Γράφει ο Αλέκος Λασκαράτος...

Ήθελα να δω τι θα ειπωθεί για το Περιβάλλον. Ε, λοιπόν, δεν ειπώθηκε τίποτε! Ο μεν πρώτος μίλησε αποκλειστικά για την έξοδο από την κρίση με καταιγισμό αριθμών και δισεκατομμυρίων, για τις δόσεις κλπ., ο δε δεύτερος με εξαίρεση μία αναφορά στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, μίλησε περισσότερο ως πρώην υπουργός Οικονομικών και πολύ λιγότερο, ή καθόλου, ως υπουργός Περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έξοδος από τη σημερινή κρίση, είναι πρώτη προτεραιότητα. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση στοχεύει στην έξοδο αυτή με μια σειρά μέτρων καθαρά οικονομικού και ποσοτικού περιεχομένου που θα εξασφαλίσουν, αν εξασφαλίσουν, την ευημερία των κλασσικών οικονομικών μεγεθών. Καμία αναφορά δεν έγινε για στόχους ποιοτικούς, για μια πορεία διαφορετική από εκείνην που ξέραμε, διαφορετική από την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, την υπερκατανάλωση, και τις συνεπαγόμενες στρεβλώσεις στην ποιότητα ζωής του πολίτη που αυτά φέρνουν μαζί τους και που, δυστυχώς, ζήσαμε στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο άνθρωπος ζει μέσα σ’ ένα περιβάλλον και το περιβάλλον αυτό αποτελεί συστημικό στοιχείο της ύπαρξής του και της ευτυχίας του. Το περιβάλλον αυτό στο οποίο αναφέρομαι δεν αφορά και δεν είναι δρόμοι καθαροί χωρίς αποτσίγαρα. Είναι και αυτό, είναι όμως κάτι πολύ περισσότερο. Είναι πρώτα απ’ όλα μια διαφορετική νοοτροπία ζωής. Είναι σεβασμός της φύσης, κομμάτι της οποίας είμαστε και εμείς οι ίδιοι, είναι αντικαταναλωτική συμπεριφορά, είναι επιδίωξη της ποιότητας και όχι της αριθμητικής ευημερίας των οικονομικών μεγεθών.

Όλα αυτά δεν λέγονται για πρώτη φορά και δεν λέγονται από μένα μόνο. Στην αρχή της κρίσης, πριν από δύο χρόνια, είδαμε πολλές αναλύσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Μέχρι και κυβερνητικές διακηρύξεις στήριξης της πράσινης οικονομίας είχαμε στην προηγούμενη κυβέρνηση τόσο από τον πρωθυπουργό όσο και από την υπουργό περιβάλλοντος. Αλλά και διεθνείς οργανισμοί κύρους όπως ο ΟΟΣΑ θεωρούν ότι η πράσινη ανάπτυξη και το περιβάλλον, βρίσκονται στην καρδιά μιας βιώσιμης ανάπτυξης για τον 21ο αιώνα.

Όλα αυτά λοιπόν ο κ. Παπαδήμος και η σημερινή κυβέρνηση τα πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων. Χάθηκε η ευκαιρία να δρομολογηθεί μία, απαραίτητη κατά τη γνώμη μου, αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικής. Το πάθημα δεν έγινε μάθημα. Κρίμα, πολύ κρίμα.

Πηγή: protagon.gr