Η αυξανόμενη γεωπολιτική ένταση που προκαλεί η Κίνα μέσω στρατηγικών κινήσεων σε διάφορες περιοχές του κόσμου αναλύεται σε άρθρο του Geopolitico με τίτλο "Η Κίνα Κλιμακώνει". Η Κίνα φαίνεται να επιδιώκει την ανατροπή των υφιστάμενων ισορροπιών, χρησιμοποιώντας τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά μέσα για να προωθήσει τα συμφέροντά της.

Στην Ουκρανία, η Κίνα υποστηρίζει τη Ρωσία, ενισχύοντας την πίεση προς τη Δύση και επιδιώκοντας την αποδυνάμωση της αμερικανικής επιρροής στην περιοχή. Η στάση αυτή της Κίνας υπονομεύει τις προσπάθειες των ΗΠΑ για σταθεροποίηση της κατάστασης και ενισχύει τη ρωσική επιθετικότητα.

Στη Μέση Ανατολή, η Κίνα προσπαθεί να διατηρήσει την επιρροή της μέσω της υποστήριξης του Ιράν και της Υεμένης, ενώ παράλληλα επιδιώκει να αποτρέψει την υλοποίηση του διαδρόμου IMEC, ο οποίος θα μπορούσε να μειώσει τη γεωοικονομική της σημασία. Η Κίνα φαίνεται διατεθειμένη να εμπλέξει πυρηνικές δυνάμεις για να προστατεύσει τα συμφέροντά της, υποδηλώνοντας την προθυμία της για κλιμάκωση ακόμα και σε πυρηνικό επίπεδο.

Η Ινδία αποτελεί έναν ακόμη στόχο της κινεζικής στρατηγικής, με το Πακιστάν να λειτουργεί ως εν δυνάμει αντιπρόσωπος (proxy) της Κίνας στην περιοχή. Η Κίνα ενισχύει τις σχέσεις της με το Πακιστάν, το οποίο διαθέτει πυρηνικά όπλα, δημιουργώντας μια πιθανή απειλή για την Ινδία και αποσταθεροποιώντας την περιοχή.

Συνολικά, η Κίνα φαίνεται να υιοθετεί μια επιθετική στρατηγική, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα για να επεκτείνει την επιρροή της και να αποδυναμώσει τους αντιπάλους της. Η στάση αυτή προκαλεί ανησυχία για την παγκόσμια σταθερότητα και απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση και αντίδραση από τη διεθνή κοινότητα.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο:

Καθώς η Ουκρανία φλερτάρει με την αυτοχειρία δια χειρός Ζελένσκυ, ο Trump δεν καρπώνεται τις διπλωματικές του δάφνες από μια «ειρήνη» στο Ουκρανικό, αλλά πετυχαίνει τον πρακτικό του σκοπό αφού η άρνηση της Ουκρανίας θα σημάνει μια μιντιακή περιέλιξη που θα παρέχει στις ΗΠΑ την ευκαιρία να απεγκλωβιστούν από το Ουκρανικό υφιστάμενες μόνο μια ήπια διεθνή απαξία. Ενώ θα εξοικονομήσει τα αμυντικά της κονδύλια και το πολεμικό υλικό της για το μέτωπο της Άπω Ανατολής, θα αποχωρήσει από την Ουκρανία με μια επωφελή συμφωνία σπανίων γαιών που θα της αποφέρουν τις πολύτιμες για τον ήδη διεξαγόμενο τεχνολογικό πόλεμο πρώτες ύλες. Ο Ζελένσκυ δεν εξασφαλίζει στρατιωτική εξασφάλιση από τις ΗΠΑ με αυτή τη συμφωνία όπως επιθυμούσε καθώς ο Trump δήλωσε ξεκάθαρα πως η εξασφάλιση αυτή θα δοθεί μόνο μετά την υπογραφή συνθήκης ειρήνης υπό την προϋπόθεση ότι οι τομείς όπου γίνονται εξορύξεις δεν πρόκειται να υποστούν Ρωσική εισβολή. Παράλληλα οι Ρώσοι έχουν εξαπολύσει εδώ και τρεις μέρες την εαρινή τους επίθεση και καταλαμβάνουν εδάφη στο Ντονιέτσκ με διπλάσιο ρυθμό τώρα που στέγνωσε το έδαφος και απ’ ότι φαίνεται και το Ουκρανικό ηθικό. Πιο λογικοί Ουκρανοί, όπως ο ακροδεξιός δήμαρχος του Κιέβου και πρώην πυγμάχος γνωστός ως «Δρ Σιδερογροθιάς» Βιτάλι Κλιτσκό, είναι διατεθειμένος να απεμπολήσει την Κριμαία και να αποδεχτεί τις προτάσεις Trump καθώς βλέπει ότι το καλοκαίρι θα σημάνει την απώλεια των δύο σημαντικών πόλεων της τελευταίας Ουκρανικής αμυντικής γραμμής, του Pokrovsk και της Konstantinivka, ενώ οι δυσαναπλήρωτες απώλειες ενδέχεται να ξεπεράσουν και τις 100.000 άνδρες. Υπό αυτές τις συνιστώσες είναι αμφίβολο αν το μέτωπο θα κρατήσει και η προοπτική αυτή είναι πολύ χειρότερη από την πρόταση Trump. Η ακρότητα του Ζελένσκυ ίσως τον καθιστά πλέον περιττό για τον Ουκρανικό λαό και αν τολμήσει να πλήξει την παρέλαση της 9ης Μαϊου στην κόκκινη πλατεία, ίσως το απυρόβλητο της προσωπικότητας του να εκλείψει και η Ρωσία να τον στοχεύσει άμεσα για να ανοίξει ο δρόμος για μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, άμεσα ή σε σύντομο και εύθετο χρονικό διάστημα. ουκρανια

