Ως γνωστόν οι Αγγλοι πηγαίνουν δυο ώρες πίσω από εμάς, αλλά οι γαύροι είχαν δυο ρολόγια στα χέρια τους!

Εκτός από δυο ρολόγια είχαν επίσης και δυο στολές παραλλαγής στις αποσκευές τους, που τους χρειάστηκαν για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις δυο εκ διαμέτρου διαφορετικών δογμάτων: πρώτα στο αμυντικογενές, σκληρό, αργό και με έμφαση στο inside game μπάσκετ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και εν συνεχεία στο επιθετικό, αλέγρο, γρήγορο και στηριζόμενο σε μια πύρινη περιφερειακή γραμμή στιλ της Ρεάλ Μαδρίτης!

Αυτό είναι που λένε, εμείς οι βλάχοι ό,τι λάχει!

Το έγραψα αυτό το βράδυ του τελικού (και δημοσιεύθηκε την επόμενη μέρα στο «Goal News») για να τονίσω ακόμη περισσότερο το κρεσέντο του (εκ Λαρίσης ορμώμενου) Βασίλη Σπανούλη, που εάν ήταν μερικούς πόντους πιο ψηλός και λίγο πιο μελαχρινός, θα μπορούσε κάλλιστα να συστήνεται όπως ένας παλαίμαχος serial killer του ΝΒΑ.

My name is Miller, Reggie Miller!

Η αναφορά στον Ρέτζι Μίλερ δεν είναι τυχαία, διότι ο Σπανούλης βάδισε στα χνάρια του Καλιφορνέζου φόργουορντ των Πέισερς, ο οποίος στις 7 Μαΐου του 1995 στο «Madison Square Garden» της Νέας Υόρκης πέτυχε οκτώ πόντους σε εννέα δευτερόλεπτα και οδήγησε την ομάδα του σε μια επική ανατροπή επί των Νικς, από το 105-99 στο 105-107!

Στην O2 Arena του Λονδίνου, που έμοιαζε με τη δική του αυλή των θαυμάτων, ο «V-Span» έβαλε 3/3 τρίποντα εν ριπή οφθαλμού, μετέτρεψε το 39-43 σε 48-45 και άλλαξε τον ρουν της Ιστορίας, η οποία ξαναγράφτηκε (όπως και την προηγούμενη χρονιά στην Πόλη) με κόκκινα γράμματα και με κατακόκκινα Highlighters!

Στο Λονδίνο ο Ολυμπιακός παρουσίασε τη δική του εκδοχή στο απόλυτο μπάσκετ, σε μια παράσταση που διήρκεσε εβδομήντα λεπτά: τα σαράντα της λυσσασμένης άμυνάς του την Παρασκευή κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και τα τριάντα της φαντασμαγορικής επίθεσής του (μετά το 10-27 της πρώτης περιόδου) στον τελικό της Κυριακής με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Χάρη σε αυτό το ολοκληρωτικό μπάσκετ οι «ερυθρόλευκοι» παρέμειναν στον χρυσοποίκιλτο θρόνο τους φορώντας all weather λάστιχα! Εκτός όλων των άλλων αρετών τους τεκμηρίωσαν και την περιβόητη συνεκτικότητα την οποία έχει υπερτονίσει από πριν ως βασική αρετή τους αρετή ο καθοδηγητής τους Γιώργος Μπαρτζώκας, ο πρώτος Ελληνας προπονητής που στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης, εξαγνίζοντας τον Γιάννη Ιωαννίδη, τον Κώστα Πολίτη, τον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου και τον Παναγιώτη Γιαννάκη για τις δέκα αποτυχημένες απόπειρές τους να αναρριχηθούν στον θρόνο.

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά εκτός από έμπλεος υπερηφάνειας και συγκίνησης, ο καθοδηγητής του Ολυμπιακού φούσκωσε κι από αυτοσαρκασμό, όταν χωρίς κανένα κόμπλεξ πήγε σε ένα μαγαζί του Λονδίνου και αγόρασε μια μπλούζα με τη φάτσα του «Mister Bean», όπως τον αποκαλούσαν περιπαικτικώς!

Στην πόλη του Τάμεση και του Big Ben, οι «ερυθρόλευκοι» πέτυχαν το σπανίζον στα χρονικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών repeat και επιβεβαίωσαν μετά από έναν χρόνο το σύνθημα «Κούπα και στο Λονδίνο» που είχαν φωνάξει οι οπαδοί τους την ώρα της απονομής στην Πόλη...

Πριν από τον Ολυμπιακό, στη σύγχρονη ιστορία της Ευρωλίγκας (από το 1988 και εντεύθεν) οι μόνες ομάδες που είχαν πετύχει το back to back ήταν η Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ με τρεις σερί τίτλους και η Μακάμπι Τελ Αβίβ με το δικό της repeat.

Ο Βασίλης Σπανούλης, φορώντας κόκκινα παπούτσια και παραμένοντας αήττητος σε τρία Φάιναλ Φορ (6 νίκες σε ισάριθμα ματς), σήκωσε την κούπα στον ουρανό της O2 Arena και σφράγισε ως αρχηγός, ως ΜVP του Φάιναλ Φορ (για τρίτη φορά στην καριέρα του, όπως είχε συμβεί και με τον Τόνι Κούκοτς) και ως πολυτιμότερος παίκτης ολόκληρης της Ευρωλίγκας τον δεύτερο σερί θρίαμβο του Ολυμπιακού και τον ένατο του ελληνικού μπάσκετ μέσα σε μόλις δεκαεπτά χρόνια.

ΠΟΤΕ: Παρασκευή 10 και Κυριακή 12 Μαΐου 2013

ΠΟΥ: O2 Arena, Λονδίνο

Η ΚΑΤΑΤΑΞΗ: 1. Ολυµπιακός, 2. Ρεάλ Μαδρίτης, 3. TΣΣΚΑ Μόσχας, 4. Μπαρτσελόνα

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ολυµπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 69-52, Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα 74-67 (ηµιτελικοί), ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Μπαρτσελόνα 74-73 (µικρός τελικός), Ολυµπιακός -Ρεάλ Μαδρίτης 100-88 (τελικός)

ΜVP: Βασίλης Σπανούλης

Πηγή: Goal

Ρεάλ Μαδρίτης Ευρωλίγκα Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός