

Όταν ο νεαρός Κωνσταντίνος Γκούμας έκανε χθες (27/9) το 2-2 στο 79' στο Γ.Καραϊσκάκης άπαντες (λογικά) πίστεψαν ότι θα δουν το ίδιο έργο με πέρυσι απλά με λίγο διαφορετικό σενάριο-πλοκή στο φετινό Ολυμπιακός-Λεβαδειακός. Πριν από 343 μέρες, 20 Οκτωβρίου 2024 ήταν, οι ερυθρόλευκοι υποδέχονταν τους Βοιωτούς στο Γ.Καραϊσκάκης για την 8η αγωνιστική της περυσινής Super League. 

Το γρήγορο 2-0 των Πειραιωτών χάρη στα γκολ των Τσικίνιο στο 4' και Ελ Καμπί στο 21' έγινε 2-2 τελικό με απαντήσεις από Όζμπολτ στο 45+1' και Γιαννιώτα στο 57'. Όμως το χθεσινό έργο δεν είχε την ίδια κατάληξη αφού ένας από τους πρωταγωνιστές, ο Τσικίνιο, είχε διαφορετική γνώμη. Εκτός από ποιότητα, που προφανώς έχει ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός, θέλει και... άντερα για να μπορέσεις να κάνεις ό,τι κι εκείνος. Και να το κάνεις και δύο φορές μάλιστα. Ισοφάρισε στο 58' ο Παλάσιος σε 1-1; Γκολ και 2-1 στο 60' από τον Τσικίνιο. Ισοφάρισε στο 79' ο Γκούμας σε 2-2; Γκολ και 3-2 από τον Τσικίνιο στο 90+6'.

Στην πραγματικότητα ωστόσο, διαβάζοντας κανείς απλά τα λεπτά των γκολ, αδικεί ό,τι έκανε ο Ολυμπιακός γενικώς και ο Τσικίνιο ειδικώς. Τι εννοώ; Μετά το 1-1 του Παλάσιος στο 58' (σ.σ.: στο 57ο λεπτό και 53 δεύτερα ακριβώς κατέληξε η μπάλα στα δίχτυα), το ματς μετά τους πανηγυρισμούς των φιλοξενουμένων, επαν-άρχισε στο 58:51. Στο 59:34 ο Τσικίνιο έστελνε με κοντινή κεφαλιά τη μπάλα στα δίχτυα για το 2-1! Μετά από μόλις 43 -καθαρά αγωνιστικά- δευτερόλεπτα! Ακολούθησε στο 79' το 2-2 από τον Γκούμα και η μεγάλη διακοπή λόγω του προβλήματος με το VAR. Το ματς άρχισε ξανά στο 90+4' και 37 δεύτερα. Ο Τσικίνιο έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα για το 3-2 στο 90+5' και 37 δεύτερα! Μετά από μόλις 60 -καθαρά αγωνιστικά- δευτερόλεπτα! Και μετά από 15 και κάτι λεπτά διακοπή που εύλογα «παγώνει» έναν ποδοσφαιριστή. Για σκεφτείτε το λίγο.

Όσον αφορά στη μεγάλη εικόνα, λίγο-πολύ, είδαμε ό,τι περιμέναμε. Ένα πολύ ανταγωνιστικό ματς μεταξύ του νταμπλούχου και μιας ομάδας που της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί δεν κατέβηκε (όπως συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία όσων έρχονται στο Γ.Καραϊσκάκης) για να καταστρέψει αλλά για να παίξει μπάλα. Να διεκδικήσει. Και ό,τι ήθελε προκύψει. Και προέκυψε ένα σπουδαίο, ανταγωνιστικό και ενδιαφέρον ως το τέλος ματς με νικητή εκείνον που, εκτός από χαρακτήρα και ποιότητα, έχει και απείρως μεγαλύτερη εμπειρία στη διαχείριση αγώνων στην κόψη του ξυραφιού. 

Στη συνέντευξη Τύπου ο Μεντιλίμπαρ δήλωσε ότι «από τα μέχρι τώρα ματς της σεζόν ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος» και νομίζω δύσκολα θα μπορούσε να ειπωθεί κάτι πιο κολακευτικό απ' αυτό για την ομάδα του Νίκου Παπαδόπουλου. Αληθινό παράσημο. Μετράει εξάλλου και ποιος λέει κάτι. Κι αυτό, παρεμπιπτόντως, το ξεστόμισε ο Μεντιλίμπαρ μία εβδομάδα μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο...

Ήθελε να... προσβάλλει - «καρφώσει» τον αιώνιο αντίπαλο ο Ισπανός; Είναι γελοίο και να το σκεφτεί κανείς για έναν τέτοιο κύριο. Έναν τζέντλεμαν. Έναν τύπο παλιάς κοπής σε όλα που, ακριβώς γι' αυτό, λέει ό,τι σκέφτεται χωρίς να τον νοιάζει πως ή ποιος θα ενοχληθεί ή θα «μεταφράσει» κατά το δοκούν ή όπως του «επιτρέπει» η αντιληπτική του ικανότητα. Θα θυμάστε ότι πέρυσι, μετά από ένα ΑΕΚ-Ολυμπιακός, μια ατάκα του Μεντιλίμπαρ τον είχε βάλει στο «εδώλιο» του κατηγορουμένου από κάποιους (ασχολίαστοι αυτοί οι κάποιοι) γιατί, τάχα, έριξε... καρφί στον Αλμέιδα για επιλογές του. «Με εξέπληξε η τακτική της ΑΕΚ. Πάντα λέω όταν μια ομάδα είναι συνηθισμένη να παίζει με έναν τρόπο και ξαφνικά το αλλάζεις, κάνεις κακό στην ομάδα σου και όχι στον αντίπαλο», είχε πει τότε και η γυμνή -ποδοσφαιρική- του αλήθεια μεταφράστηκε ως καρφί. Είναι να γελάει κανείς.

Γιατί δεν «έκραξε» αλλά κάλυψε τους παίκτες τώρα;

Αλλά ας αφήσουμε το παρελθόν και ας επιστρέψουμε στο Ολυμπιακός-Λεβαδειακός. Πέρα από κολακείες για τον αντίπαλο ο Μεντιλίμπαρ, σε αντίθεση με το πρόσφατο ματς της Τρίπολης, δεν ήταν οξύς στην κριτική του για την ομάδα του παρότι έκανε σημαντικά λάθη δεχόμενη δύο γκολ και εύκολα μπορούσε να δεχθεί κι άλλο. Αντιθέτως κάλυψε τους παίκτες του λέγοντας ότι «στο ποδόσφαιρο γίνονται και λάθη, δεν γίνεται να παίζεις 90 λεπτά χωρίς να κάνεις λάθη» ενώ δεν παρέλειψε να πει - προαναγγείλει ότι κάποια στιγμή θα έρθει και η ήττα. Γιατί στο ματς του κυπέλλου όπου υπήρχε μια σαφώς πειραματική - εναλλακτική 11άδα έβγαλε... φωτιές από τα αυτιά (σ.σ.: παρεμπιπτόντως, μετά τη λήξη στην Τρίπολη είπε ότι δεν του άρεσε τίποτα, ούτε το α' ούτε το β' ημίχρονο, μια μέρα μετά στην cosmote έκανε λόγο για κακό β' ημίχρονο...) και με τον Λεβαδειακό ήταν κουλ; Για το προφανές. Χρησιμοποίησε το ματς της Τρίπολης και ειδικά τις αφορμές που έδωσε η εικόνα του β' ημιχρόνου για να τσιτώσει - προειδοποιήσει τους παίκτες του γι' αυτό που ερχόταν με τον Λεβαδειακό.

Είχε άγχος για το χθεσινό ματς. Γνώριζε τι καλό αντίπαλο έχει να αντιμετωπίσει. Καταλάβαινε ότι από τα τρία ματς του προγράμματος (Λεβαδειακός εντός, Άρσεναλ και ΠΑΟΚ εκτός) ήταν ο αγώνας που έμοιαζε με τη μεγαλύτερη παγίδα. Ο αγώνας που μπορούσε να δημιουργήσει τα μεγαλύτερα προβλήματα. Τη μεγαλύτερη μουρμούρα σε περίπτωση γκέλας αφού είχε το «πρέπει» της νίκης... Θυμάστε φαντάζομαι τι ακολούθησε το περυσινό 2-2... Και γι' αυτό λοιπόν ήταν μεγάλη η ανακούφισή του Μεντιλίμπαρ στο φινάλε του χθεσινού ματς και δεν είχε καμία διάθεση για κριτική αναφορικά με τα λάθη που έγιναν. Μόνο «ομπρέλα» προστασίας πάνω από τους παίκτες του. Γάτος.

