Παρακολουθήσαμε ένα παιχνίδι που είχε σασπένς μετά το 1-1, είδαμε παράταση και τον Ατρόμητο να αντιστέκεται στο φαβορί Ολυμπιακό, και γενικά ήταν πάνω – κάτω κάτι που βλεπόταν.
Ίσως θα ήταν καλύτερα αν ο Ολυμπιακός έδειχνε πιο βελτιωμένο πρόσωπο στο β’ ή ο Ατρόμητος δεν έμπαινε τόσο φοβισμένος στο ξεκίνημα. Είπαμε ότι θα μπορούσαμε να βρούμε λόγους για να το ρίξουμε στην μουρμούρα. Αλλά δεν θέλουμε να μιζεριάσουμε κι απόψε.
Η ουσία είναι πως ο τελικός είχε να μας προσφέρει και πράγματα θετικά. Το ωραίο πρώτο γκολ του Ολυμπιακού, το προφίλ του Ατρομήτου στην επανάληψη, μερικές – αν και όχι πολλές – περίτεχνες ενέργειες, η ισοφάριση και η παράταση.
Έδειξαν να το ευχαριστιούνται οι παίκτες των δυο ομάδων και αν βγάλουμε από τη μνήμη μας όσα γίνανε για μερικά λεπτά στο φινάλε, τότε σα να έγινε ένα βήμα προς τα μπρος, μετά τα δέκα βήματα προς τα πίσω στον περσινό τελικό…