O Γιώργος Κογκαλίδης τα χώνει άγρια μ΄ αυτά που έχουν γραφτεί τελευταία για τον αυτοτραυματισμό τού Αμερικανού! Πού κολλάει ένας οδηγός ταξί με το περιστατικό;
Ο Μάικ Τζέιμς "αυτοτραυματίστηκε" κι αυτόματα δέχθηκε το ανάθεμα όλων όσων ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν εκνευριστεί, ποτέ δεν έχουν κλείσει με δύναμη την πόρτα του αυτοκινήτου, ποτέ δεν έχουν χτυπήσει το ντουλάπι της κουζίνας, ποτέ δεν έχουν σπάσει κάτι, ποτέ δεν χτύπησαν με δύναμη το χέρι στον τοίχο, στο τραπέζι, σε κάποια σκληρή επιφάνεια. Λες κι όλοι κάνουν μαθήματα γιόγκα, αυτοσυγκράντησης, ελέγχου του θυμού και ηρεμίας…
Έκανε λάθος ο Αμερικανός; Χωρίς δεύτερη σκέψη. Άφησε την ομάδα του αβοήθητη, στο πιο κρίσιμο ξεκίνημα περιόδου των τελευταίων τριών ετών. Έδειξε πως ακόμα δεν είναι έτοιμος (πνευματικά) να σταθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο, πως θα χρειαστεί να δουλέψει όχι μόνο στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, αλλά και για να μπορέσει να διαχειρίζεται την όποια μορφής πίεση.
Θυμάμαι σαν τώρα τον Γιάννη Ιωαννίδη, όντας προπονητής στον Ολυμπιακό, να "δίνει" δημόσια τον Τάρλατς, επειδή ο τελευταίος είχε κρυώσει κι έμεινε εκτός αγώνα. Είχε πει "οι επαγγελματίες παίκτες δεν έχουν δικαίωμα να κρυώνουν" κι όσο ήταν εκείνος ενεργός προπονητής απαγόρευε να ανεβαίνουν σε μηχανές, καθώς σε περίπτωση τραυματισμού τους θα έχανε περιουσιακό στοιχείο η ομάδα.
Στο χαρτί είναι απόλυτα λογικό. Έως και προχωρημένο. Όμως, ποιος από εσάς που οδηγείτε ταξί, φροντίζει να μην κρυώσει, σκεπτόμενος ότι μεταφέρει επιβάτες και θα ήταν άδικο να έχουν συνεπιβάτη τα μικρόβιά του; Το αυτό και για τους μάγειρες, οδηγούς λεωφορείων κι όλες εκείνες τις ειδικότητες έχουν να κάνουν με κόσμο.
Ας σοβαρευτούμε. Μιλάμε για 20χρονα - 25χρονα παιδιά, που ζουν κάτω από καθεστώς πίεσης και που θα κάνουν και τη μαλακία τους. Και για να μην μπερδευόμαστε, πολύ πιο σημαντικό από το ότι θα μείνει δύο μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης, είναι ότι θα μπορούσε πολύ εύκολα να του είχε κοπεί το μπάσκετ.
Είναι προφανές ότι η "κακή στιγμή" οσάκις γίνεται προσπάθεια να ερμηνευτεί, χάνει την ουσία της. Είναι ακριβώς αυτό, δίχως την παραμικρή ερμηνεία: Κακή στιγμή. Και είναι μάλλον άδικο να "σταυρωθεί" παίκτης, προπονητής, λειτουργία ομάδας και δεν ξέρω πόσα άλλα διάβασα αυτές τις μέρες, για μια κακή στιγμή.
Αυτονόητο είναι πως ο Τζέιμς δεν ήθελε να βρεθεί στο χειρουργείο και με το χέρι τούμπανο, πόσο μάλλον να διακινδυνεύσει να χάσει το βιοποριστικό του επάγγελμα.
Αυτονόητο είναι πως ο Αργύρης Πεδουλάκης (όπως και οι ανά τον κόσμο προπονητές) θα συνεχίσουν να διώχνουν παίκτες από την προπόνηση, να τους χώνουν μπινελίκια, να είναι απαιτητικοί, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους και δεν μπορεί να μην κάνουν τη δουλειά τους, φοβούμενοι πως κάποιος θα ξεφύγει.
Αυτονόητο είναι πως ο Παναθηναϊκός βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, ενόψει του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αλλά και των πρώτων (σημαντικών) αγώνων της Ευρωλίγκας, αλλά τα απρόοπτα -ανάμεσά τους κι οι κακές στιγμές- δεν ελέγχονται.
Αυτονόητο είναι πως οι "πράσινοι" έχουν βγει στην αναζήτηση πόιντ γκαρντ. Θα το έκαναν έτσι κι αλλιώς, εκτιμώ. Μόνο που δεν υπάρχουν καλοί παίκτες και πρέπει να σκεφτούν αν θα πάρουν Αμερικανό ή κοινοτικό, αν θα πάρουν παίκτη που θα διώξουν άμα τη επιστροφή του Τζέιμς, ή κάποιον που θα έρθει για να μείνει.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις