"Σκίτσα της Αθήνας που πέρασε"

εγκαινιάζεται στις 5 Οκτωβρίου στο Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία-Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.

Ο Γιώργος Ψαρρόπουλος ανήκει στην κατηγορία των τελευταίων δανδήδων αυτής της πόλης. Αθηναίος στην καταγωγή, γεννημένος στο «μοναδικό χωριό» της Αθήνας, το Γκαζοχώρι, όπως το αποκαλεί, (σημερινή Τεχνόπολη-Γκάζι), ανέτρεξε σε βιβλία και καρτ- ποστάλ για να ανακαλύψει την πόλη όπως την αγάπησαν οι παλαιότερες γενιές.

Βρήκε τα μικρά μυστικά αγαλμάτων και κτιρίων και φρόντισε να τα αναδείξει μέσα απο κειμενο-λεζάντες που συνοδεύουν τα σκίτσα στην έκθεση.

Η οδός Ερμού του 1910 και η Πλατεία Συντάγματος του 1932, η οδός Θέσπιδος (γύρω από την Ρωμαϊκή Αγορά), δρόμοι που συνέβαλαν στην οικοδόμηση του προσώπου της νεότερης Ελλάδας, με κορυφαίο παράδειγμα την ανέγερση του ξενοδοχείου Χίλτον, αλλά και τα παραπήγματα της άλλοτε προσφυγικής γειτονιάς πίσω από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας είναι μερικοί από τους δρόμους.

Δεκαεφτά μέρες έμεινε κρατούμενος στις φυλακές της Μπουμπουλίνας, επί χούντας. «Και τις 17 έτρωγα ξύλο από τον Σμαϊλη» θυμάται με χιούμορ και συγκίνηση, με την ίδια ευκολία που θυμάται τα 27 χρόνια που εργάστηκε στο Τμήμα Ποινικής Δίωξης στην Εισαγγελεία, την περίοδο που εργάστηκε στο ΙΚΑ, ως διευθυντής, αλλά και τα πολύ νεανικά χρόνια κοντά στον Παναγιώτη Τέτση που του έμαθε «τα βασικά για να σκιτσάρει». «Σκληρός, άτεγκτος και ακριβοδίκαιος», λέει για τον δάσκαλο Τέτση, ο σκιτσογράφος. 'Ενα μικρό βιβλίο στο Μοναστηράκι, το 2005, ήταν «το μαγγάλι με τα κάρβουνα» για να ξεκινήσει να σκιτσάρει και να μην σταματήσει ποτέ, έκτοτε.

Το αγαπημένο του σκίτσο είναι αυτό του Τσε Γκεβάρα με μπερέ, που παραπέμπτει στον Αραφάτ και διευκρινίζει ότι «εν αρχή είναι το να αποδώσεις σωστά τα μάτια. Αυτά ψάχνω και αυτά προσπαθώ να απεικονίσω σωστά».

Μεγάλη αγάπη έχει επίσης στα σκίτσα του, και για τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή του Παναθηναϊκού Φέρεντς Πούσκας που αγωνίστηκε στο Γουεμπλεΐ. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 31 Οκτωβρίου.