Ρε που καταντήσαμε; Εντάξει, ωραία είναι τα φράγκα, αλλά όχι και να πουλιέσαι για ένα κομμάτι ψωμί… Διάβασε ο σκύλος στα sitesότι η Βοσνία, αντίπαλος της εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας, βρίσκεται σε συζητήσεις με τον Αλαν Αντερσον της Μπαρτσελόνα για να του προσφέρουν υπηκοότητα και να αγωνιστεί με τα χρώματα της χώρας στις προσεχείς διοργανώσεις. Λες και είναι σύλλογος που ψάχνει για παίκτες… Και καλά, οι Βόσνιοι ό,τι γουστάρουν κάνουν. Δεν τους ελέγχει και κανείς… Οι παίκτες όμως, τσίπα δεν έχουν; Τόσο εύκολα αποδέχονται να παίξουν για μία εθνική ομάδα, να σκύβουν το κεφάλι σε έναν εθνικό ύμνο, που δεν έχουν ξανακούσει ποτέ;

Φταίνε οι ομάδες, αλλά φταίνε και οι παίκτες που για ένα κομμάτι ψωμί ξεπουλάνε τα πάντα. Βεβαίως, η Ελλάδα ήταν μία από τις χώρες που άνοιξε τη φάμπρικα, αλλά …μισό λεπτό.

Σε αρκετές περιπτώσεις (όχι σε όλες φυσικά) οι παίκτες που ελληνοποιήθηκαν βρήκαν στη χώρα μας την Ιθάκη τους. Ελυσαν πολλά προβλήματα από αυτά που τους απασχολούσαν (ειδικά λόγω του πολέμου στη Σερβία). Τώρα ο Λάνγκφορντ και ο Αντερσον, ή ο Μακ Κάλεμπ στα Σκόπια, τι σχέση μπορεί να έχουν; Αλλά από τη στιγμή που τα διαβατήρια είναι προς πώληση πια, καλά να πάθουμε… Ολοι!

Ευρωμπάσκετ Ευρωλίγκα