Πριν από λίγα 24ωρα, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, δόθηκε συνέντευξη Τύπου ώστε να ανακοινωθούν επισήμως όλες οι τελευταίες λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με το παιχνίδι που θα γίνει στις 28 Νοεμβρίου, στις 7 μ.μ., με θρυλικές μορφές του μπάσκετ να βρίσκονται στο παρκέ.

Στα ονόματα που ανακοινώθηκαν υπάρχουν και παίκτες που δεν έπαιξαν σε ομάδες της Θεσσαλονίκης αλλά εκδήλωσαν οι ίδιοι την επιθυμία να έρθουν είτε επειδή έχουν περάσει από το ελληνικό μπάσκετ είτε επειδή έπαιξαν αντίπαλοι. Σύμφωνα με τα όσα ανακοινώθηκαν, στη Θεσσαλονίκη θα βρεθούν οι Ινγκραμ, Τάρπλεϊ, Μπάκναλ, Κακιούσης, Παπαδόπουλος, Τσέκος, Μπάρλοου, Ρίβερς, Μπλάκμαν, Βάρνερ, Τζόουνς, Μοράλες, Κολντεμπέλα, Μπόνι, Σούμποτιτς, Στογιάκοβιτς, Τζάμσι, Σιγάλας, Μπαλογιάννης, Ρεντζιάς, Μπουντούρης, Πρέλεβιτς, Λιαδέλης, Κωνσταντινίδης.

Την ομάδα των ξένων θα κοουτσάρουν ο Ντούσαν Ιβκοβιτς και ο Σβι Σερφ, ενώ την ομάδα των Ελλήνων ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Στη συνέντευξη Τύπου ανακοινώθηκε επίσης ότι το παιχνίδι θα γίνει στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο και η τιμή του εισιτηρίου ορίστηκε στα 5 ευρώ. Μέρος των εσόδων θα διατεθεί στον Σύλλογο Φίλων Κέντρου Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παιδιών με Αναπηρίες «Αγιος Δημήτριος», πρώην ΚΕΠΕΚ Αγίου Δημητρίου.

Από εκείνη τη μέρα μέχρι σήμερα ακούς και διαβάζεις ότι αυτό το παιχνίδι θα θυμίσει τις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος και ο κόσμος κυρίως οι παλαιότεροι θα μπορέσουν να θαυμάσουν όλα αυτά τα αστέρια που μεσουρανούσαν τότε στη Θεσσαλονίκη. Ετσι συνηθίζουμε να λέμε πάντα. Ομως...

Μήπως είναι αυτή μία μεγάλη ευκαιρία για την μπασκετική Θεσσαλονίκη να θαυμάσει μεν, να θυμηθεί δε, αλλά να αποτελέσει αυτό το ματς και το ξεκίνημα της επιστροφής στη δόξα; Δηλαδή, να σκεφτούν οι άνθρωποι του μπάσκετ με αυτήν την ευκαιρία πώς θα μπορέσει η Θεσσαλονίκη να πρωταγωνιστήσει και πάλι στο μπάσκετ; Αλλωστε οι περισσότεροι από αυτούς που κλήθηκαν και θα παίξουν είναι ανενεργοί και οι ομάδες δεν έχουν μπει (ουσιαστικά και όχι στο μιλητό) ποτέ στη διαδικασία να τους αξιοποιήσουν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Πού είναι η αξιοπιστία σας;

Ο Γιάννης Αλαφούζος καθάρισε μέσα σε λίγα 24ωρα τελικά τον Ζεσουάλδο Φερέιρα. Και αμέσως σου έρχεται στη μνήμη μία προηγούμενη τοποθέτησή του σύμφωνα με την οποία ο Πορτογάλος θα μείνει μέχρι το τέλος. Λογικό είναι επομένως να αναρωτηθείς πού είναι η αξιοπιστία στις θέσεις ενός πράγοντα. Δεν κρίνεται ως επιχειρηματίας ή καναλάρχης, αλλά ως παράγοντας ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο οπαδός του Παναθηναϊκού που τον ακούει και τον βλέπει δεν έχει πλέον καμία εμπιστοσύνη.

Το ίδιο και οι ποδοσφαιριστές που βλέπουν ότι η διοίκηση άλλα λέει και άλλα κάνει. Οσο για την κοινή γνώμη; Εκεί είναι τα χειρότερα. Και το φαινόμενο Αλαφούζου (σε ό,τι αφορά επαναλαμβάνω τις παραγοντικές ποδοσφαιρικές τοποθετήσεις του) δεν είναι το μοναδικό. Είναι χιλιάδες κυρίως το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η ιστορία όμως έχει αποδείξει ότι τέτοιες πρακτικές έχουν πολύ σύντομη διαδρομή. Και θα μείνουν στην ιστορία εννοείται οι συνεχόμενες τοποθετήσεις του και επιθέσεις του σε Μαρινάκη και διαιτησία από το Twitter.

Οι οποίες τον έχουν εκθέσει ανεπανόρθωτα σε βαθμό που αυτή τη στιγμή ίσως δεν μπορεί να αντιληφθεί. Επειδή όμως δεν είναι νέος στην πιάτσα αλλά παλιός και ως επιχειρηματίας είναι απορίας άξιον πώς και γιατί έχει οδηγηθεί σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης.

SMS

Εξέφρασαν την επιθυμία να έρθουν στη Θεσσαλονίκη και να παίξουν στο Αλεξάνδρειο πολλά αστέρια του μπάσκετ, όπως ο Τάρπλεϊ, ο Ντακουρί, ο Ρίβερς και πολλοί άλλοι που αναφέρω παραπάνω. Την ίδια στιγμή η πλέον αμφίβολη συμμετοχή δεν είναι άλλη από εκείνη του Νίκου Γκάλη.

Οι ερμηνείες που μπορεί να δώσει ο καθένας δεν είναι λίγες αλλά πολλές. Οσο όμως περνούν τα χρόνια ίσως πρέπει να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι ο Νικ δεν επιθυμεί να παίξει ούτε ένα λεπτό. Και αυτό διότι ίσως (λέω ίσως) να θέλει να παραμείνει στη μνήμη του Ελληνα φιλάθλου η εικόνα που είχε από τον Γκάλη όταν ήταν εν ενεργεία. Και η αλήθεια είναι ότι θα είναι σκληρό για τον θεατή που τον έχει ζήσει και τον έχει απολαύσει να τον δει ξαφνικά με περιττά κιλά και να τον δει να χάνει τα σουτ που δεν τα έχανε ποτέ. Είναι και αυτό μία φιλοσοφία, την οποία όμως δεν έχουν υιοθετήσει και δεν υιοθετούν άλλοι μεγάλοι αθλητές στην παγκόσμια ιστορία του αθλητισμού.

Και αν ο Γκάλης σκέφτεται έτσι, ίσως κάνει λάθος. Ο κόσμος δεν θα πάψει να τον αγαπά και να τον εκτιμάει, ανεξάρτητα σε ποια ομάδα ανήκει και ποια ομάδα αγαπάει. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που οι διάφοροι συμβουλάτορες τον είχαν οδηγήσει σε λανθασμένες εκτιμήσεις. Ο Νίκος Γκάλης έχει την ηθική υποχρέωση απέναντι στο κοινό να πει το ναι και να παίξει σε αυτό το παιχνίδι. Αυτή είναι η εκτίμησή μου.

Γ. Μπαρτζώκας: «Είμαστε καλύτεροι και πιο έτοιμοι». Μικρή μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες

Φ. Σάντος: «Το ξαναλέω, το ματς με τη Βοσνία δεν είναι το καθοριστικό». Είναι μακράν το πιο καθοριστικό

Γ. Αλαφούζος: «Εχουμε επιλέξει σκάουτερ που ξέρει». Μη μου πείτε ότι είναι ο Κόντης;

Πηγή: Goal