Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Ελλάδα αναζητούσε τρόπους να ενισχύσει το Πολεμικό Ναυτικό της ώστε να αντιμετωπίσει την Οθωμανική αυτοκρατορία στη θάλασσα. Μετά την ήττα του 1897, το κύρος και η αποτρεπτική ισχύς της χώρας είχαν πληγεί, και οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής θεωρούσαν το ελληνικό ναυτικό ξεπερασμένο.
Την ίδια περίοδο, η Οθωμανική πλευρά εκσυγχρόνιζε τον στόλο της αποκτώντας νέα θωρηκτά, γεγονός που προκάλεσε ναυτικό ανταγωνισμό. Το 1909, η Επανάσταση στο Γουδί έφερε στο προσκήνιο στρατιωτικούς που απαιτούσαν επείγουσες αμυντικές βελτιώσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, αποφασίστηκε η αγορά ενός σύγχρονου πολεμικού πλοίου μεγάλου εκτοπίσματος, ικανού να ανατρέψει τις ισορροπίες στο Αιγαίο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο newpost.gr