Αχόρταγος ο Μήτσος

Αποσπάσματα της συνέντευξής του στο σάιτ της Ευρωλίγκας:

Δημήτρη είχες αρκετό χώρο στο δωμάτιό σου για όλα τα τρόπαια που πήρες σπίτι από την Μπαρτσελόνα;

«Ναι έχω αρκετό χώρο...(γέλια). Υπάρχει ξεχωριστός χώρος για κάθε ένα από αυτά. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα».

Είχε περάσει από το μυαλό σου ότι ίσως κανείς επαγγελματίας αθλητής δεν έχει κατακτήσει ποτέ τόσα πολλά τρόπαια μέσα σε 24 ώρες;

«Όχι δεν το σκέφτηκα καθόλου. Το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν η κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Πριν το ματς, πως θα καταλήγαμε με τον τίτλο και μετά από το ματς ότι τα καταφέραμε. Αυτή η σκέψη ‘έτρεχε’ στο μυαλό μου πριν και μετά, το ίδιο πράγμα, ο στόχος μας. Ναι, κέρδισα κάποιους ατομικά βραβεία και είμαι χαρούμενος για αυτά, αλλά αυτό που με ένοιαζε ήταν ο τίτλος της ομάδας. Ήθελα πάνω απ’ όλα να δω τον Παναθηναϊκό να κατακτά τον τίτλο της Ευρωλίγκας, τίποτα άλλο».

Γιατί διάλεξες τον Μάικ Μπατίστ και τον Κώστα Τσαρτσαρή για να έρθουν μαζί σου και να σηκώσετε το τρόπαιο;

«Η απάντηση είναι εύκολη: Διότι είναι οι δύο παίκτες που έχουν παίξει τα περισσότερα χρόνια στον Παναθηναϊκό Έχουν περισσότερα χρόνια στην ομάδα από μένα και πιστεύω ότι είχαν δικαίωμα να είναι εκεί, άξιζαν να είναι εκεί».

Έκανες ένα νέο ρεκόρ σε Final Four με 18 ασίστ. Αυτό είναι ένα αρχείο θα πρέπει να σου αρέσει, σωστά;

«Μου αρέσει να πασάρω. Είναι ένα από τα στοιχεία του παιχνιδιού μου, που μου αρέσει. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά δεν είναι το μόνο πράγμα που μου αρέσει να κάνω. Εξαρτάται από το παιχνίδι και που μπορεί να σε οδηγήσει. Μου αρέσει να πασάρω, αλλά μου αρέσει ακόμα να κλέβω ή να σκοράρω. Το ίδιο το παιχνίδι σου λέει τι πρέπει να κάνεις».

Αν και δεν σου αρέσει να μιλάμε για μεμονωμένες διακρίσεις, έγινες ο τρίτος παίκτης που θα ήταν MVP Final Four δύο φορές, μαζί με τους Τόνι Κούκοτς και Ντέγιαν Μποντιρόγκα. Τι σημαίνει αυτό για σένα;

«Είναι μεγάλη τιμή για μένα να είμαι σε αυτό το μικρό «κλαμπ», με δύο σπουδαίους παίκτες! Αλλά η μεγαλύτερη τιμή για μένα είναι ότι η ομάδα μου έχει κατακτήσει την Ευρωλίγκα έξι φορές και τρεις φορές ήμουν εκεί για να πανηγυρίσω. Πιστεύω ότι είναι το πιο σημαντικό ζήτημα. Όταν η καριέρα σου τελειώνει αυτό που έχει σημασία είναι πάντα οι τίτλοι που έχεις κατακτήσει με την ομάδα. Και, εντάξει, η σταδιοδρομία μου δεν έχει τελειώσει ακόμα, αλλά είχα το προνόμιο να είναι μέρος μιας ομάδας που έχει κερδίσει την Ευρωλίγκα τρεις φορές. Ελπίζω να μπορέσουμε όλοι να είμαστε υγιές, για να κερδίσουμε ακόμα περισσότερους τίτλους».

Ατενίζοντας το μέλλον, παρά τους έξι τίτλους σε 15 χρόνια, ο Παναθηναϊκός δεν έχει ποτέ κάνει το repeat ως πρωταθλητής Ευρωλίγκα. Είναι αυτός ο στόχος για τη νέα σεζόν; Ή ακόμα και να «πιάσει» την Ρεάλ Μαδρίτης με τα οκτώ τρόπαια;

«Ο Παναθηναϊκός στοχεύει πάντα για το Final Four, και μόλις φτάσει εκεί θα έχει πάντα πιθανότητές για να πάρει τον τίτλο. Πιστεύω ότι ο στόχος της ομάδας κάθε χρόνο είναι να πάρει τον τίτλο στο ελληνικό πρωτάθλημα, στο ελληνικό Κύπελλο και να κατακτήσει το Final Four της Ευρωλίγκα. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά ακόμα και έτσι, οι στόχοι παραμένουν οι ίδιοι. Είναι δύσκολο να πετύχεις όλους τους στόχους σου κάθε χρόνο, επειδή πρέπει να αντιμετωπίσεις πολλές... πολύ καλές ομάδες.

Πιστεύω ότι κάθε αθλητής θα ήθελε να πάρει back-to-back τίτλους. Ξέρετε καμία ομάδα που θα έλεγε όχι σε αυτό; Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο. Όσον αφορά τα οκτώ τρόπαια της Ρεάλ Μαδρίτης, είναι εύκολο να το λέμε, δύσκολο να το κάνουμε. Υπάρχει μια απόσταση από το εισαγωγικά στην πραγματική δράση. Είναι μια επιθυμία ... αλλά ακόμα ... μερικές φορές δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχω καταφέρει να κατακτήσω τρία Κύπελλα Ευρωλίγκα ήδη. Έτσι, ποτέ δεν ξέρεις».