Σε αντίθεση, τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα για τον Trump στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν μάλλον δεν είναι ειλικρινές στην πρόθεση ουσιαστικής διαπραγμάτευσης για τα πυρηνικά του και η εναλλακτική του βομβαρδισμού του δεν θα επιφέρει με σιγουριά την επιθυμούμενη αλλαγή καθεστώτος ή καθεστωτικής πολιτικής. Αντιθέτως η προοπτική μιας κλιμακούμενης ανταπόδοσης από μεριάς του θα μπορεί να προξενήσει μεγάλες ζημιές στο Ισραήλ και τη διεθνή ναυτιλία. Αν όμως το καθεστώς καταρρεύσει, η Κίνα θα έχει χάσει ένα σημαντικό αντιπρόσωπο στην περιοχή και ο διάδρομος IMEC θα είναι πλέον απόλυτα λειτουργικός, παρέχοντας μια απόλυτα βιώσιμη εναλλακτική της Ινδίας απέναντι στα φθηνά αγαθά της Κίνας. Τα σημεία που αυτός ο διάδρομος μπορεί να προσβληθεί είναι το /σουέζ, Η Υεμένη, Η Σομαλιλάνδη, ο Ινδικός Ωκεανός και η ίδια η Ινδία. Προς το παρόν η μόνη χώρα που μπορεί να επηρεάσει το Σουέζ είναι η Τουρκία που κρατάει το κλειδί της Μουσουλμανικής αδελφότητας που μπορεί να απειλήσει το καθεστώς Σίσι. Επίσης μπορεί να επηρεάσει και τη Σομαλιλάνδη όπου έχει σοβαρή μόχλευση και έως ένα σημείο και τον Ινδικό Ωκεανό όπου έχει προσεγγίσει και εξοπλίσει μερικώς το μικρό κράτος των Μαλδίβων. Όμως δεν είναι σε θέση ακόμα να ταχθεί με την Κίνα καθώς προσπαθεί να κρατήσει την ανεξαρτησία της και η εμπλοκή της στη Συρία ήδη την έχει εκθέσει και το Κουρδικό παραμένει σοβαρή απειλή παρά τις βραχυπρόθεσμες εκεχειρίες που έχει επιτύχει με τις ψευδεπίγραφες υποσχέσεις της. Οπότε η Υεμένη είναι το μόνο προπύργιο της Κίνας για τη διεμβόλιση του IMEC και αν πέσει το Ιράν τότε πέφτει και η Υεμένη, οπότε η μόνη εναλλακτική της Κίνας είναι να πλήξει την ίδια την Ινδία. Ένας πόλεμος δεν θα ήταν ούτε εύκολος ούτε και οικονομικά συμφέρων με την Ινδία, ενώ δεν υπάρχει κάποιος αρκετά δυνατός αντιπρόσωπός της στην περιοχή για να απειλήσει την Ινδία. Όμως το Πακιστάν διαθέτει πυρηνικά και αν η Ινδία αυτή τη φορά δεν συγκρατηθεί, δεδομένης της εθνικιστικής και αντιμουσουλμανικής της κυβέρνησης, τότε το Πακιστάν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει υπό την απειλή της εξαφάνισης. Σαφώς και το Πακισταν θα εξαϋλωθεί αλλά οι 160 πυρηνικές κεφαλές του θα μετατρέψουν τα μεγάλα πληθυσμιακά και βιομηχανικά κέντρα της Ινδίας σε ακατοίκητες επίγειες κολάσεις. Βέβαια η Ινδία δεν είναι τόσο ακραία ή υποβολιμιαία όσο το Ισραήλ και μπορεί να επιδείξει σύνεση και συγκράτηση έως και να μην κάνει τελικά εισβολή. Η άλλη εναλλακτική με ένα πρώτο πλήγμα αποκεφαλισμού του Πακιστάν θα την έπληγε ανεπανόρθωτα διπλωματικά και θα την έβαζε πιθανότητα σε καθεστώς σοβαρών κυρώσεων, ενώ η άρτι εγκαθιδρυθείσα στρατιωτική χούντα στο Πακιστάν καθιστά την πιθανότητα επιτυχίας του αποκεφαλισμού μικρή καθως η στρατιωτική ιεραρχία είναι πολυπληθής και προετοιμασμένη για τέτοιο ακριβώς ενδεχόμενο. Οι ΗΠΑ προτρέπουν για αυτοσυγκράτηση και μάλλον η υπόθεση θα τελειώσει με άλλη μια οπερέτα.

Όμως το σημαντικότερο μάθημα που έχουμε να αποκομίσουμε από αυτήν την κίνηση της Κίνας να εμπλέξει δύο πυρηνικές δυνάμεις προκειμένου να σταματήσει τον IMEC, είναι το υπονοούμενο μήνυμά της στις ΗΠΑ ότι είναι έτοιμη να κλιμακώσει ακόμα και σε πυρηνικό επίπεδο προκειμένου να πετύχει τους στόχους της. Αν οι ΗΠΑ την πιέσουν αφόρητα στην επερχόμενη εμπορική και πιθανώς και στρατιωτική αναμέτρησή τους, αυτή δε θα διστάσει να απειλήσει με αμοιβαία καταστροφή υπό το ενδεχόμενο της κατάρρευσης της οικονομίας της και του καθεστώτος της.

Σι Τζινπίνγκ ΗΠΑ Κίνα LIFE