Γράφει η Κατερίνα Γκίκα...

Καθώς βλέπω τα κορίτσια του πόλο να περνούν το κατώφλι της επιτροπής Πολιτισμού, σκέφτομαι πως μας σήκωσαν ψηλά στο βάθρο σε μια στιγμή που η πατρίδα πιάνει πάτο, αλλά όταν επέστρεψαν δεν τους περίμεναν με δάφνες. Αυτές εξαντλήθηκαν όταν η χώρα είχε λεφτά και τα σκόρπισε αλόγιστα στους προηγούμενους.

«Τα οχτώ από τα δεκατρία κορίτσια -που πάλεψαν με όλα τα κράτη της γης για να στέψουν την Ελλάδα νικήτρια - περιμένουν τον διορισμό τους από το 2005 και σήμερα είναι άνεργα, ανασφάλιστα, χωρίς την δυνατότητα κάποια από αυτά να πληρώσουν ακόμα και το νοίκι τους», εξομολογείτε η αρχηγός τους Κική Λιόση που ανησυχεί μαζί με όλη την ομάδα για την συμπαίκτρια τους Αγγελική Γερόλυμου καθώς δεν της δίνουν άλλη άδεια από την δουλειά της και ίσως όπως λέει, αναγκαστεί να αποχωρίσει από τις προπονήσεις και την προετοιμασία για τους ολυμπιακούς αγώνες.

Η Αγγελική Γερόλυμου πήρε άδεια άνευ αποδοχών (είναι αποσπασμένη στην περιφέρεια Αττικής) για να ακολουθήσει τις υποχρεώσεις της Εθνικής ομάδα πόλο και να αγωνιστεί στην Σαγκάη. Επιστρέφοντας της ανακοίνωσαν ότι δεν μπορεί να απουσιάσει άλλο και για κανέναν λόγο. «Κι αν μου συμβεί κάτι; Αν αρρωστήσω;» αναρωτιέται και περιμένει κάποιος να ενδιαφερθεί.

Πολύ πιθανόν χωρίς την παρουσία της Αγγελικής στο γραφείο η περιφέρεια Αττικής δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ο νόμος Ραγκούση είναι πολύ αυστηρός. Άλλωστε όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι σ' αυτή την χώρα εργάζονται κανονικά. Γιατί να γίνει εξαίρεση για μια παγκόσμια πρωταθλήτρια που έχει το θράσος να χάσει το μεροκάματο της για να φέρει ένα χρυσό μετάλλιο;

Θράσος είχε προφανώς και ο παγκόσμιος αργυρός πρωταθλητής κολύμβησης Σπύρος Γιαννιώτης, που ζητούσε πισίνα να προπονηθεί πέντε μέρες πριν φύγει για την Κίνα. Άλλωστε ένα παιδί από την επαρχία είναι, που πίστεψε στο όνειρο του. «Μεγάλωσα στην Κέρκυρα και αναγκάστηκα να έρθω στην Αθήνα για να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Θα προτιμούσα να μπορούσα να το κάνω χωρίς να φύγω από την νησί, όμως εκεί δεν υπήρχαν τα μέσα. Ευτυχώς οι γονείς μου μπόρεσαν να με βοηθήσουν. Δεν έχουν όλα τα παιδιά την ίδια τύχη», είπε.

Ο Γιαννιώτης όπως και όλοι οι αθλητές που βρέθηκαν χθες στην Βουλή αναγνώρισαν πως το κακό με τα προνόμια είχε παραγίνει «αυτά μας έκαναν στο παρελθόν να ντρεπόμαστε που ήμασταν αθλητές», είπε ο πρωταθλητής κολύμβησης καλώντας ωστόσο τους πολιτικούς να επανεξετάσουν ορισμένα από τα κριτήρια ώστε να μπορούν να σπουδάζουν ή να έχουν μια εργασία που θα τους εξασφαλίζει τα προς το ζην.

Τελευταίος ζητά τον λόγο ο προπονητής Γιώργος Μορφέσης, με ολυμπιακά, παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια. Οι βουλευτές που είναι παρόντες τον κοιτούν με θαυμασμό, τον αποκαλούν Ότο Ρεχάγκελ του πόλο. Εκείνος κοκκινίζει ντρέπεται να πει αυτό που θέλει. Το κάνει τελικά με την παρότρυνση των αθλητών και του Προέδρου της Ομοσπονδίας. «Είμαι πτυχιούχος ΤΕΦΑΑ. Αν τον Απρίλιο δεν καταφέρουμε να πάρουμε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς, τότε εγώ λογικά θα φύγω. Και τι θα είμαι τότε; Ένας 42χρονος άνεργος, με μετάλλια»

Το αίτημα του προπονητή της χρυσής ομάδας πόλο είναι να διοριστεί καθηγητής φυσικής αγωγής σε ένα σχολείο. Αλλά προφανώς δεν είναι κατάλληλος για αυτή την θέση, μπορεί να περιμένει το ΑΣΕΠ. Άλλωστε η χώρα αυτή ότι είχε να δώσει το έδωσε...

Πηγή: protagon.gr

LIFE Ελλάδα Άλλα Σπόρ SPORTS