Η πρώτη διαδρομή είναι γνωστή. Ο πρόεδρος, ένας είναι, και η παρέα της φεγγαρόπετρας, θα δραστηριοποιηθούν και μπορεί πλέον να μην είναι ικανοί να διοργανώσουν ούτε "2 on 2" σε μία μπασκέτα, τουλάχιστον θα γνωρίζουμε ότι αυτοί είναι οι κανόνες κι ένας το αφεντικό. Ερασιτεχνικό με τόνους φοροδιαφυγής (τα καλά των ρομαντικών υποτίθεται 80s); O, yes.
Η δεύτερη μοιάζει με ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά και όμως από τα μέσα των 90s οι κορυφαίοι επιχειρηματίες του τόπου άρχισαν για να οδηγήσουν το καράβι εκεί: στο αμιγώς επαγγελματικό πρωτάθλημα που θα διέπεται από κανόνες και δεν θα μπαίνει κανένα... ξερό ούτε της ομοσπονδίας ούτε της πολιτείας.
Θα παίζει όποιος πληρεί συγκεκριμένα κριτήρια και όσοι μπορούν. Έξι, οκτώ, 10, 28. Επιλογές υπάρχουν.
Κάποτε λέγαμε ότι Α1 χωρίς ΑΕΚ δεν υπάρχει. Δυστυχώς για το μπάσκετ υπάρχει αλλά είναι πολύ πιο φτωχή, όπως και χωρίς τον Ηρακλή ή το Μαρούσι, τον Πανελλήνιο. Αν όμως υπήρχαν κανόνες, τηρούνταν οι κανόνες, τώρα η υγιής ΑΕΚ θα είχε καλύψει τις υποχρεώσεις της και θα έδινε άλλη δυναμική, όπως και ο Ηρακλής.
Μην εκπλαγείτε αν συντόμως χάσουμε τον Άρη ή ακόμα και τους αιωνίους. Όπως ο Φιλίππου βαρέθηκε να ακούει "δεν θέλω Μόσχος, θέλω παλάτι" από τους οργανωμένους, γιατί να μην συμβεί το ίδιο με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο ή τους Άγγελοπουλους; Και μετά; Μετά άντε να βρεις πούλμαν να πας να παίξει στην Σιάτιστα.
Ναι τώρα δεν υπάρχει μαντίλι για κλάψιμο, αλλά τώρα είναι η ευκαιρία να ξεχωρίσουν όσοι μπορούν. Όποιοι μπορούν. Από οπουδήποτε. Με τους ήσσονες προϋπολογισμούς μεν, όχι μπάτζετ 80.000 ευρώ δε. Ημίμετρα τέλος.
Η Α1 ακόμα και σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες για όλους, οφείλει να πάρει αποφάσεις. Περιμένουμε πολλά από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Όχι άδικα. Νέοι άνθρωποι, όλος ο επιχειρηματικός κόσμος παραδέχεται ότι δεν πρόκειται απλά για γόνους πλουσίων οικογενειών αλλά χαράσσουν τη δική τους πετυχημένη πορεία. Αν αυτοί δεν δουν το μπάσκετ ως μια επιχείρηση που πρέπει να προοδεύσει τότε...
Τότε να το δουν οι υπόλοιποι. Οι άλλοι 12 και να ανοίξουν αυτοί το δρόμο. Να τους στείλουν να παίζουν στην Αδριατική λίγκα (οι πιο νέοι αξίζει να δείτε κάποια παιχνίδια του συγκεκριμένου πρωταθλήματος για να μάθετε πως παιζόταν το μπάσκετ στην Ελλάδα την δεκαετία του 80). Οι ίδιοι οι παράγοντες της Α1, off the record, κατηγορούν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ότι ουσιαστικά επιθυμούν ένα αδύναμο πρωτάθλημα για να επικεντρώνονται στην Ευρωλίγκα και να μην την πατούν όπως οι Ισπανοί. Εκ του αποτελέσματος παντός δεν διαψεύδονται, αλλά και δεν κάνουν τίποτα.
Ξέρετε ότι ...ντρέπονται οι σύλλογοι να ζητήσουν από την ΕΟΚ να μειωθούν τα χρήματα των διαιτητών; Ξέρετε ότι μετά τους λεονταρισμούς, το μόνο που ζητάνε οι παράγοντες είναι να μην χαλάσουν τις σχέσεις με την ομοσπονδία; Γιατί; Διότι στο τέλος της ημέρας ...όλο και κάτι νομίζουν ότι θα χρειαστούν από τον πρόεδρο.
Τι θα γίνει; Τίποτε. Θα βρεθεί μία ακόμα μίζερη λύση για τα τηλεοπτικά, θα επιβιώσουν κάποιες ομάδες και του χρόνου, τα ίδια. Εμείς θα φωνάζουμε, ο Σπανούλης, ο Παπαδόπουλος ίσως βρουν κανέναν άλλο για διαμαρτυρία, ο Ολυμπιακός θα κατηγορεί τον Παναθηναϊκό ότι πίεσε για να καθυστερήσει να ξεκινήσει το πρωτάθλημα ώστε να ετοιμαστεί, ο δε Παναθηναϊκός θα φωνάζει γιατί ο Ολυμπιακός απαιτεί να ξεκινήσει το πρωτάθλημα ώστε να ετοιμαστεί καλύτερα. Α, και οι δύο θα ζητάνε κανέναν μήνα ξεκούραση αν είναι να παίξουν σε φάιναλ φορ.
Το δε κείμενο θα είναι copy paste.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι ντροπή να επιδιώκουν να παίξουν στην Α1 σύλλογοι που χρωστάνε και δεν αναγνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους. Ντροπή σε οποιονδήποτε στερεί έστω κι ένα μικρό ποσό από οικογενειάρχες που έχουν δουλέψει, χρησιμοποιώντας την ταμπέλα "Νέος... σύλλογος".
Πηγή: contra.gr