Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για το ντεφορμάρισμα του σούπερ σταρ του Παναθηναϊκού, τον Κούζμιτς και τον Ουίλιαμς.
Απέναντι στην Καβάλα για περισσότερο από ένα ημίχρονο οι «πράσινοι» έδειξαν ένα εκνευριστικά ανόρεχτο πρόσωπο, το οποίο έδωσε δικαιώματα στον αντίπαλο που «καιγόταν» να πάρει μπόι και να διεκδικήσει ακόμη και τη νίκη. Ενοχλητικό για τον κόσμο, αλλά δεν χρειάζεται να επισημανθεί ότι δεν θα κριθεί κανένας Τζόρτζεβιτς και κανένας παίκτης σε ματς τέτοιου επιπέδου.
Επισήμανση: Λογικό είναι να κριθούν, μόνο, οι αθλητές που αγωνίζονται πιο πολύ στα παιχνίδια αυτά και όχι στη Ευρωλίγκα. Ο Νικ Καλάθης έπαιξε 33.09 με τους «αργοναύτες» και ο λόγος, εικάζεται πώς, είναι ένας και μοναδικός. Διότι, όντως, το 1.38 του Μποχωρίδη σε τέτοιο ματς δεν δικαιολογείται. Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς παλεύει να βρει άκρη με τον αθλητή του και προσπαθεί να του δώσει τη δυνατότητα να επανακτήσει τον χαμένο του ρυθμό.
Ο Έλληνας γκαρντ είναι ντεφορμέ, εκτελεστικά «γκρεμίζει» καλάθια κι έρχονται στιγμές, εσχάτως, που δεν μπορεί να δώσει πάσα στο μισό μέτρο! Γύρω από τον Καλάθη υπάρχει κι αυτή η ανόητη κουβέντα με τις απολαβές του, η οποία διαμορφώνει κατάσταση κριτικής σ΄ αυτόν που θέλει να την ασκήσει κακόπιστα. Όσα και να παίρνει, αυτός που έχει αποφασίσει να του τα προσφέρει δεν θα δώσει λογαριασμό σε κανέναν κι επειδή η ιστορία έχει γράψει για να του τα δίνει κάτι ξέρει, κάτι βλέπει, κάτι πιστεύει.
Δεν γίνεται μετά από κάθε κακό ματς του Καλάθη να μπαίνει στο τραπέζι η συζήτηση για τα λεφτά του. Με ποιον άλλο αθλητή και σε ποιο σπορ συμβαίνει αυτό; Ειδικά για έναν παίκτη, ο οποίος μαζί με τον Διαμαντίδη, είναι η βάση του Παναθηναϊκού. Ο Νικ Καλάθης παίζει διαφορετικά τη θέση από το μέσο point. Αμύνεται σαν σκύλος και μέσα στο ντεφορμάρισμά του μπορεί να διαπιστώσει κάποιος τι επιπέδου άμυνα έπαιξε στον Ντιλέινι, στο κομβικό εντός έδρας παιχνίδι με την Κουμπάν.
Στην επίθεση, αντίστοιχα, προσφέρει τρέξιμο και καθαρό μυαλό. Αυτό το τελευταίο λείπει πράγματι στα ματς αυτού του διαστήματος. Είναι δεδομένο πώς χρειάζεται άμεση ανάνηψη του πλήρους πακέτου του Καλάθη, ώστε να μπορέσει το «τριφύλλι» να φτάσει στο επίπεδο που μπορεί. Διότι την backcourt γραμμή του, πλέον, δεν την έχει άλλη ομάδα στην Ευρώπη κι ένα εκ των βασικών γραναζιών αυτής είναι απαραίτητο.