Μια 3άδα που τα έκανε σχεδόν όλα

Σε ατομικό επίπεδο προφανώς δεν είναι εύκολο να διαφοροποιηθεί κανείς. Υπάρχει μια ερυθρόλευκη 3άδα που έκανε πολλά καλά (περισσότερα από κακά, έκανε και κακά αλλά λιγοστά) για να έρθει αυτή η υπερ-πολύτιμη νίκη. Ρέτσος, Μουζακίτης και Τσικίνιο έπαιξαν τον μεγαλύτερο ρόλο για να μην ξανα-γκελάρει ο Ολυμπιακός με τον Λεβαδειακό εντός έδρας. Τι έκαναν; Και τι δεν έκαναν. Τα πάντα όλα. Κομβικό στην εξέλιξη του ματς ήταν το «όχι» που είπε ο «Μούζα» σ' ένα γκολ που έμοιαζε βέβαιο για τον Λεβαδειακό μετά το λάθος του Τζολάκη και το πλασέ - «κρέμασμα» του Κωστή σε -σχεδόν- κενή εστία. Φανταστείτε να είχε γίνει τόσο νωρίς το 0-1... Κομβικά, πέρα από το ωραίο γκολ, ήταν και μια σειρά πολύ πετυχημένων και κρίσιμων επεμβάσεων - κοψιμάτων του Ρέτσου σε επιθετικές προσπάθειες φιλοξενούμενων. Ήταν πολύ γεμάτη, πολύ μεστή εμφάνιση. 

Όσον αφορά στον Τσικίνιο, μιλήσαμε παραπάνω για τους χρόνους στους οποίους «χτύπησε» καπάκι μετά τις ισοφαρίσεις του Λεβαδειακού. Νομίζω θα είναι απρέπεια της ΠΑΕ Ολυμπιακός αν δεν καθιερώσει να στέλνει κάθε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά ένα καλάθι με ακριβά ποτά και γλυκά στη Μπενφίκα για το δώρο - αλλαγή ιστορίας που του έκανε. Αυτός ο παίκτης κόστισε 500χιλ. ευρώ! Μία, ακόμα, απόδειξη πως ό,τι αξίζει πολύ δεν κοστίζει απαραίτητα και πολλά χρήματα. Ή, στον αντίποδα, ό,τι κοστίζει ακριβά δεν έχει απαραίτητα και μεγάλη αξία.

ΥΓ: Στο περυσινό Ολυμπιακός-Λεβαδειακός 2-2 ο Μεντιλίμπαρ παρέταξε τους Τζολάκη, Ορτέγκα, Κάρμο, Ντόη, Ρόντινεϊ, Έσε, Μουζακίτη, Τσικίνιο, Βέλντε, Μασούρα και Ελ Καμπί. Οι 6 από τους 11, Τζολάκης, Ορτέγκα, Έσε, Μουζακίτης, Τσικίνιο και Ελ Καμπί, παρατάχθηκαν και στο «φρέσκο» ματς με τον Λεβαδειακό στο φαληρικό γήπεδο. Αυτή τη φορά υπήρχαν διαφορετικοί στόπερ (Πιρόλα και Ρέτσος αντί Κάρμο και Ντόη που βρίσκονται μακριά), διαφορετικοί εξτρέμ (Στρεφέτσα και Ποντένσε αντί Βέλντε και Μασούρα που επίσης είναι μακριά) και διαφορετικός δεξιός μπακ (Κοστίνια αντί Ρόντινεϊ που έμεινε στον πάγκο όντας ανέτοιμος για βασικός). Τρελή σύμπτωση: πριν από εκείνο το ματς είχε προηγηθεί επίσης εκτός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό που (ναι!) είχε λήξει ισόπαλο, 0-0 στο ΟΑΚΑ.

