Η γη- διάολε, το ίδιο το έδαφος– δίνει την αίσθηση ότι αποκτά ζωή και τα πάντα γύρω μας αρχίζουν να χορεύουν σ’ έναν δικό τους, εκστατικό ρυθμό.

Το αίμα φαίνεται ν’ αφαιρείται από την πλειονότητα των ανθρωπίνων προσώπων, σε σημείο που όλα τους να μοιάζουν με πάλλευκα κακέκτυπα του πρότερου εαυτού τους. Ένας αρχέγονος φόβος βγαίνει από το ερεβώδες κελί του, αναδύεται με τρομακτική ταχύτητα στην επιφάνεια και, εν ριπή οφθαλμού, γίνεται δεύτερο δέρμα στο κορμί των πάντων.

Ο πανικός, λογικός. Άλλωστε, εδώ μιλάμε για σεισμικές δονήσεις. Πώς γίνεται να μη φοβάται κανείς έναν αρκετά μεγάλο σεισμό, όταν μάλιστα αυτός κάνει εντελώς αναπάντεχα την εμφάνισή του; Διαβάστε περισσότερα στο menshouse.gr

Σεισμοί