Ενας Σούλης για τον Αρη

Oταν ο Αρης αποφάσισε να αναθέσει τις τύχες της ομάδας μπάσκετ στον Μίλαν Μίνιτς, πήρε ένα ρίσκο που προκάλεσε απορίες. Ο έμπειρος προπονητής προερχόταν από πολυετή αποχή και δεν διαθέτει δα εκκωφαντικό βιογραφικό ούτε τη φήμη του «δασκάλου» ή του παιδαγωγού. 

Το σημαντικότερο προσόν του είναι η ψήφος εμπιστοσύνης των προπονητών που τον ανέβασαν στη σκηνή, με σημαντικότερο όλων τον Ντούσαν Ιβκοβιτς.

Είναι όμως ένας δύσκολος άνθρωπος, που έφτιαξε το όνομά του σε ρόλους επικουρικούς. Τα φώτα της δημοσιότητας και οι ευθύνες του πρώτου προπονητή αποδείχθηκαν βαρίδια στην καριέρα του όταν χρειάστηκε να σηκώσει ο Μίνιτς αβοήθητος στις πλάτες του μία ομάδα.

Και ο Αρης, με τους αιθεροβάμονες αλλά απαιτητικούς οπαδούς και τα ποικίλα κέντρα εξουσίας δεν είναι μία ομάδα σαν όλες τις άλλες. Μόνο προπονητής με λαϊκό έρεισμα και γερό στομάχι μπορεί να αντέξει το βάρος. Δυστυχώς για τον σύλλογο, δεν υπήρχε τρόπος να κλωνοποιήσει τον Βαγγέλη Αγγέλου ούτε βέβαια να τον κρατήσει στη Θεσσαλονίκη.

Για τον έμπειρο παρατηρητή, το εγχείρημα Μίνιτς ήταν εξαρχής παράτολμο στοίχημα, αν όχι καταδικασμένο σε αποτυχία. Το παράπτωμα που οδήγησε τον Σέρβο στο εδώλιο του διοικητικού συμβουλίου δεν ήταν τόσο η άσχημη εμφάνιση του αγώνα με τον Απόλλωνα, όσο η έντονη λογομαχία του με οπαδό μετά το ματς. Ο κώδικας αξιών του Παλέ ντε Σπορ ανέχεται πολλά, αλλά όχι την αγένεια ούτε τη «μούρη». Ο Μίνιτς δεν έχει κολλήσει τα ένσημα του Αγγέλου ή του Αλεξανδρή, πόσω μάλλον του Ιωαννίδη.

Ηταν, βέβαια, φτηνός. Σημαντικό προσόν για την εποχή της ύφεσης. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι φτηνοί, πιο ικανοί, πιο έτοιμοι, πιο φιλόδοξοι, καλύτεροι γνώστες του τοπίου. Και... πιο Ελληνες. Με όλα του τα προβλήματα και τις ιδιομορφίες, ο Αρης παραμένει ελκυστικό μαγαζί για τους προπονητές. Εάν στη θέση του Αρη ήταν ο ΚΑΟΔ ή ο Κολοσσός ή ο Απόλλωνας, ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν θα σήκωνε καν το τηλέφωνο.

Ο Αρης βρίσκεται σε διαδικασία εξυγίανσης, έστω με την εξοργιστική για τους πιστωτές του -και εν πολλοίς χαριστική- διαδικασία του άρθρου 99. Ναι, πάλι. Το δικαστήριο του άνοιξε το παράθυρο για μία λιγότερο σκοτεινή επόμενη ημέρα. Οι άνθρωποί του καλούνται να περπατήσουν τώρα τον δρόμο της αρετής και της λογικής, στα χνάρια (τολμώ να πω) του «αιώνιου» και άσπονδου συμπολίτη ΠΑΟΚ.

Θα πρέπει, όμως, να βρουν έναν Σούλη Μαρκόπουλο για να στηρίξουν πάνω του το οικοδόμημα. Το έμψυχο υλικό είναι αξιόλογο και επιτρέπει αισιόδοξα σχέδια για το μέλλον, μεταφρασμένα είτε σε τρίποντα είτε σε ευρώ. Ποιός θα δεχθεί να καθίσει στην ηλεκτρική καρέκλα με ορίζοντα τριετίας, όταν φύγει για άλλες πολιτείες ο περαστικός Μίνιτς;

Ο ίδιος ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι, δυστυχώς, ρεζερβέ.

Πηγή: sday.gr
 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις