Τα λόγια στέρεψαν για την ΑΕΚ. Πλέον δεν υπάρχει τίποτε να σχολιάσεις για την σεζόν που τρέχει και επιτέλους φτάνει στο τέλος της. Τα λόγια, βέβαια, θα είναι πάρα πολλά μετά την 11η Μαΐου, όπου η ΑΕΚ θα πάει να παίξει στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ για την τελευταία αγωνιστική και από το επόμενο κιόλας λεπτό που τελειώσει το συγκεκριμένο παιχνίδι, σε όποια θέση κι αν τερματίσει η ομάδα, θα πρέπει η διοίκηση να βγει μπροστά και να εξηγήσει στον κόσμο το πλάνο της.
Διαβάστε επίσης...
Περισσότερα από τα λόγια εννοείται πρέπει να είναι τα πράγματα που θα γίνουν. Σχέδιο, δράση, όραμα, πράξεις οφείλει να κάνει και δώσει η διοίκηση. Μπορεί; Θα δούμε! Το σίγουρο είναι ότι επιβάλλεται το όποιο σχέδιο υπάρχει να τρέχει ήδη και να το μάθουμε στις… 12 Μαΐου. Δεν γίνεται αλλιώς. Τι άλλο να περιμένουμε; Και 2η να βγει η ΑΕΚ, λέμε τώρα, δεδομένα πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα. Κάπου πρέπει να ελπίζουμε… Δυστυχώς, όμως, μέχρι την τελευταία αγωνιστική, έχουμε δρόμο.
Και λέω «δυστυχώς» γιατί απομένουν, άλλα δυο παιχνίδια για την ΑΕΚ. Μακάρι να γινόταν κάτι και να τελείωναν χθες τα πλέι οφ. Είναι μαρτύριο αυτό που βιώνει ξανά η ομάδα. Χάνει με κάθε τρόπο! Δείχνει ποτισμένη στην ήττα. Μία ομάδα με ψυχολογία θλιβερή, τόσο σε ομαδικό όσο και ατομικό επίπεδο.
Το εκπληκτικό είναι πως η ΑΕΚ έχει τέσσερις ήττες στα πλέι οφ, σε ισάριθμα παιχνίδια, έχει να κερδίσει από τις 23 Φλεβάρη γενικά στο πρωτάθλημα κι όμως έχει ακόμα μία τελευταία ελπίδα, στα δυο ματς που απομένουν! Αν τα κερδίσει θα βγει 2η! Αλλά πώς να κερδίσει, αφού χάνει με κάθε τρόπο; Χθες, τηρουμένων των συνθηκών και των προβλημάτων, δεν ήταν κακή η ΑΕΚ! Έκανε 19 τελικές εκ των οποίων οι επτά μιλάμε για κλασικές ευκαιρίες. Κάποιες έβγαλε ο Τζολάκης, κάποιες άλλες τα τελειώματα των παικτών της ΑΕΚ ήταν θλιβερά (Κοϊτά, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Μάνταλος, Οντουμπάτζο)! Προσέξτε τέσσερις διαφορετικοί παίκτες με θλιβερά τελειώματα από θέσεις και προϋποθέσεις που ο οποιοσδήποτε παίκτης του Ολυμπιακού κι αν βρισκόταν αντίστοιχα, λόγω ψυχολογίας και ικανότητας προσθέτω, θα είχε κάνει γκολ! Όπως κι έκαναν εξάλλου: Δυο φάσεις έφτιαξαν δύο γκολ έβαλαν, χάνοντας κι άλλη μία ευκαιρία που τους έδωσε δωράκι ο Μπρινιόλι. Αυτή η σημείωση δείχνει και το επίπεδο της τραγικής ψυχολογίας που υπάρχει και της ικανότητας που, αντίστοιχα, δεν υπάρχει. Βέβαια, μεταξύ μας αυτό το αστείο με τις ευκαιρίες που κάνει η ΑΕΚ και οι παίκτες της δεν τις κάνουν γκολ είναι ένα φαινόμενο τριετίας. Η ΑΕΚ, πάντως, δημιούργησε ευκαιρίες χθες, γιατί υπήρξαν άλλα παιχνίδια που δυσκολευόταν αφάνταστα και σε αυτό το κομμάτι. Βρήκε τρόπο να απειλήσει. Δεν ήταν τόσο κακή. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν ίδιο: ήττα, και στο τέλος της ημέρας αυτό μετράει.
Αν η ΑΕΚ που ενώ έχει να κερδίσει δύο μήνες (!) και έχει ακόμη ελπίδα να βγει 2η, εν τέλει καταφέρει να βγει 4η στο τέλος, θα δείξει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό το τεράστιο μέγεθος της αποτυχίας της!
Είναι πάντως πραγματικά σοκαριστικό πως μετά από μόλις δύο χρόνια μετά το νταμπλ η ΑΕΚ γύρισε σε εποχή… ΟΑΚΑ σε χρόνο ρεκόρ!