Sportdog Team
Τα βουβάλια ποδοπάτησαν για ακόμα μία χρονιά τον Άρη. Πρέπει να αντιληφθούμε πως επιτυχία του συλλόγου δεν είναι η κατάκτηση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου, αλλά το σπάσιμο της τετράδας, πράγμα που δεν κατάφερε να πετύχει φέτος. Γράφει ο Βασίλης Δερμεντζόγλου
Το «ωραιότερο» πρωτάθλημα όλων των εποχών οδεύει προς το τέλος του. Ο Άρης δεν κατόρθωσε να πλασαριστεί στην τετράδα, όπως έκανε τα δύο τελευταία χρόνια με την κατάκτηση της 3ης θέσης το 2021 και το 2022. Πρέπει να αντιληφθούμε πως επιτυχία του Άρη δεν είναι η κατάκτηση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου, αλλά το σπάσιμο της τετράδας, πράγμα που δεν κατάφερε να πετύχει φέτος.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο ώστε τα πάντα να είναι υπόθεση τεσσάρων ομάδων. Η κατάκτηση λοιπόν μιας θέσης στην τετράδα, δημιουργεί απίστευτες ανωμαλίες στη δομή των δυναστών του ελληνικού ποδοσφαίρου, πράγμα που είδαμε πέρυσι όταν ο Άρης έκανε την υπέρβαση και πέταξε εκτός Ευρώπης την Ένωση και πρόπερσι τον ΠΑΟ. Ο Άρης ως πέμπτη, ανεξάρτητη δύναμη, οφείλει να υπερκεράσει τους τέσσερις του ΠΟΚ και να διατηρήσει συγχρόνως την απόστασή του από τους από κάτω [πράγμα που είναι πλέον εύκολο αφού παραδοσιακοί αντίπαλοι του έχουν αφανιστεί (Ηρακλής, Λάρισα, Ξάνθη, Πανιώνιος) ή είναι απόλυτα αδύναμοι (ΟΦΗ)].
Ο Άρης είχε όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει και φέτος, αλλά, ως βάτραχος, ποδοπατήθηκε από τα τέσσερα βουβάλια. Τα απίστευτα και τραγελαφικά γεγονότα που προσέδωσαν στη Σούπερ Λίγκα έναν τριτοκοσμικό αεράκι δυσωδίας άγγιξαν σε πάμπολλες περιπτώσεις τον Άρη που αδικήθηκε και κυνηγήθηκε από τους στημένους θεσμούς. Ο Άρης με τη χαμηλή οικονομική επιφάνεια δεν μπόρεσε να θωρακίσει επιπλέον την ομάδα. Σε κρίσιμες στιγμές η διοίκηση και η τεχνική του ηγεσία δεν είχαν το καθαρό μυαλό να αντιδράσουν απέναντι σε δύσκολες ομολογουμένως καταστάσεις, και δεν μπόρεσε να σκαρφαλώσει τα μιαρά τείχη που εδώ και πολλές δεκαετίες κρατάνε το ελληνικό ποδόσφαιρο μακριά από την αξιοπιστία, τη δικαιοσύνη και την ισοτιμία.
Σε όλο αυτό το πλαίσιο ο Άρης που δεν είχε καμία βαθμολογική απαίτηση αντιμετώπισε απόψε την «φλεγόμενη» επίδοξη πρωταθλήτρια ΑΕΚ. Την ΑΕΚ που φέτος μας κέρδισε τρεις φορές. Την ΑΕΚ που με δεκανίκια του Γκοντίνιο, με μεθυσμένους διαιτητές και άλλα τεχνάσματα κατόρθωσε και κέρδισε τους βαθμούς που ήθελε από τον Άρη και που οι στοιχηματικές έδιναν απόλυτο φαβορί και απόψε, στον υπέρ πάντων αγώνα της.
Τι σχόλιο να κάνω για έναν αγώνα στον οποίο οι διαιτητές άλλαξαν ώστε να σφυρίξουν τα καλοπαίδια του συστήματος; Που αναβλήθηκε γιατί αρρώστησε ξαφνικά η αντίπαλη ομάδα του ΠΑΟ, ενώ μετά από 24 ώρες όλοι δια μαγείας έγιναν περδίκια; Για ένα ματς που για πρώτη φορά στην ιστορία του στοιχήματος η απόδοση για τη νίκη του γηπεδούχου Άρη έφτασε το 18,5 λίγο πριν την έναρξη;
Ο Άρης μπήκε στο παιχνίδι ως κομπάρσος και εκεί παρέμεινε, παρότι προηγήθηκε με εύστοχο πέναλτι του Γκρέι στο 17’. Η χαρά όμως των κιτρίνων δεν διήρκησε πολύ αφού ισοφαρίστηκαν στο 23’ από τον Βαν Βιρτ και ο Ζούμπερ έφερε τα πράγματα στην τάξη στο 43’. Ο πολύ καλός ρυθμός του Α μέρους έπεσε και μετά από ένα απόλυτο στείρο Β μέρος η ΑΕΚ πήρε αυτό που ήθελε!
Σε αυτό το σημείο να κλείσω με ένα πανό της Νάπολι που γιόρτασε το τρίτο της πρωτάθλημα, συμπτωματικά όσα έχει και ο Άρης: Meglio 3 con Dignita’ che 36 Senza Onore. Καλύτερα τρία και με αξιοπρέπεια, παρά 36 χωρίς τιμή.
Το είπε ένας φίλος και δυστυχώς τείνω να συμφωνήσω. Ο νονοί του ποδοσφαίρου κάνουν πάρτυ στη χώρα μας, οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί σφυρίζουν αδιάφορα: Τα χειρότερα για το ελληνικό ποδόσφαιρο τώρα έρχονται…
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις