Ολυμπιακός: Πάσαρε, μην κάνεις τον ήρωα, ζημιά κάνεις

Να αρχίσουμε την κουβέντα με τα καθαρά ποδοσφαιρικά για το Ολυμπιακός-Κηφισιά 1-1 πριν πάμε στα άλλα; Ας το κάνουμε. Μετά την ισοπαλία στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη η ομάδα του Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ αρκέστηκε σε δεύτερη συνεχόμενο Χ στη Super League που στοιχίζει στον πίνακα της βαθμολογίας όπως ήταν αναμενόμενο αφού οι ερυθρόλευκοι με τους δύο δικεφάλους, νότου (ΑΕΚ) και βορρά (ΠΑΟΚ), είχαν ελάχιστες μεταξύ τους διαφορές.

Το σημαντικό που πρέπει να απαντηθεί (αυτό είναι το σημαντικό που πρέπει να απαντάται πάντα) είναι το εξής: γιατί δεν κατάφερε να κερδίσει ο Ολυμπιακός την Κηφισιά; Πολλοί έχουν σπεύσει ήδη να απαντήσουν «επειδή έλειπε ο Ελ Καμπί». Θα θυμίσω ότι ήταν παρών στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη. Περισσότερο έλειψε ο Ποντένσε, ο καλός Ποντένσε, παρά ο Ελ Καμπί που αποτελεί φυσικά έναν κομβικό παίκτη γι' αυτόν τον Ολυμπιακό. Την έλλειψη του Ποντένσε την «τόνισαν» οι άλλοι που έπαιξαν στα φτερά. Ο Τσικίνιο δεν είναι παίκτης για τα φτερά, έπαιξε πολύ πέρυσι (με επιτυχία) επειδή αναγκάστηκε να τον βάλει εκεί ο Μεντιλίμπαρ καθώς δεν βγήκαν οι επιλογές των εξτρέμ. Ο Στρεφέτσα θέλοντας πολύ να βοηθήσει και να παρουσιάσει τι μπορεί να κάνει, κάνει αυτό που ΔΕΝ πρέπει, «εκβιάζει» προσπάθειες, τις τραβάει από τα μαλλιά. Και του γυρίζει μπούμερανγκ. Δεν βοηθάει την ομάδα, δεν βοηθάει και τον εαυτό του. Και ο χρόνος (της υπομονής) δείχνει να τελειώνει απελπιστικά.

Στη Θεσσαλονίκη με τον Άρη αντί να πασάρει στον Ταρέμι σούταρε στα πόδια αντιπάλου σε υποσχόμενη αντεπίθεση κάπου στο 40'. Στο μεσοβδόμαδο ματς κυπέλλου μπήκε αλλαγή και θέλησε να τα κάνει όλα μόνος του προκαλώντας τον εκνευρισμό. Και χθες λίγο πολύ τα ίδια. Και πραγματικά είναι κρίμα γιατί έχει χαρακτηριστικά (π.χ. ταχύτητα, τακτική συνέπεια) που είναι χρήσιμα στον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ και κόντρα σ' αυτά, θέλοντας να δείξει πράγματα, προσπαθεί να παραστήσει ότι είναι κάτι άλλο απ' αυτό που περιλαμβάνει το πακέτο του. Αντί να παίζει απλά, όπως φημίζεται, προσπαθεί να κάνει πολύπλοκα που δεν τα υποστηρίζει το «λειτουργικό» του σύστημα. Και αποτυγχάνει. Και εκνευρίζει. Και απογοητεύει.

Έγραψα πιο πάνω ότι ο Ελ Καμπί ήταν παρών στη Θεσσαλονίκη άρα δεν δικαιολογεί τη μη νίκη με την Κηφισιά η απουσία του. Η αλήθεια είναι ότι η παρουσία του Γιάρεμτσουκ (και) με την Κηφισιά υπογράμμισε την απουσία του Μαροκινού. Όπως και με τον Άρη που αντί να πασάρει στον ελεύθερο Ταρέμι δίπλα του (σε φάση στο 90') ο Ουκρανός φορ «εκβίασε» το να γίνει ο ίδιος ήρωας σουτάροντας πάνω στα πόδια αντιπάλου που τον είχε κλείσει, έτσι και χθες. 

Στο 31' ο Ρόμαν έκανε ωραία προσποίηση έξω δεξιά για να αποφύγει αντίπαλο και μπήκε στην περιοχή από (πολύ) πλάγια. Με μικροσκοπική διαθέσιμη γωνία να σκοράρει, αμυντικό να έχει ήδη κλείσει ενώ και ο τερματοφύλακας ήταν στη γωνία του, ο Γιάρεμτσουκ επέλεξε να σουτάρει (και φυσικά να κοντραριστεί η μπάλα σε κόρνερ) αντί να πασάρει στον Ταρέμι που περίμενε σε ευθεία με το τέρμα κοντά το σημείο του πέναλτι.

Δεν είναι «εκπληκτικό»; Αν δικαιολογείται κάποιος, με βάση το βιογραφικό, να κάνει και μια τραβηγμένη προσωπική προσπάθεια και να μην πασάρει αυτός είναι ο Ιρανός. Και ο «κακομοίρης» ΠΑΝΤΑ πασάρει όταν βλέπει συμπαίκτη σε καλύτερη θέση ενώ ο ίδιος μένει με την απορία (και τα χέρια ανοιγμένα) του γιατί δεν του έδωσαν τη μπάλα εφόσον ήταν σε καλύτερη θέση. Του το έκανε ο Στρεφέτσα με Καϊράτ και Άρη. Του το έκανε ο Γιάρεμτσουκ με Άρη και Κηφισιά. Του το έχουν κάνει κι άλλοι.

Μέσω... Λαμίας λοιπόν, φτάνω στην απάντηση. Στην απάντηση του: γιατί δεν κέρδισε ο Ολυμπιακός την Κηφισιά. Ένας από τους σημαντικούς λόγους ήταν ότι κάποιοι παίκτες όπως ο Γιάρεμτσουκ και ο Στρεφέτσα ήθελαν να το παίξουν ήρωες. Να βάλουν πρώτα τη δική τους φάτσα στο κάδρο -ενδεχόμενης- νίκης. Και την έβαλαν τη φάτσα τους αλλά στο κάδρο της ΜΗ νίκης. 

Και ύστερα έχουν παράπονα για το χρόνο τους. Ε να μην έχουν. Ο Ουκρανός ειδικά που «στράβωσε» κιόλας όταν έμαθε ότι έρχεται ο Ταρέμι. Και τα γράφει αυτά ένας που πέρυσι, Νοέμβρη μήνα, έγραφε ότι κρίνεται άδικα και πρόωρα ο Ουκρανός αφού δεν έχει παίξει όσο πρέπει για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα. Ας γίνει πιο απλός και ομαδικός λοιπόν για να γίνει ο παιχταράς που είδαμε στο β' μισό της περυσινής σεζόν και όχι αυτός ο γεμάτος πρεμούρα και εγωϊσμό επιθετικός που αισθάνεται πίεση να θυμίσει σε όλους ποιος είναι. Θυμόμαστε ποιος είναι, πόσο καλός είναι, ας το δείξει με τον σωστό - απλό τρόπο.

Τα... άκουσαν Ρέτσος - Ροντινέι για το γκολ της Κηφισιάς 

Προφανώς δεν ευθύνονται μόνο αυτοί οι δύο που προανέφερα για το ότι δεν κέρδισε ο Ολυμπιακός την Κηφισιά. Ευθύνονται κι άλλοι. Για παράδειγμα είναι να απορεί κανείς τι έκανε (μόλις στο 23ο λεπτό με το σκορ στο 1-0 υπέρ του Ολυμπιακού, έτσι;) ο Παναγιώτης Ρέτσος πάνω από το κέντρο του γηπέδου έξω δεξιά σε ρόλο οργανωτή; Μιλάμε για φάση στην οποία, πλην Τζολάκη και Πιρόλα, όλοι οι παίκτες των δύο ομάδων είχαν συνωστιστεί στο μισό του γηπέδου προς την περιοχή της Κηφισιάς. Και παράλληλα έβλεπε ο Ρέτσος ότι ο δεξιός συνεργάτης του στην άμυνα (όπως το συνηθίζει) ο Ρόντινεϊ, ήταν επίσης εκεί ψηλά. Άρα, γύμνια πίσω στις θέσεις τους. Έχασε τη μπάλα ο Ρέτσος λοιπόν και με δύο πάσες η Κηφισιά έφτασε σε θέση τετ-α-τετ και γκολ. Από την πλευρά του Ορτέγκα ήρθε το γκολ αλλά αυτό δεν αλλάζει το από που άρχισε το λάθος. Εξάλλου προσπαθώντας να κόψει την πρώτη πάσα στη γέννηση της αντεπίθεσης, τραβήχτηκε ψηλά και ο Πιρόλα. Ξεχαρβαλώθηκε δηλαδή λόγω Ρέτσου και Ρόντινεϊ η αμυντική συνοχή στη φάση. Τους φώναζε μετά ο Μεντιλίμπαρ αλλά ήταν πολύ αργά για «δάκρυα».

Το πέναλτι και η φαρσοκωμωδία με τους «τραυματισμούς»

Αυτή, κατ' εμέ, ήταν η καθαρά αγωνιστική γενική εικόνα του 1-1 με την Κηφισιά. Υπάρχουν άλλα ζητήματα στο ματς; Φυσικά. Μπορούσε και έτσι να κερδίσει ο Ολυμπιακός; Φυσικότατα. Αν έπαιρνε το πέναλτι, όπως νομίζω έπρεπε, στο φινάλε με τον Μπιανκόν. Τον κατεδάφισε ο τερματοφύλακας της Κηφισιάς που έκανε έξοδο... Μεσολογγίου. Πέναλτι είναι. Αγωνιστικά ωστόσο η φάση δεν επηρεάζει το ματς, δηλαδή την εικόνα του Ολυμπιακού για την οποία συζητάμε. Από πλευράς αποτελέσματος, φυσικά και επηρεάζει. Θα μπορούσε δηλαδή να πάρει τη νίκη ο Ολυμπιακός αν ευστοχούσε στο πέναλτι εκείνος που θα το εκτελούσε, λογικά πάλι ο Ταρέμι (ή Ρόντινεϊ ;) αφού ο Γιάρεμτσουκ είχε γίνει αλλαγή.

Αγωνιστικά σίγουρα επηρεάστηκε το ματς, στο β' ημίχρονο κυρίως, με αυτή την φαρσοκωμωδία με τους «τραυματισμούς» των παικτών της Κηφισιάς. Ναι, υπήρξαν και αληθινοί τραυματισμοί αλλά κάποιοι μας έκαναν να υποψιαστούμε ότι δεν. Ήταν απλά θέμα: να ροκανίσουμε τον χρόνο να πάρουμε τον βαθμό. Για να πω αυτό που σκέφτομαι, και πέρα από το πως επηρέασε και πόσο την προσπάθεια του Ολυμπιακού να φτάσει στη νίκη, την Κηφισιά πρωτίστως δεν τιμάει αυτή η εικόνα. Γιατί ως τώρα ήταν από τις ομάδες που δικαίως αποθεώθηκε για την εικόνα της. Για το ανοιχτό παιχνίδι της. Για το κανονικό ποδόσφαιρό της. Ήταν παράταιρη η εικόνα της σ' αυτό το ματς. Και δεν την κολάκεψε καθόλου αυτό. Όπως δεν κολάκεψε καθόλου και τον διαιτητή. Από την άλλη, όταν ένας παίκτης είναι κάτω και του λέει «έχω πρόβλημα» τι να κάνει κι αυτός; Να του πει σήκω; Δεν σε πιστεύω; Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κρατήσει τις σωστές καθυστερήσεις. Μα, θα πει κανείς, τα 11 λεπτά ήταν λίγα; Όχι. Mε βάση ό,τι έχουμε συνηθίσει, όχι. Όμως μην ξεχνάμε ότι πέρα από τις αλλεπάλληλες διακοπές λόγω τραυματισμών, έγιναν και 8 αλλαγές. Άρα μάλλον λίγα, για όσα συνέβησαν, ήταν.

ΥΓ: Το έχω γράψει πρόσφατα, θα το ξαναγράψω: πολλά μπράβο σ' αυτόν στον Ολυμπιακό που είχε τη φαεινή ιδέα να φέρει τον Ταρέμι. Ο τύπος ΕΙΝΑΙ το ποδόσφαιρο. Κι αυτοί που λένε ότι δεν τον βλέπουν να τρέχει πολύ, να μην έχει ένταση, προφανώς αδυνατούν να κατανοήσουν άλλα ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ πράγματα. Σε κάποια αναφέρθηκα νωρίτερα. Τώρα να θυμίσω και δύο φάσεις σ' ένα δίλεπτο που λίγο έλειψε να δώσουν τη λύση στον Ολυμπιακό αν οι συμπαίκτες του Ιρανού έκαναν πιο καλά τελειώματα. Στο 78' ο Ταρέμι κινείται ωραία από αριστερά και πασάρει στον Τσικίνιο, εκείνος στον Γιάρεμτσουκ που σουτάρει πάνω στον τερματοφύλακα. Στο 83' ο Ταρέμι παίζει υπέροχα το 1-2 με τον Ορτέγκα και ο Αργεντινός σεντράρει στο 1ο δοκάρι όπου ο Τσικίνιο βρίσκει πιο πολύ αέρα παρά μπάλα κι εκείνη περνάει παράλληλα με την εστία. Μιλάμε για σημαντικές δημιουργίες τις οποίες ο Μεχντί άρχισε παίζοντας έξω αριστερά! Μιλάμε ο τύπος ξέρει τι πρέπει να κάνει σε κάθε σημείο του γηπέδου. Χαμαιλέοντας πραγματικός. Και φυσικά είναι εκπληκτικό αυτό που κάνει όταν διεκδικεί κεφαλιά κάνοντας παράλληλα ανάκτηση μπάλας και ταυτόχρονα πασάρει και σωστά σε συμπαίκτη! Δίχως χρονοτριβή. Το πέναλτι εν τω μεταξύ το έχει στείλει σε σημείο που και να του πεις του τερματοφύλακα «εκεί θα εκτελέσω» δεν το πιάνει.

ΥΓ2: Παίκτες σαν τον Ταρέμι και τον Ιμπόρα (από πρόσφατους) και παλιότερα Ιμπαγάσα, Νάτχο, Σαβιόλα, Μαρέσκα με κάνουν να λατρεύω περισσότερο το ποδόσφαιρο. Παίκτες με ποιότητα ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ με εκπληκτικό επεξεργαστή εγκεφάλου. Και περπατώντας κάνουν διαφορά.

ΥΓ3: Παρότι «τρώει» κάθετη στην πλάτη του στη φάση του 1-1, ο Ορτέγκα ήταν ο τελευταίος που ευθύνεται για το γκολ της Κηφισιάς. Αναφέρθηκα και νωρίτερα σ' αυτό εξάλλου. Γενικώς ο Ορτέγκα ήταν ξανά θετικός έχοντας να αντιμετωπίσει έναν από τους καλύτερους παίκτες του αντιπάλου, τον Παντελίδη. Στο 17' μάλιστα τον πέρασε υπέροχα και του πήρε και κίτρινη για τράβηγμα από πίσω. Ο Ορτέγκα όσες φορές ανέβηκε ψηλά, βοήθησε δημιουργικά σε αντίθεση με τον Ρόντινεϊ που και δημιουργικά ήταν πολύ ντεφορμέ.

ΥΓ4: Σε μέτρια βραδιά βρέθηκαν και οι δύο κεντρικοί χαφ του Ολυμπιακού, Έσε και Μουζακίτης. Ειδικά ο Αργεντινός χρειάστηκε αρκετές φορές να κυνηγήσει για να διορθώσει δικά του λάθη. Ούτε ο Μούζα πάντως που έπρεπε να αναλάβει παραπάνω πρωτοβουλίες, κυρίως δημιουργικά, μπόρεσε να δώσει κάτι έξτρα. Από του Ροντινέι πάντως τα δικά του στημένα ήταν καλύτερα. Π.χ. στο 43', σε κόρνερ που εκτέλεση από αριστερά, ο Ρέτσος έκανε μόνος κεφαλιά άουτ.

ΥΓ5: Μια φάση που μπορεί να πει κανείς περιγράφει, σε σημαντικό βαθμό, το πακέτο Στρεφέτσα είναι του 36'. Ο Ολυμπιακός είναι σε θέση άμυνας, η μπάλα στο δικό του μισό, και ο Βραζιλιάνος βγαίνει έξυπνα και κλέβει μια πάσα. Βγαίνει στην αντεπίθεση μόνος (αφού όλη η Κηφισιά έχει ανέβει) και με την ταχύτητά του φτάνει σε θέση βολής. Το τελείωμα με το αριστερό του πόδι είναι απογοητευτικό. Η μπάλα φεύγει πολύ πλάγια από το δεξί δοκάρι.

ΥΓ6: Η καλύτερη δημιουργικά στιγμή του Μουζακίτη ήταν στο 38'. Τότε που με τρελή - «άρρωστη» φαλτσαριστή σέντρα τροφοδότησε τον Ορτέγκα εντός περιοχής και αριστερά. Ο Αργεντινός σέντραρε έξοχα στον Τσικίνιο του οποίου το σουτ κόντραρε και κατέληξε κόρνερ.

ΥΓ7: Το ματς με την Κηφισιά κοστίζει στον Ολυμπιακό βαθμολογικά και πνευματικά / ψυχολογικά. Βοηθάει ωστόσο ουσιαστικά ώστε να συμπληρωθεί το παζλ των αξιολογήσεων για παίκτες για τους οποίους υπάρχουν αμφιβολίες.