ΥΓ2: Εκείνο το ματς, δηλαδή το περυσινό Ολυμπιακός-Λεβαδειακός, ουσιαστικά τελείωσε τον Ανδρέα Ντόη από τον Ολυμπιακό. Από δικό του χαζό - περιττό πέναλτι πάνω στον Ζίνι, πάνω δεξιά στη γωνία της μεγάλης περιοχής, μείωσε στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου ο Λεβαδειακός και επί της ουσίας άλλαξε το ματς. Ύστερα, και έως ότου φύγει τον Γενάρη για τη Ρίο Άβε, ο Ντόη έπαιξε μόνο μία φορά, με την Καλλιθέα για το κύπελλο στη ρεβάνς του Γ.Καραϊσκάκης. Στα εναπομείναντα ματς της Ευρώπης έμενε στον πάγκο ενώ στο ελληνικό πρωτάθλημα ήταν 4 φορές στον πάγκο δίχως να χρησιμοποιηθεί και 6 φορές εκτός αποστολής.

ΥΓ3: Σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία οι τελικές χθες ήταν 19-6 υπέρ του Ολυμπιακού. Στο περυσινό 2-2 ήταν 16-6 υπέρ του Ολυμπιακού. Πέρυσι τα γεμίσματα των ερυθρόλευκων, σύμφωνα πάντα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία της λίγκας, ήταν 18/41 για τους Πειραιώτες και χθες 5/27. Δηλαδή απέφυγε τα πολλά γεμίσματα φέτος και έφτασε στη νίκη. Αυτή τουλάχιστον μπορεί να είναι μια πρόχειρη «ανάγνωση» η οποία, προφανώς, δεν λέει όλη την αλήθεια.

ΥΓ4: Ο Ποντένσε, ακόμα, δεν είναι για πάνω από 60-70 λεπτά και φαίνεται. Φάνηκε και χθες στο β' ημίχρονο που άρχισε να ξεμένει από δυνάμεις και να κάνει λάθος επιλογές. Μεγαλύτερο λάθος όλων ότι ρίσκαρε προσπαθώντας να κοντρολάρει με τον αριστερό μηρό και έχασε τη μπάλα με συνέπεια να βγάλει αντεπίθεση ο Λεβαδειακός που κατέληξε στο 1-1 του Παλάσιος.

ΥΓ5: Άρχισε σιγά σιγά μετά το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και ΑΕΛ-ΑΕΚ και αρχίζει να φουντώνει. Για τη διαιτητοκουβέντα λέω. Τα επικοινωνιακά «οπλοπολυβόλα» (κάποια επί της ουσίας είναι απλά νεροπίστολα) των ομάδων φόρεσαν κράνη και παλάσκες και πήραν θέση πίσω από τα αναχώματα. Καλή... διασκέδαση να έχουμε, η σεζόν ΤΩΡΑ άρχισε. Το... VAR να βάλει το χέρι του.

ΥΓ6: Δεν ξέρω τι και πως έγινε πραγματικά με τον Κωστή αλλά το παιδί προφανώς, προφανέστατα, έχει «κάτι» και επιβεβαιώθηκε και στο χθεσινό ματς. Και κατά πως φάνηκε από διάφορες αντιδράσεις του, «έψαχνε» να απο-δείξει κάτι στον Ολυμπιακό. Κάποιες αντιδράσεις του ωστόσο, όπως σε μια έντονη συνομιλία με τον Ρέτσο, έπρεπε να τις αποφύγει. Ε, όχι και στον Ρέτσο βρει Ιωάννη μου. Δεν ξέρεις τι κόσμημα είναι ο Παναγιώτης;

ΥΓ7: Η φάση του 20', παρότι εν τέλει δεν καταγράφηκε επισήμως αφού υπήρξε υπόδειξη για οφ σάιντ, δείχνει νομίζω κάτι από τα προσεχώς. Αυτά που πρέπει να περιμένουμε από τον Ολυμπιακό. Αυτά που για να γίνουν κανόνας όχι εξαίρεση, και να λυθούν πολλά αγωνιστικά ζητήματα στα οποία στεκόμαστε όλοι, απαιτείται χρόνος. Τι συνέβη σ' εκείνη τη φάση, μία από τις πιο όμορφες του ματς; Κλέψιμο του Στρεφέτσα και πάσα στον Μουζακίτη. Κατευθείαν πάσα στον Τσικίνιο που ήταν λίγο εντός μεγάλης περιοχής και με τη μία τακουνάκι του Πορτογάλου στον Ελ Καμπί το σουτ του οποίου μπλοκαρίστηκε. Υπήρξε και άλλη μία φάση, στο 9', που καταγράφηκε. Ξανά ο Στρεφέτσα την άρχισε. Ο Βραζιλιάνος ήταν κοντά στη δεξιά γωνία της μεγάλης περιοχής και πάσαρε στον Τσικίνιο που βρίσκονταν εντός της περιοχής. Εκείνος έδωσε συρτά στον Ποντένσε που ευθεία με το τέρμα σούταρε με το αριστερό. Έδιωξε με τα πόδια ο Αμπουχάν κι ενώ η μπάλα φάνηκε να πηγαίνει γκολ στη δεξιά γωνία.

ΥΓ8: Σε 2-3 περιπτώσεις, μόνο στο α' ημίχρονο, τα άκουσε ο Κοστίνια από τον Μεντιλίμπαρ επιβεβαιώνοντας ότι ο Πορτογάλος μπακ μοιάζει να έχει «κλειδώσει» στο μυαλό του. Λες και παίζει υπό μεγάλο άγχος - ψυχικό βάρος. Και δεν μπορεί να κάνει το επόμενο βήμα, να πάει στην άλλη... πίστα όπου θα προσπαθήσει να «κλέψει» τη φανέλα βασικού απο τον Ρόντινεϊ. Μέχρι τώρα, ούτε καν... Δυστυχώς... Παρεμπιπτόντως, ο Βραζιλιάνος μπήκε στο ματς στο 75' και στο 79' απλά κοίταγε παίκτη στην πλευρά του να σεντράρει ανενόχλητος (ούτε καν το πόδι να σηκώσει δεν μπήκε στον κόπο ο Βραζιλιάνος!) για το 2-2. Βρε Ρόντι, βρε Ρόντι. Μια άμυνα, τι σου ζητάνε;

ΥΓ9: Σ' ένα ματς που, δικαιολογημένα, έπεσαν όλα τα φώτα πάνω στην 3άδα Τσικίνιο, Μουζακίτη και Ρέτσου, νομίζω θα πρέπει να ειπωθεί ξανά μια καλή κουβέντα για τον Ορτέγκα. Με τον Μπρούνο να μη δίνει, ουσιαστικά, το προνόμιο στον Μεντιλίμπαρ να δώσει ανάσες στον Αργεντινό, ο Φρανθίσκο παίζει non stop και ανταποκρίνεται. Εξάλλου, για την απόδοση ενός μπακ και ειδικά την αμυντική, παίζει και ρόλο με ποιόν παίκτη συνεργάζεται στην πλευρά. Με τον Ποντένσε μπροστά του καταλαβαίνει κανείς ότι ο Ορτέγκα δεν μπορεί να ελπίζει σε βοήθειες... Και όταν έχει καλούς παίκτες απέναντί του όπως ο Παλάσιος, αυτό γίνεται πιο δύσκολο. Παρεμπιπτόντως, ως το 4ο λεπτό ο Ορτέγκα είχε κερδίσει δύο φάουλ από τον Παλάσιος. Και ο Παλάσιος στο 19' πήρε... εκδίκηση αφού κέρδισε και φάουλ και την κίτρινη του Ορτέγκα σε προσπάθεια αντεπίθεσης.

ΥΓ10: Στο 65' μπήκε ο Γκαρθία στο ματς αντί του Μουζακίτη και ως το 70' είχε δύο κλεψίματα και μία πίεση ψηλά που οδήγησε σε λάθος πάσα αντιπάλου. Και φυσικά τροφοδότησε έξοχα κάθετα τον Τσικίνιο στο 3-2.

ΥΓ11: Ότι έβαλε και τον Ρόντινεϊ και τον Ζέλσον στο χθεσινό ματς, νομίζω, φανερώνει και κάποιες σκέψεις, αν όχι προθέσεις, του Μεντιλίμπαρ για την 11άδα κόντρα στην Άρσεναλ. Τι, όχι;