Αν η Αλέκα, ενώ κορυφώνεται η προεκλογική περίοδος, είχε το χρόνο να δει και τους δύο ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, επειδή στον δεύτερο η Μπάγερν έπαιζε «επίθεση, επίθεση, επίθεση σε ξένο γήπεδο» (και πιθανότατα επειδή στον πρώτο η αριστερή Μπαρτσελόνα ...απεργούσε -και γι΄ αυτό αποκλείστηκε- απέναντι στην πλουτοκρατία του Αμπράμοβιτς), τότε βάζω με το νου μου τι μπορεί να κάνουν οι υπόλοιποι πολιτικοί αυτές τις μέρες.


Για εκείνο που είμαι βέβαιος, πάντως, είναι ότι ενώ η Αλέκα έβλεπε τον Νόιερ να πιάνει τα πέναλτι λίγο μετά τα μεσάνυχτα, οι προεδραίοι των δύο κομμάτων που μας οδήγησαν στο χάλι των ημερών μας, προετοιμάζονταν για να δουν την ...«Παπαρήγα την καλή», ακονίζοντας το τηλεκοντρόλ της Νόβα για να πιάκει ντουφέκι το Νοβασίνεμα Τρίω. Για να μάθουν νέα κόλπα, νέες τεχνικές, όχι για να μας αρέσει εμάς περισσότερο το στήσιμο στα τέσσερα, αλλά για να το απολαμβάνουν αυτοί!

Δεν ξεκίνησα φυσικά να γράφω για πολιτική, μπάλα, σεξ και βία, επειδή μόνο αυτά πουλάνε στις μέρες μας. Ξεκίνησα να γράφω επειδή πλέον οι πολιτικοί, για να μας «ψήσουν» να ασχοληθούμε μαζί τους, είναι ικανοί για οτιδήποτε. «Κάνω τα πάντα και δεν ντρέπομαι και δεν σιχαίνομαι», που έλεγε μια παλιά φίλη άμα έπινε ένα-δυο ποτηράκια και είχε φουσκοθαλασσιές.

Το υπόλοιπο άρθρο βρίσκεται στην καρότσα του νταλικέρη. Διαβάστε το στο gazzetta.gr