Όσον αφορά τον προπονητή ορισμένες επιλογές και τακτικές ελέγχονται, αλλά συνολικά δείχνει βελτίωση. Αφήνοντας ξέχωρα την ενσωμάτωση τριών Αμερικανών σ΄ ένα μήνα, η οποία αποτελεί δεδομένη επιτυχία. Ο Σέρβος αντιμετώπισε πρόβλημα με τους ψηλούς της Λοκομοτίβ κι αυτό ήταν ένα στοιχείο που… ανάγκασε τον Ραντούλιτσα να υστερεί. Ο King Kong δεν είναι καλά, όχι σωματικά ή αγωνιστικά, αλλά κυρίως σε νοοτροπία και διαύγεια.
Απογοητεύεται εύκολα, αφού μέσα στο παιχνίδι τον αδικεί το κορμί του! Του σφυρίζονται φάουλ αποκλειστικά επειδή είναι αυτός που είναι κι έχει τη δύναμη που έχει… Ο «Σάλε» αντιμετωπίζει, βέβαια, και πιο έμπειρους προπονητές σχεδόν όλη τη χρονιά. Που μπορούν να διαπιστώσουν με ευκολία τα αδύνατα σημεία του εκάστοτε αντιπάλου και να χτυπήσουν. Το έκανε ο Μπαρτζώκας με τον Ράντολφ και ο Μαχμούτι με τον Ερντέν.
Και στις δύο αναμετρήσεις ο τεχνικός των «πράσινων» βρήκε λύσεις από έναν παίκτη που μαθαίνει πώς παίζεται το μπάσκετ στην Ευρώπη αυτό το διάστημα. Τα 7.32 ποιοτικά λεπτά του – διαφορετικών χαρακτηριστικών – Χάντερ κόντρα στους Ρώσους και η παρουσία του, στην ίδια πεντάδα με τον φόβο και τρόμο Διαμαντίδη, με την Νταρουσάφακα άλλαξαν τις ισορροπίες. Κι αυτό δεν γίνεται να μην πιστωθεί στον προπονητή. Όπως για παράδειγμα, στην Τουρκία, ο Τζόρτζεβιτς έπαθε ζημιά από τον Ερντέν στην πρώτη περίοδο, ο ίδιος τον εξαφάνισε στη συνέχεια. Βγάζοντάς τον σταδιακά από το ματς. Με τον Χάντερ να τον αποσυντονίζει και να τον απομακρύνει από τον ρυθμό του.
Κόντρα στην ομάδα του πολύπειρου Μαχμούτι δεν γίνεται να μην σταθούμε στην απουσία του Κούζμιτς. Ενός παίκτη που έχει ακούσει τέρατα κι έχει γνωρίσει σκληρή κριτική, από τον ίδιο τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Οι 16 πόντοι του Ερντέν στην πρώτη περίοδο είναι προϊόν της απουσίας του. Ο Σέρβος αρχίζει συνήθως στην πεντάδα, έχοντας τον δύσκολο ρόλο να παίξει τις πρώτες άμυνες, ν΄ απορροφήσει τους πρώτους κραδασμούς την ώρα που κανείς δεν γνωρίζει που θα κάτσει η μπίλια και να κάνει τα πρώτα φάουλ. Στην Κωνσταντινούπολη δεν ήταν εκεί και ο Ερντέν έγινε… Ολάζουον!
Τέλος, για τον Ουίλιαμς υπάρχει ήδη υπερφόρτωση πληροφορίας και ύμνων. Άρα δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο να γίνει απ΄ αυτήν τη γωνιά. Ότι τον εμπιστεύεται ο προπονητής είναι δεδομένο, ότι ο παίκτης είναι ανώτατου επιπέδου επίσης. Το κρίσιμο τρίποντο στην Πόλη το έβαλε, φτάνοντας τα 2/12 στην Ευρωλίγκα σε πέντε αγώνες! Μέχρι πριν, δηλαδή, είχε 1/11… Κι όμως το πήρε κι όμως το έβαλε. Σε άλλη στιγμή θα γίνει η συζήτηση για την ορθότητα της απόφασης, η οποία θα είναι πρόχειρο να κριθεί αποκλειστικά από το αν το σουτ μπήκε ή όχι.
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις