Το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου τα παιδιά στην Ελλάδα έπεσαν στο κρεβάτι τους για να κοιμηθούν ανυπομονώντας να ξημερώσει η πρώτη μέρα της νέας χρονιάς και να βρουν κάτω από το δέντρο τους το δώρο που είχαν ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη. Στα όνειρά τους, ο κοντόχοντρος ντυμένος στα κόκκινα άγιος -προστατευμένος από τον κοροναϊό- έκρινε ότι ήταν καλά παιδιά όλο το χρόνο και τους επιβράβευσε με το δώρο που είχαν ζητήσει.

Ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών που υποτίθεται ότι ζει όλη τη χρονιά στον Βόρειο Πόλο μπορεί να είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας, ωστόσο βασίζεται σε έναν απόλυτα αληθινό Άγιο της Εκκλησίας και αντίθετα με αυτό που θα φανταζόταν κανείς αυτός δεν είναι ο Άγιος Βασίλειος!

Οι Άγιοι των δώρων

Η ιστορία του άγιου που φέρνει δώρα στα καλά παιδιά ξεκινά πολύ πριν την έλευση του Χριστιανισμού και συνεχίζεται και μετά από αυτόν. Στις παραδόσεις σχεδόν όλων των λαών της Ευρώπης υπήρχε κάποιο μυθικό πρόσωπο, το οποίο αντάμειβε τα μικρά παιδιά με δώρα εφόσον ήταν καλά, κάποια συγκεκριμένη μέρα του χρόνου. Νεράιδες, ξωτικά ή θεοί αναλάμβαναν αυτό το ρόλο.

Στην εποχή των Ρωμαίων, ο αρχαίος θεός Σάτουρνος με τη μακριά λευκή γενειάδα, ο οποίος προστάτευε τους γεωργούς, ήταν αυτός που έφερνε τα δώρα. Προς τιμήν του εορτάζονταν τα Σατουρνάλια, ένα φεστιβάλ στα τέλη Δεκεμβρίου κατά το οποίο οι δούλοι ελευθερώνονταν για μια μέρα και οι άνθρωποι αντάλλασσαν δώρα.

Στην παράδοση των Κελτών, ο καλοκάγαθος γίγαντας Γκαργκάν κουβαλούσε πάντα ένα τεράστιο καλάθι γεμάτο δώρα, η Λα Μπεφάνα στην Ιταλία μοίραζε δώρα στα παιδιά και αποκάλυπτε στις νέες και στους νέους μυστικά σχετικά με το μελλοντικό τους γάμο, αλλά και η γριά Μπαμπούσκα στη ρωσική παράδοση καταδικάστηκε να τριγυρνάει την ημέρα των Θεοφανίων και να μοιράζει δώρα στα παιδιά, επειδή έδωσε λάθος κατευθύνσεις για το δρόμο προς τη Βηθλεέμ.

Τα γερμανικά φύλα στα τέλη Δεκεμβρίου γιόρταζαν το φεστιβάλ Yule στο οποίο βασική μορφή ήταν ο θεός Wodan ή αλλιώς ο θεός Όντιν της σκανδιναβικής μυθολογίας. Αυτός ντυμένος με μια μακριά μπλε κάπα και έχοντας μακριά γκρίζα γένια ανέβαινε στο έλκηθρό του, το οποίο τραβούσαν τα άλογά του, πετούσε στον ουρανό και επισκεπτόταν τους ανθρώπους μοιράζοντας δώρα.

Άγιος Νικόλαος… έρχεται

Η ιστορία του κοκκινοντυμένου Άγιου Βασίλη ή αλλιώς Santa Claus ξεκίνησε από τον γνωστό Άγιο Νικόλαο της Εκκλησίας, του Μικρασιάτη επίσκοπου από τα Μύρα που πέθανε στις  6 Δεκεμβρίου 343.

Ο μετέπειτα Άγιος Νικόλαος χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος των Μύρων  και από αυτή τη θέση πάλεψε έντονα για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκομεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα. Την ίδια στιγμή – σε μια εποχή διωγμών για τους Χριστιανούς- και ο ίδιος υπέστη βασανιστήρια την εποχή του Διοκλητιανού και έμεινε πολλά χρόνια στην φυλακή μέχρι που ο Μέγας Κωνσταντίνος υπέγραψε το διάταγμα της Ανεξιθρησκίας με το οποίο απελευθερώθηκαν όλοι οι Χριστιανοί. Ο Άγιος Νικόλαος επέστρεψε στη θέση του Αρχιεπισκόπου  από την οποία υπήρξε προστάτης των φτωχών, ενώ έδινε και δώρα σε παιδιά και απόρους, συνήθως στα κρυφά χωρίς να αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Λέγεται μάλιστα πως χάρισε όλη την περιουσία του στους φτωχούς, ενώ πολλές ιστορίες δημιουργήθηκαν γύρω από το όνομά του. Μια από τις πιο γνωστές λένε ότι έσωσε τρεις φτωχές αδερφές τις οποίες ο πατέρας τους ετοιμαζόταν να πουλήσει ως σκλάβες ή πόρνες χαρίζοντάς τους ένα μεγάλο ποσό για προίκα ώστε να παντρευτούν.

 

Η δράση αυτή  του Αγίου Νικολάου τον μετέτρεψε σε έναν από τους πιο σεβαστούς και αγαπητούς Αγίους  της Εκκλησίας κάτι που γιγαντώθηκε μετά τον θάνατό του. Αναγνωρίστηκε από όλους τους Χριστιανούς ως προστάτης των παιδιών αλλά και των ναυτικών καθώς πολλά από τα θαύματά του συνδέονταν με τους ανθρώπους της θάλασσας. Η μέρα του θανάτου στις 6 Δεκεμβρίου θεσπίστηκε ως η ημέρα εορτασμού του Αγίου κάθε χρόνο και η μέρα αυτή θεωρούνταν παραδοσιακά τυχερή, ενώ ήταν ιδανική για αγοραπωλησίες ή για να παντρευτεί κάποιος. Θεωρείται ότι την εποχή της Αναγέννησης, ο Άγιος Νικόλαος ήταν ο πιο δημοφιλής και αγαπητός άγιος στην Ευρώπη.  Ήδη από την εποχή  του Μεσαίωνα το βράδυ της παραμονής της εορτής του Αγίου ήταν παραδοσιακά μια μέρα που τα «καλά» παιδιά ανταμείβονταν με δώρα για την συμπεριφορά τους.

Ωστόσο, μετά την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, οι Άγιοι έχασαν την σημασία τους.  «Αυτό ήταν προβληματικό», αναφέρει ο ιστορικός Τζέρι Μπόουλερ, συγγραφέας του βιβλίου «Santa Claus: A Biography». «Συνεχίζεις να αγαπάς τα παιδιά σου, αλλά ποιος θα τους φέρνει τώρα δώρα;», αναφέρει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