Ψήφοι ή όνειρα;

Mου την είπε ο ΝΧ4 στο προηγούμενο ποστ μου και αφού το σκέφτηκα λιγάκι αποφάσισα ότι είχε αρκετό δίκιο.
-Ρε φίλε, όλον τον χρόνο μας έχεις ζαλίσει με τα πολιτικά σου άρθρα και λίγα μόλις 24ωρα πριν τις κρίσιμες εκλογές, γράφεις ένα εντελώς απολιτίκ ποστ (για τον Κώστα Χαλκιά) μο έγραψε (περίπου).
Του απάντησα, αλλά οι απαντήσεις δεν είναι πάντα η λύση, καθώς το δίκιο παραμένει. Γι’ αυτό άλλωστε έχουμε comments… όταν συμφωνώ, συμφωνώ κι όταν διαφωνώ, διαφωνώ.
Στρώθηκα λοιπόν μπροστά στον υπολογιστή. Εφτιαξα καφεδάκι και άρχισα να γράφω αυτό εδώ το post, που έχει ημερομηνία λήξης στην αυριανή δύση του ήλιου… όταν τέλος πάντων κλείσουν οι κάλπες.
Δεν έχω πεί ποτέ στη ζωή μου σε άνθρωπο, τι να ψηφίσει. Το θεωρώ απαράδεκτο. Ειδικά από έναν δημοσιογράφο που έχει την πολυτέλεια του πρώτου λόγου. Να φαντασθείτε ότι η γυναίκα μου, συχνά με ρωτάει:
-Ρε αγάπη, τι λες να ψηφίσω;
Και κάθε φορά η απάντηση μου είναι η εξής:

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr