Ράβδοι χρυσού, διαμερίσματα, αλλά και… αγελάδες για ένα μετάλλιο!

 Όνειρο ζωής, λοιπόν η κατάκτηση ενός χρυσού, ολυμπιακού μεταλλίου στο Παρίσι. Και μέχρι εδώ, όλα καλά. Είναι αδιαμφισβήτητο, αυτονόητο, εύλογο, χωρίς καμία απολύτως συζήτηση: να ήταν όμως και… χρυσό, θα ήταν ακόμη καλύτερα.

 Γιατί από ατόφιο, χρυσό ήταν μόνο στους Ολυμπιακού Αγώνες του 1904, του 1908 και του 1912. Από κει και πέρα, η ΔΟΕ έσφιξε τα λουριά και κατασκεύασε το κάθε χρυσό με 6 γραμμάρια… χρυσού και τα υπόλοιπα 523 με καθαρό (92.5%), ασήμι, συνολικού κόστους 700 ευρώ, το αργυρό στοιχίζει 400 ευρώ, ενώ το χάλκινο μόλις 7, γατί είναι φτιαγμένο ολοκληρωτικά από μπρούτζο. Σε σχέση πάντως με προηγούμενους Αγώνες, τα φετινά, παριζιάνικα μετάλλια (εξαγωνικά, όπως εξάλλου και η γαλλική πρωτεύουσα), έχουν στο εσωτερικό τους ένα πολυτιμότερο, ακόμη και από το χρυσό, μέταλλο: ένα θραύσμα από τον Πύργο του Άιφελ (ή Εφέλ, όπως το προφέρουν ακριβέστερα οι Γάλλοι), κατεξοχήν σύμβολο, τόσο του Παρισιού, όσο της χώρας.

 Κι αφού μάθαμε πόσο στοιχίζει η κατασκευή του κάθε μεταλλίου, καιρός να… γελάσουμε με τα έπαθλα που υποσχέθηκαν οι Ολυμπιακές Επιτροπές στον κάθε αθλητή που θα κατακτήσει ένα χρυσό (τρόπος του λέγειν…), μετάλλιο.

 

 Για παράδειγμα, η Ελλάδα θα κόψει στον κάθε χρυσό της Ολυμπιονίκη, μία επιταγή 90.000 ευρώ. Η Ισπανία 94 χιλιάδων, η Γαλλία 80, η Σερβία 200.000, το Μαρόκο 186.000, η Ιταλία 180.000, η Λιθουανία 167.000, η Ουγγαρία 144.000, η Ουκρανία 116.000, το Κόσσοβο 100.000, η Ινδία 83.000, υπερβολικά πολλά εάν σκεφτούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνήθεις φαβορί για τη συνολική επικράτηση θα μοιράσουν «μόλις» 35.000 ευρώ για ένα χρυσό, 21.000 για ένα αργυρό και 14.000 για ένα χάλκινο. Και όμως, υπάρχουν και χειρότερα!

 Το Χονγκ Κονγκ, προφανώς βέβαιο ότι δεν πρόκειται ποτέ του να πανηγυρίσει ένα χρυσό μετάλλιο υποσχέθηκε στον τυχερό ή την τυχερή 700.000 ευρώ. Η Σαουδική Αραβία δεν έχει καταλήξει ακόμη, εύκολα όμως φανταζόμαστε ότι για να δώσει στον καρατέκα, Τερέγκ Χαμεντί 1.2εκ. ευρώ για το ιστορικό ασημένιο στο Τόκιο, για ένα χρυσό είναι έτοιμη να κάνει «τρέλες». Και η Σιγκαπούρη, πάντως δεν αστειεύεται: 650.000 ευρώ για κάθε χρυσό, 325.000 για κάθε αργυρό, 162.000 για το χάλκινο. Το ίδιο και η Ταϊβάν: 550.000 ευρώ για κάθε χρυσό, συν μία επιταγή, εφόρου ζωής 3.700 ευρώ, το μήνα.

 

 Η Ινδονησία, συνεπής με ό,τι έκανε στο Τόκιο για τους χρυσούς Ολυμπιονίκες του Μπάντμιντον, Γκρέισια Πόλιι και Απριγιάνι Ραχάγιου θα συνεχίσει και αυτή τη φορά να μοιράσει μία επιταγή 350.000 δολαρίων, ένα ολοκαίνουργιο σπίτι, ένα εστιατόριο, αλλά και πέντε… αγελάδες. Η Αυστρία, δεν δίνει χρήματα, αλλά μία συλλογή σπάνιων νομισμάτων της Φιλαρμονικής της Βιέννης αξίας 18.000 ευρώ. Η Νότιος Κορέα την πλήρη απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία. Η Πολωνία ένα διαμάντι, ένα τριάρι στο κέντρο της Βαρσοβίας, αλλά και ένα ταξίδι για δύο, αξίας 23.000 ευρώ. Η Κίνα και το Καζακστάν, ένα 3άρι στον νικητή του χρυσού, ένα 2άρι σ’ εκείνον του ασημένιου και μία γκαρσονιέρα στον αντίστοιχο του χάλκινου. Ενώ η Μαλαισία, που έχει να κατακτήσει χρυσό μετάλλιο από το ’56, στη Μελβούρνη, θ’ ακολουθήσει την ίδια πολιτική με το Τόκιο και τα 8 ασημένια, και τα 5 χάλκινα επιβραβεύοντας και αυτή τη φορά τον Ολυμπιονίκη της με ένα πανάκριβο αυτοκίνητο.