"Δεύτερο σπίτι μου ο ΠΑΟ! Ποτέ στον Ολυμπιακό, θα πρόδιδα τα ιδανικά μου"

Σάνι Μπετσίροβιτς: Μεγάλη συνέντευξη στο σερβικό Sportsklub έκανε ο πρώην GM του Παναθηναϊκού, όπου και αναφέρθηκε στα όσα έζησε στους Πράσινους τόσο σαν παίκτης, όσο και σαν στέλεχος, ενώ απέκλεισε το ενδεχόμενο να πάει στον Ολυμπιακό.

Έχετε αποχαιρετήσει τον Παναθηναϊκό τρεις φορές. Ήταν αυτή τη φορά το πιο δύσκολο αντίο;

«Αναμφίβολα. Ως παίκτης ήθελα ο ίδιος να πάω σε ένα νέο περιβάλλον όπου θα είχα μεγαλύτερο ρόλο. Ως βοηθός προπονητή ήξερα πως εξαρτιόμουν από τον πρώτο προπονητή. Τώρα όμως… Ακόμη και σήμερα νιώθω μια πικρή γεύση. Από την πρώτη κιόλας χρονιά πετύχαμε με τον Παναθηναϊκό αυτό που πολλοί ονειρεύονται. Ήμασταν πρωταθλητές Ευρώπης και Ελλάδας. Και η δεύτερη σεζόν ήταν επιτυχημένη, αφού φτάσαμε ξανά στο Final Four της Ευρωλίγκας και κατακτήσαμε το Κύπελλο. Είναι αλήθεια πως αποτύχαμε στους τελικούς τόσο της Ευρωλίγκας όσο και του ελληνικού πρωταθλήματος. Αν κάνω τον απολογισμό, πρέπει να είμαι ικανοποιημένος. Περίμενα πως θα βρίσκαμε κοινό τόπο για να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας, όμως… Η εξέλιξη με αιφνιδίασε λίγο. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Έτσι είναι η ζωή.»

Δεν είναι μυστικό ότι η Αθήνα έγινε το δεύτερό σας σπίτι. «Η ομάδα ήταν δομημένη για την επόμενη τριετία. Πάντα λειτουργούσα με τη σκέψη ότι θα είμαι στον Παναθηναϊκό για πέντε ή και δέκα ακόμη χρόνια. Νιώθω την Αθήνα, ο Παναθηναϊκός είναι για μένα οικογένεια, το δεύτερο σπίτι μου. Ορισμένα επεισόδια, ωστόσο, οδήγησαν στο να μην είμαι πλέον μέρος του συλλόγου»

Το πράσινο παραμένει το χρώμα σας; «Χωρίς αμφιβολία. Έχω συμβιβαστεί με το παρελθόν. Με περιμένουν νέες προκλήσεις»

Υποθετικά, αν σας ερχόταν πρόταση από τον Ολυμπιακό; «Όχι. Ας διακόψω το ερώτημά σας εδώ. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Δεν θα το έκανα ποτέ. Αν το έκανα, θα πρόδιδα τις ηθικές μου αρχές. Επαναλαμβάνω, το φινάλε της ιστορίας μου με τον Παναθηναϊκό δεν ήταν όπως το ήθελα. Όμως ο σύλλογος μου έδωσε πολλά. Και εγώ έδωσα πολλά στην πράσινη οικογένεια. Γι’ αυτό δεν υπάρχει ποσό που να με δελεάσει για να πάω στον Ολυμπιακό»

Μιλήσατε για νέες προκλήσεις. Τις βρήκατε πολύ γρήγορα. Η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης; «Δεν έψαχνα τη Ζενίτ, η Ζενίτ με βρήκε. Σίγουρα ο πιο καθοριστικός παράγοντας ήταν ο Αλεξάνταρ Σεκουλίτς, με τον οποίο είχαμε ανέκαθεν εξαιρετική σχέση. Συχνά συζητούσαμε για παίκτες. Πολλές φορές του έδινα φιλικές συμβουλές. Και αυτή τη φορά, εντελώς τυχαία, μιλούσαμε για έναν παίκτη και από εκεί γεννήθηκε η ιδέα να πάω στη Ζενίτ ως αθλητικός διευθυντής. Ομολογώ πως είχα σχεδόν αποδεχτεί πως θα περάσω μια σεζόν χωρίς δουλειά. Όμως όταν ήρθε η πρόταση, βρήκαμε γρήγορα κοινό έδαφος»

Οι ρωσικοί σύλλογοι παραμένουν απομονωμένοι. Δεν ήταν αυτό ανασταλτικός παράγοντας στην απόφασή σας; «Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος. Γι’ αυτό δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα. Περισσότερο με τράβηξε ο επαγγελματισμός του συλλόγου. Είμαι ενθουσιασμένος με την ταχύτητα αντίδρασης και την οργάνωση. Δεν κρύβω ότι μου αρέσει και η έντονη σλοβενική παρουσία στο προπονητικό τιμ. Ήδη είμαι σε καθημερινή επαφή με τη διοίκηση.»

Ο στόχος είναι ξεκάθαρος; «Η ΤΣΣΚΑ είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος. Ο αιώνιος αντίπαλος. Επικίνδυνες είναι και οι Ούνιξ και Λοκομοτίβ. Στοχεύουμε στην κορυφή.»

Μία από τις αποστολές ενός αθλητικού διευθυντή είναι και η εύρεση προπονητή. Εσείς πάτε σε ένα περιβάλλον που ήδη έχει προπονητή. «Ο Αλεξάνταρ Σεκουλίτς είναι σπουδαίος ειδικός, ώριμος πλέον για το υψηλότερο επίπεδο. Εδώ και χρόνια είναι προπονητής της εθνικής Σλοβενίας, στην οποία αγωνίζεται ένας από τους κορυφαίους παίκτες του πλανήτη. Σε όλη αυτή την περίοδο διατήρησε την εμπιστοσύνη των παικτών. Όταν του γύρισε εν μέρει την πλάτη η κοινή γνώμη, οι παίκτες τον στήριξαν. Με την επιθυμία και την ενέργειά τους στα τελευταία προκριματικά, έδειξαν καθαρά πως παίζουν για εκείνον. Είμαι πεπεισμένος ότι είναι εξαιρετική επιλογή και για τη Ζενίτ. Γι’ αυτό τώρα χτίζουμε την ομάδα με παίκτες με χαρακτήρα.»

Υπήρξε κριτική στον προπονητή Σεκουλίτς, κυρίως για ζητήματα ηγετικότητας και στρατηγικής. Αν σας ρωτούσαν τότε για την άποψή σας, θα τον υπερασπιζόσασταν; «Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι δεν έκανε κάποια λάθη. Όμως θα τον υπερασπιζόμουν. Γιατί; Πρώτα απ’ όλα πρέπει να καταλάβουμε ότι η Σλοβενία δεν είναι μπασκετική υπερδύναμη. Αν αφαιρέσουμε τον Λούκα Ντόντσιτς και τον νατουραλιζέ σέντερ, μόνο ο Κλέμεν Πρέπελιτς είναι σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Κι όμως η Σλοβενία προκρίθηκε ξανά στο EuroBasket, φέρνοντας στο προσκήνιο νέα πρόσωπα. Επίσης, το μπάσκετ αλλάζει. Οι παίκτες έχουν πλέον τον πρώτο λόγο. Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε σε περιβάλλον όπου ο προπονητής ήταν αυστηρός και φώναζε διαρκώς, το βρίσκουμε δύσκολο να το δεχτούμε. Όμως και στην Ευρώπη πλησιάζουμε το αμερικανικό μοντέλο, όπου ο προπονητής λειτουργεί περισσότερο ως μάνατζερ.»

Επόμενη πρόκληση για τη Σλοβενία είναι το EuroBasket 2025. Ποιες είναι οι προσδοκίες; «Ας είμαστε ρεαλιστές και ειλικρινείς. Ο Λούκα Ντόντσιτς είναι εξαιρετικός παίκτης. Μπορεί μόνος του να κρίνει αγώνες. Μπορεί να μας πάει μακριά, ίσως και ως το τέλος. Όμως το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και η Σλοβενία δεν έχει γεμίσει όλες τις θέσεις της σε τέτοιο βαθμό ώστε να ανταγωνίζεται συνεχώς τη Γερμανία, τη Σερβία, τη Γαλλία… Οι φίλαθλοι θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι ακόμη και μόνο με την πρόκριση στα νοκ άουτ. Αν είναι δυνατόν κάτι παραπάνω; Αυτό θα εξαρτηθεί από τη φόρμα, την υγεία και τη διαθεσιμότητα του ρόστερ.»

Σας εκπλήσσει η σχέση του Ντόντσιτς με την εθνική; «Ο Λούκα αξίζει έναν βαθύ σεβασμό για τη στάση του απέναντι στην εθνική. Συχνά ξεχνάμε πως είναι παγκόσμιος σταρ. Αντιμετωπίζει καθημερινά πίεση και στρες. Σκεφτήκατε ποτέ αν μπορεί να πάει απλώς για έναν καφέ στο κέντρο της πόλης; Αμέσως θα μαζευτεί κόσμος για φωτογραφία ή αυτόγραφο. Και γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο ότι εκτίθεται και βοηθά την εθνική. Είναι ξεχωριστή προσωπικότητα. Και δεν μιλήσαμε καν για τις μπασκετικές του ικανότητες. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα — τα λένε όλα μόνα τους.»

Τον είδατε πρόσφατα; «Είδα αρκετές φωτογραφίες του και άκουσα ότι έχασε πάνω από 10 κιλά. Ανυπομονώ να τον δω ξανά στη δράση. Πρώτα με τη φανέλα της εθνικής και μετά στο ΝΒΑ. Τώρα θα δούμε τον πραγματικό Ντόντσιτς, ίσως τον κορυφαίο Ευρωπαίο παίκτη.»

Αυτός και ο Γιόκιτς είναι ακόμη προϊόντα της παλιάς γιουγκοσλαβικής σχολής ή ανήκουν πλέον σε μια νέα γενιά; «Η σχολή για την οποία μιλάτε βασίζεται στις μπασκετικές βάσεις. Και οι δύο τις έχουν. Αλλά τις εξελίσσουν με αθλητική ευφυΐα, τεχνική κατάρτιση και το μπασκετικό ταμπεραμέντο των Βαλκανίων. Και οι δύο έχουν αυτό το “κάτι” από τη δική μας περιοχή», είπε ο Σάνι Μπετσίροβιτς.