Στη θέση του είναι ο καλύτερος finisher στην Ευρώπη. Κανείς δεν περίμενε να βάλει 21 πόντους στο Ζάγκρεμπ με την Τσεντεβίτα για να το διαπιστώσει. Το στατιστικό 9/11 δίποντα δείχνει απλά τι μπορεί να κάνει ο King Kong αν… ταϊστεί σωστά. Αν μπορούσε να παίξει αντίστοιχα κι άμυνα θα είχε ένα top συμβόλαιο στο ΝΒΑ. Δίχως να παραγνωρίζεται το πρόβλημα πίσω, το οποίο, όμως, μακιγιάρεται με τους κατάλληλους παίκτες πλάι του, ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα ήρθε στον Παναθηναϊκό για ν΄ αποτελεί ένα σούπερ επιθετικό όπλο.

Το φόβητρο στη ρακέτα που με τη φυσική δύναμη και μόνο κάνει τη διαφορά. Μέχρι πριν λίγες ημέρες έφταιγε σχεδόν για τα πάντα. Ήταν αργός, «Χοντρούλιτσα», δεν είχε διάθεση στην άμυνα. Κόντευε να εξελιχτεί στον προ ετών… Λουκά του Παναθηναϊκού, ο οποίος δεν έφταιγε μονάχα για την Τρύπα του Όζοντος και το Κυπριακό στο «τριφύλλι»! Όταν μία ομάδα, για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, πρέπει να κερδίζει κι αυτό να το κάνει πειστικά είναι ακόμη πιο σημαντικές τέτοιες νίκες.

Όταν στις ήττες της είναι πρώτο θέμα και στις μεγάλες επιτυχίες μία βουλίτσα στα πρωτοσέλιδα συγκεκριμένων εφημερίδων, σημαίνει ότι με την πρώτη στραβή και πάλι το βάρος θα διανεμηθεί σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Ένα απ΄ αυτά θα είναι και πάλι ο Σέρβος σέντερ, επειδή υπήρξε επιλογή του Σέρβου Τζόρτζεβιτς, ο οποίος έφερε τους συμπατριώτες του Κούζμιτς και Πάβλοβιτς! Φοβερή λογική… Το ζήτημα είναι πώς όλοι, πλέον, μοιάζουν καλύτεροι.

Ο γίγαντας Κούζμιτς με την ευμετάβλητη ψυχολογία – πραγματικά άγνωστο στον υπογράφοντα αν θα μείνει – ήταν χρήσιμος στην άμυνα απέναντι στους Κροάτες κι επιθετικά (πάντα με την καλώς εννοούμενη αφέλεια που τον διακρίνει) έκανε ό,τι περισσότερο μπορούσε. Για ένα ακόμη παιχνίδι, μετά το «τελείωμα» που έφαγε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο Πάβλοβιτς ήταν θετικός στο ρόλο που πήρε.

Ο κόουτς δε ακόμη και στο ελληνικό rotation που έκανε με το Ρέθυμνο, σ΄ ένα παιχνίδι που έτσι κι αλλιώς θα κέρδιζε, δείχνει να πατά καλύτερα στα πόδια του και να γίνεται πιο προσαρμοστικός έστω και με περιορισμένο «oπλοστάσιο» σαν κι αυτό που επέλεξε (και λόγω συνθηκών) στο Ζάγκρεμπ. Όποιος θέλει να βρει να κράξει, πάλι θα κράξει. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να μαθαίνει από ήττες, όταν ρίχνει «εικοσάρες» να είναι οδοστρωτήρας και όταν τις «τρώει» να είναι άτυχος!

Η Τσεντεβίτα σίγουρα δεν είναι Ζάλγκιρις – τρομάρα σας ορισμένοι –, αλλά όπως και να το κάνουμε έβαλε 60 πόντους στο ίδιο γήπεδο που, λίγες ημέρες πίσω, σκόραρε 84 με την Έφες. Στο πρώτο ημίχρονο εκτέλεσε 1/10 τρίποντα, με το «τριφύλλι» να τελειώνει το 20λεπτο με 13 ασίστ. Οι νικητές «έφαγαν» 8 γρήγορους πόντους από τον Μπιλάν, ο οποίος ολοκλήρωσε με 9 τον αγώνα. Συνολικά από τα δύο ατού των Κροατών, Μπιλάν και Πούλεν, δέχτηκε 14 πόντους (9+5). Μάλλον έπαιξε στοχευμένη άμυνα αποτελεσματικά…

Εκεί που «έχτισαν» τη νίκη οι «πράσινοι» είχαν πρωταγωνιστές: Ραντούλιτσα 9 πόντοι, Φελντέιν 8 πόντοι, Καλάθης 6 ασίστ, Γκιστ 5 ριμπάουντ. Όλοι για όλους και όλοι για έναν… Το +17 ως ανώτατη διαφορά στο πρώτο μέρος (20-37 και 22-39) έφτασε ως το 26-56! +30 σε εκτός έδρας αγώνα του Top16 της Ευρωλίγκας είναι κάτι σπάνιο, στο οποίο δεν στάθηκαν πολλοί. Σε αντίθεση με το «ΣΕΦ», βέβαια, που το 49-19 (+30) υπέρ του Ολυμπιακού έγινε σημαία…

Στο τέλος οι φιλοξενούμενοι χαλάρωσαν (με το 10-2 επί μέρους το 50-76 έγινε 60-78), όμως το μήνυμα το πέρασαν. Η κρίση τούς έβγαλε πιο δυνατούς και μένει το φινάλε του πρώτου γύρου με την Έφες στο «ΟΑΚΑ» για το ιδανικό 4-3 με γνώμονα τις συνθήκες που διαμορφώθηκαν. Είναι μία περίοδος που απέδειξε ότι οι μεγάλες ομάδες με το ανάστημα αυτό, μπορούν και τα βγάζουν πέρα και στις σοβαρές δυσκολίες.

Η κομβική ήταν η επικράτηση με την Νταρουσάφακα, η οποία έκανε ζημιά στον Ερυθρό Αστέρα μία εβδομάδα αργότερα. Άρα δεν είναι και τόσο «καφενείο», όπως παρουσιάστηκε εντέχνως… Το «διπλό» με την Τσεντεβίτα αποτέλεσε μία ιδανική προέκταση της επιτυχίας αυτής. Το «τριφύλλι» δεν πανηγυρίζει για τα αυτονόητα, διότι δεν έχει για το «φαίνεσθαι» το δικαίωμα να το κάνει. Απλώς στην παρούσα φάση κρατά τα αντισώματα, μετά τη βαριά αγωνιστική ίωση που πέρασε…

Πηγή: sportit.gr