Μεγάλο κουβά, που λέμε στο στοίχημα, πήγε ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποσχόταν ότι θα φέρει την ειρήνη αλλά τα δεδομένα είναι πολύ διαφορετικά απ'τις ελπίδες που μας δημιούργησε. Μέσα στους πρώτους πέντε μήνες της δεύτερης θητείας του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει εξαπολύσει αεροπορικές επιδρομές σε αριθμό που πλησιάζει το σύνολο εκείνων που διεξήγαγε ο προκάτοχός του, Τζο Μπάιντεν, κατά τη διάρκεια ολόκληρης της τετραετούς θητείας του, σύμφωνα με δεδομένα της οργάνωσης Armed Conflict Location and Event Data (Acled).
Αύξηση επιχειρήσεων παρά τις υποσχέσεις
Αν και ο Τραμπ είχε δεσμευθεί προεκλογικά για αποχώρηση των ΗΠΑ από διεθνείς στρατιωτικές εμπλοκές, τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο: από την ορκωμοσία του, έχουν πραγματοποιηθεί 529 αεροπορικές επιδρομές, έναντι 555 που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Μπάιντεν. Οι επιχειρήσεις επικεντρώθηκαν σε Συρία, Ιράκ, Υεμένη και Σομαλία, ενώ προστέθηκε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ως νέος στόχος, με την απουσία επιδρομών σε Λιβύη και Αφγανιστάν.
Εστίαση σε Υεμένη και Σομαλία
Η Υεμένη υπήρξε το επίκεντρο των επιχειρήσεων, με τον Τραμπ να κλιμακώνει τις επιθέσεις κατά των ανταρτών Χούθι, οι οποίοι, παρά την εκεχειρία, συνεχίζουν να απειλούν τη ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι 470 επιδρομές από τον Ιανουάριο, με κόστος άνω του 1 δισ. δολαρίων, δεν κατάφεραν να εξουδετερώσουν πλήρως τους Χούθι, οι οποίοι βύθισαν πρόσφατα δύο πλοία. Επιπλέον, στη Σομαλία, οι επιθέσεις κατά της αλ-Σαμπάμπ και της τοπικής οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους έχουν ενταθεί.
«Ειρήνη μέσω ισχύος» ή κλιμάκωση κινδύνων;
Η Κλιονάντ Ράλεϊ, διευθύνουσα σύμβουλος της Acled, περιγράφει την προσέγγιση του Τραμπ ως πιο επιθετική, με τις ΗΠΑ να δρουν «γρηγορότερα, με σκληρότερα πλήγματα και λιγότερους περιορισμούς». Ο Τραμπ υπεραμύνεται της στρατηγικής του, επικαλούμενος την «ειρήνη μέσω δύναμης», μια φράση που παραπέμπει στον Ρόναλντ Ρίγκαν. Ωστόσο, η Ράλεϊ διερωτάται αν η τακτική αυτή ανταποκρίνεται στην υπόσχεσή του για τερματισμό των «αιώνιων πολέμων» ή αν οδηγεί σε μια εξωτερική πολιτική υψηλού ρίσκου.
Εντάσεις και αμφισβητήσεις
Η κλιμάκωση των επιχειρήσεων προκαλεί αντιδράσεις εντός της βάσης του κινήματος Make America Great Again, με ερωτήματα για τη συνέπεια της πολιτικής Τραμπ. Η Ράλεϊ επισημαίνει ότι η χρήση συντριπτικής στρατιωτικής ισχύος εγείρει ανησυχίες για την ασφάλεια των πολιτών, τη συνεργασία με συμμάχους και τη λογοδοσία της κυβέρνησης. «Οι ΗΠΑ επιλέγουν να πλήττουν πρώτες και να συζητούν μετά», τονίζει, υπογραμμίζοντας το ερώτημα αν η στρατηγική αυτή αποτρέπει ευρύτερες συγκρούσεις ή απλώς διαχειρίζεται κρίσεις από απόσταση.