Ο Β. Σκουντής για Εθνική και Σπανούλη!

Στην εξέδρα, οι ενθουσιασμένοι «Πελαργοί» το παραξήλωσαν τραγουδώντας ένα σύνθημα που περιλάμβανε την (απαγορευμένη για την ώρα) λέξη «Κύπελλο», αλλά θαρρώ πως ήταν εναρμονισμένοι με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα....

Το παραξήλωσε ο Σπανούλης με τα όργιά του στα κρίσιμα λεπτά, το παραξήλωσε ολόκληρη η Εθνική με την εντυπωσιακή επιστροφή της από το -10, το παραξήλωσε κι αυτό το θρασύ μειράκιον, που λέγεται Χεζόνια και καταπάτησε τη λογική, την (όποια) τακτική και την ιεραρχία...

Βεβαίως, ημάς τους νικητές ποσώς μας απασχολεί τι έκανε ο φόργουορντ των Ορλάντο Μάτζικ: αντιθέτως, πολύ μας απασχολεί και πολύ μας άρεσε τι έκανε ολόκληρη η ελληνική ομάδα και πώς κατάφερε να ανατρέψει τη ροή των πραγμάτων και να κλέψει τη νίκη, όχι μονάχα με την (τόσο χιλιοτραγουδισμένη, ώστε αυτή η εμμονή να καταντά γραφικότητα) ψυχή της, αλλά και με πολλά καντάρια εξυπνάδας και μπασκετικής τεχνογνωσίας, που φέρουν τη σφραγίδα τόσο του προπονητικού επιτελείου όσο και των παικτών.

Τα πολύ χαμηλά ποσοστά ευστοχίας και κάποιες αμυντικές ολιγωρίες που (ελλείψει του Μπογκντάνοβιτς) έβαλαν στο κόλπο όχι μόνο τους συνήθεις υπόπτους τύπου Σίμον και Σάριτς, αλλά κυρίως τον Ούκιτς, επέτρεψαν στους Κροάτες να ελέγχουν την κατάσταση, αλλά η Εθνική δεν κιότεψε: Πέρα από τον χαρακτήρα και την ψυχραιμία της, επιστράτευσε και τα κατάλληλα μπασκετικά μέσα για να ανακάμψει και να πετύχει μια νίκη, που μπορεί να σημαίνει πολλά αλλά και τίποτε!

Ποια ήταν αυτά τα μέσα που απέβησαν καθοριστικά: η βελτίωση στο διάβασμα των φάσεων, το ανέβασμα της άμυνας, η σωστή διαχείριση στα φλοταρίσματα (ώστε να μη χαρίζονται ελεύθερα σουτ), η αξιοποίηση των επιθετικών ριμπάουντ, που αποτυπώθηκε και στην υπεροχή σε κατοχές (+8), ο τρόπος με τον οποίο η Εθνική πείραξε το μυαλό των Κροατών, η έμπνευση του Κατσικάρη να παίξει με τρεις γκαρντ και βεβαίως ο οίστρος του Σπανούλη.

Με το «α λα ΤΣΣΚΑ» (στον ημιτελικό της Μαδρίτης) κρεσέντο του στα τελευταία λεπτά, ο Βασίλης έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του και προφανώς απέδειξε ότι με ένα απλό «κλικ» βρήκε όχι μόνο τον ρυθμό και τα πατήματά του, αλλά και το φονικό ένστικτο που τον χαρακτηρίζει.

Το τι σημαίνει αυτή η νίκη θα φανεί στο μέλλον: Οχι τόσο εδώ στο Ζάγκρεμπ όσο στη Λιλ, που ωστόσο βρίσκεται μακριά, καθώς απέχει έξι ημέρες και 1.450 χιλιόμετρα! Χθες, όμως, μέσα στο άντρο των Κροατών, η Εθνική απέδειξε ότι μπορεί να εξορύσσει το πολύτιμο μέταλλο που την ανέδειξε σε κορυφαία δύναμη και τα τελευταία χρόνια ήταν καταχωνιασμένο στα βάθη των λατομείων...

Πηγή: Goal

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις