Δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Απλά δεν μπορεί. Δεν γίνεται να έχει φύγει ο Δημήτρης Μούρτος και από την μία στιγμή στην άλλη αυτός ο άνθρωπος να μην είναι πάλι ανάμεσά μας, να μην τον παίρνω και να μιλάμε για ώρες για τον Ερασιτέχνη που τόσο πολύ λάτρεψε. Δεν έχουν περάσει παρά λίγες ώρες από τον χαμό του Νίκου Σαμαρά και η μοίρα χτύπησε και πάλι. Δεν έχεις προλάβει να βάλεις σε τάξη τις σκέψεις σου για τον μεγάλο… αετό του βόλεϊ και μαθαίνεις πως ένας δικός σου άνθρωπος δεν είναι ποια εδώ. Γιατί η αλήθεια είναι πως τον Μητσάρα τον θεωρούσα δικό μου άνθρωπο, όχι μόνο εγώ, αλλά πολλοί που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε. Πολλοί που καθόμασταν δίπλα στα τσιμέντα του αγαπημένου του «Τάφου» και μιλάγαμε για τον Παναθηναϊκό μας. Μιλάγαμε και μαθαίναμε από τον ίδιο πως είναι να αγαπάς παθολογικά αυτόν τον σύλλογο και κυρίως τα ερασιτεχνικά αθλήματα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Leoforos.gr

Άλλα Σπόρ Παναθηναϊκός SPORTS