Άρθρο για Ολυμπιακό: Το αδειανό τεπόζιτο

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία η συντριβή του Ολυμπιακού στο Μπάμπεργκ. Η λειψανδρία φέρνει κόπωση και η κόπωση έχει το κακό συνήθειο να εμφανίζεται και να δαγκώνει μία ομάδα στον πισινό τη χειρότερη στιγμή.

Μισό λεπτό, όμως. Είναι «η χειρότερη στιγμή» το ταξίδι στη Γερμανία, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, με το σακούλι του πρωταθλητή Ελλάδας ήδη μισογεμάτο; Σε καμία περίπτωση. Καταστροφικές είναι οι ήττες που σημειώνονται εντός έδρας ή σε γήπεδα όπου δεν χάνει κανένας, ποτέ . Οπως πέρυσι στο Κάουνας.

Όταν η Μπρόζε παίζει πλήρης και φορμαρισμένη είναι, κατά την ταπεινή γνώμη του, ομάδα πλέι-οφ, ασφαλώς όχι κατώτερη από τη Νταρουσάφακα ή την Εφές ή τη Μακάμπι. Ο Ολυμπιακός μπήκε στο γήπεδο με το ρεζερβουάρ άδειο, ευάλωτο θύμα για έναν αντίπαλο που είχε στα πόδια του τα φτερά της έδρας.

Η ελληνική άμυνα στο α΄ημίχρονο είπε όλη την αλήθεια, την ίδια ώρα που ο Τρινκιέρι έφερνε από τον πάγκο του παίκτες προικισμένους με ενέργεια και οίστρο. «Προχωράμε παρακάτω», θα πρέπει να είναι το σύνθημα της επόμενης ημέρας.

Όσο και αν μας κακοφαίνεται επειδή οι απέναντι είναι Γερμανοί πάει να πει …ξυλοκόποι, η αποψινή ήττα ήταν εντός προγράμματος. Από τις ομάδες που τρέχουν στην ίδια κούρσα με τον Ολυμπιακό (την κούρσα για την 4η θέση, για να επιστρέψουμε στον ρεαλισμό), μόνο ο Παναθηναϊκός κέρδισε στη Γερμανία.

Και αυτός στο αμήν! Η Ρεάλ, στο μεταξύ, μαρτύρησε στο Βελιγράδι…

Οι φάσεις που έδειχναν ότι δεν υπήρχε μονοπάτι επιστροφής έγιναν νωρίς. Η τάπα του Μέλι στην προσπάθεια του Μπερτς για κάρφωμα. Το κλέψιμο του Μέλι στη σέντρα, δύο πόντοι δώρο στον Ιταλό για το 54-40. Η τάπα του Ραντόσεβιτς στο λέι-απ του αφηρημένου Αγραβάνη.

Τέτοια κατορθώματα περιμένει κανείς από την ομάδα που κυνηγάει και όχι από εκείνην που προηγείται. Ο Ολυμπιακός ήταν σε όλα δεύτερος, υστέρησε στις μάχες των αιθέρων, έκανε εύκολα λάθη, δέχθηκε ένα σωρό τρίποντα από την νερόβραστη περιφερειακή του άμυνα και πήρε ελάχιστα πράγματα από παίκτες-κλειδιά όπως ο Λοτζέσκι και ο Γκρην.

Η συσσωρευμένη κόπωση καθρεφτίζεται περισσότερο στο αδειανό τεπόζιτο του Μπερτς (όπως σωστά τον προφέρει ο Αμερικανός σπήκερ της Euroleague TV) και στα κενά που δημιουργούνται όταν ένας οξυδερκής προπονητής σημαδεύει ανελέητα την αχίλλειο πτέρνα στα μετόπισθεν.

Μετά τον τραυματισμό του Χάκετ, είναι περισσότερες από μία οι φτέρνες του Αχιλλέα. Η επιστροφή του Πρίντεζη θα φέρει τουλάχιστον παιχνίδι στο low post, αλλά το πρώτο στοίχημα είναι η άμυνα. Η εικόνα του αποψινού αγώνα ήταν τόσο διαφορετική από την αντίστοιχη της Τρίτης, σαν να τη φιλοτέχνησε άλλος ζωγράφος.

Νομίζω ότι ο Ολυμπιακος χρειάζεται ενισχύσεις, όχι τόσο επειδή είναι ανήμπορος να πιάσει ζηλευτή απόδοση με το τωρινό του υλικό (διότι δεν είναι…), όσο εξαιτίας της απαιτητικής διοργάνωσης.

Το βάθος του «ερυθρόλευκου» πάγκου εξατμίστηκε απόψε ως διά μαγείας, μαζί με τη ρέντα του Λοτζέσκι, τον δυναμισμό του Μιλουτίνοβ και τα μούσκουλα του Αγραβάνη. Για τον Γιανγκ δεν ανοίγω ξανά κουβέντα, διότι το αστείο παρατράβηξε.

Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του μία εβδομάδα ανασυγκρότησης, πριν τα ντέρμπι με Φενέρμπαχτσε και Παναθηναϊκό στο Φάληρο. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Τσάβι Πασκουάλ κρατούσαν προσεκτικά σημειώσεις απόψε.

Πηγή: gazzetta.gr