Ξεκινάω λιγάκι ανάποδα γιατί έτσι ΠΡΕΠΕΙ και επανέρχομαι. Αυτός που έφυγε δεδομένα δεν είναι ο Τζίγκερ από τον Παναθηναϊκό, αλλά ένας οπαδός της ομάδας από τη ζωή. Και το λέω αυτό διότι κάποιοι το έχουν ξεχάσει, άσχετα αν ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα έχουμε και δεύτερο Φιλόπουλο. Κουράγιο σε αυτούς που μένουν πίσω, καλά μυαλά και πάμε στα υπόλοιπα.
 

Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά αυτά που του έχω γράψει δεκάδες άλλες σε ετούτο εδώ το blog αλλά και όπου αλλού έχω βήμα: Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, ο άνθρωπος αυτός ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ για τον Παναθηναϊκό. Είναι ΛΙΓΟΣ για να πάει την ομάδα εκεί που την ονειρεύονται τα εκατομμύρια των οπαδών του συλλόγου. Μπορεί να χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2011 για να το καταλάβει, μπορεί τα πράγματα να ήταν σαφώς καλύτερα αν αποφάσιζε να αποχωρήσει νωρίτερα, αλλά τουλάχιστον κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Κανείς δεν θα τον κλάψει επειδή φεύγει από τον Παναθηναϊκό εκτός από τους 5-6 που μνημόνευσε (εξαιρούνται της αναφοράς μου οι “απόντες”) και άλλους τόσους που τους ξέχασε ή απλά δεν ήθελε να τους “δώσει” ώστε να ευθυμήσουμε και λίγο. Για όλους τους υπόλοιπους ήταν και είναι καμένο χαρτί κι αυτό δεν αλλάζει όσες συνεντεύξεις κι αν δώσει, όσες ανακοινώσεις κι αν βγάλουν οι συνεργάτες του.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Βαρδινογιάννης LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός SPORTS