Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Αυτό, που ζήσαμε πριν από λίγη ώρα με τον Παναθηναϊκό, το έχουμε ξαναδεί. Πόσες φορές; Που να θυμόμαστε. Απλά το έχουμε βιώσει σε παραλλαγές. Μόνο, που ο δράστης είναι σχεδόν ο ίδιος, το «φαινόμενο» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Πέρυσι η Ολίμπια Λουμπλιάνας του Γιούρι Ζντοβτς ήταν έτοιμη να γράψει ιστορία, ούσα πολύ κοντά στη νίκη μέσα στο ΟΑΚΑ.

Ο Διαμαντίδης, όμως, είχε διαφορετική άποψη. Έστω και αν έπαιξε με τρόπο, που παίζουν στα...ανοιχτά της Βούλας (παίρνω την μπάλα και κάνω ό, τι θέλω), ο Μήτσος μέσα σε 75 δευτερόλεπτα σημείωσε 13 πόντους, έφερε το ματς στα ίσια, οδηγώντας το στην παράταση και εκεί η νίκη εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία. Πιο παλιά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 6 πόντους, σχεδόν 45 δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε, και ο Πίνι Γκέρσον σήκωσε τα χέρια του, έτοιμος να πανηγυρίσει την διαγραφόμενη νίκη. Διαμαντίδης και σία, όμως, είχαν ξανά διαφορετική άποψη. Η νίκη πήγε εν τέλει στα χέρια του Παναθηναϊκού.

Χθες είδαμε το ίδιο έργο, με διαφορετικό, όμως, σενάριο. Ο Κρίσταπς Βάλτερς στα 15 δευτερόλεπτα πριν από το φινάλε με τρίποντο έκανε το 75-71 και πολλοί πίστεψαν ότι το ματς είχε τελειώσει. Όταν, όμως, παίζεις με τον Παναθηναϊκό, ακόμη και τον άρρυθμο χθες Παναθηναϊκό, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Ο Διαμαντίδης αυτή την φορά «μίλησε» με δύο παλικαρίσια, δύο μάγκικα τρίποντα (και αφού μεσολάβησε μία εύστοχη βολή του Αμερικάνου Ντάρντεν) και προσέθεσε μία ακόμη χρυσή σελίδα στο ήδη πλούσιο βιβλίο της καλύτερης ever ελληνικής μπασκετικής ομάδας.

Οι «πράσινοι» με την χθεσινή νίκη δεν κατάφεραν κάτι ουσιαστικό, όσον αφορά στην βαθμολογία. Και να έχαναν πάλι δεύτεροι πιστεύουμε ότι θα τερμάτιζαν. Όσον αφορά στην πρωτιά, η ΤΣΣΚΑ θα την χάσει, μόνο αν αυτοκτονήσει. Έδειξαν, όμως, οι «πράσινοι» τον άτεγκτο χαρακτήρα τους, την επιμονή τους, την πίεση, που έχουν από τον Ομπράντοβιτς, το γεγονός ότι ποτέ για αυτούς ένα ματς δεν τελειώνει πριν ηχήσει η κόρνα της γραμματείας, που λέγαμε παλιότερα. Ήταν και τυχεροί; Ε, πάντα η τύχη πάει με τους δυνατούς.

Κλείνοντας να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Προπονητές δεν είμαστε, αλλά έχουμε δει χιλιάδες παιχνίδια και δεν μπορούμε να μην σταθούμε στην αδράνεια της Μάλαγα. Θεωρούμε αδιανόητο να μην γίνεται φάουλ πριν η μπάλα πάει στα χέρια του Διαμαντίδη και κάνει αυτός το 75-74. Φάουλ επίσης μπορεί να γίνει και πριν από το επόμενο εύστοχο τρίποντο του Μήτσου, που διαμόρφωσε το τελικό σκορ. Όσο για την τελευταία επίθεση της Μάλαγα, δεν ξέρουμε σε τι πινακάκι σχεδιάστηκε! Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι η κατεύθυνση ήταν να πάρει την μπάλα ο πανύψηλος Φρίλαντ στα 6 μέτρια μακριά από το καλάθι και μάλιστα με πλάτη. Έχετε διαφορετική άποψη;

Πηγή: sday.gr

Διαμαντίδης Ευρωλίγκα Παναθηναϊκός