«Στου Ασπρομόντε τις πλαγιές και στο χωριό Ροχούδι, μέσα από τα χαλάσματα ακούγεται τραγούδι» που λέει κι ο Διονύσης Σαββόπουλος στο άσμα, το οποίο βεβαίως χρησιμοποιώ ποιητική αδεία...

To Ασπρομόντε δεν είναι ελληνική παραλλαγή του Μοντενέγκρο, αλλά μια υπαρκτή περιοχή, η οποία βρίσκεται στην Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας και (στα ελληνικά) σημαίνει τραχιά βουνά: εξίσου τραχιά, δύσβατα κι απρόσιτα υπήρξαν επί σειρά ετών τα βουνά της εθνικής του Μαυροβουνίου για την εθνική ομάδα της υδατοσφαίρισης, αλλά εδεήσαμε επιτέλους να αναρριχηθούμε σε αυτά και να σηκώσουμε στην κορυφή τους την ελληνική σημαία!

Για να μην τα πολυλογώ, στη χθεσινή πρεμιέρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος που διεξάγεται στη Βαρκελώνη η εν πολλαίς αμαρταίς περιπεσούσα (τα τελευταία χρόνια) ελληνική ομάδα νίκησε το Μαυροβούνιο με 6-4...

...και επιφυλάσσεται διά τα περαιτέρω, κόντρα όχι τόσο στη Νέα Ζηλανδία όσο στην οικοδέσποινα Ισπανία και στους αντιπάλους τους οποίους θα βρει εν συνεχεία στον δρόμο της.

Πράγματι οι Μαυροβούνιοι που αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης το 2008 στη Μάλαγα και κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο στο World League του 2009 στην Ποντγκόριτσα, ενώ πέρυσι τερμάτισαν δεύτεροι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόφεν και βγήκαν τέταρτοι στο ολυμπιακό τουρνουά του Λονδίνου ήταν από καταβολής του ανεξάρτητου έθνους τους ο κακός δαίμονάς μας...

Μας νίκησαν δυο φορές στο πλαίσιο του φετινού World League με 11-9 και 9-8, μας έριξαν μια ξεγυρισμένη εφτάρα (11-4) στις προάλλες στο τουρνουά της Βουδαπέστης, αλλά ως εκεί και μη παρέκει!

Ή μάλλον, μιας και η χθεσινή νίκη σημειώθηκε στα νερά του «Πικορνέλ», ως εκεί και μη παρέκει!

Εδώ ή εκεί δεν έχει και μεγάλη σημασία, διότι νίκη να 'ναι και ό,τι να 'ναι, όπως να' ναι, όπου να 'ναι και όποτε να 'ναι: βάζω και τη χρονική διάσταση της υπόθεσης, διότι το χθεσινό 6-4 υπήρξε προϊόν πρεμιέρας, στην οποία πάντοτε ενυπάρχει το σχετικό μούδιασμα και δη πρωινής!

Το εννοώ αυτό για την πρωινή πρεμιέρα, διότι εμείς οι Ελληνες μέχρι να ξυπνήσουμε, να χουζουρέψουμε, να πιούμε έναν καφέ, να κάνουμε ένα τσιγάρο, να πέσουμε στην πισίνα για την προθέρμανση και να παίξουμε τον κανονικό αγώνα, μας παίρνει λίγο χρόνο παραπάνω...

...και στο μεταξύ την έχουμε κάτσει τη βάρκα!

Αλλά, διάβολε, όπως είχε πρωτοπεί μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στους Μεσογειακούς Αγώνες της Μερσίνης ο Γιάννης Φουντούλης και όπως το επανέλαβε τις προάλλες ο Χρήστος Αφρουδάκης, αυτή η ομάδα έχει άγνοια κινδύνου!

Εκτός από την άγνοια κινδύνου, (αυτή η ίδια ομάδα, κράμα λίγων παλιών και πολλών καινούργιων παικτών) έχει πλέον και άγνοια φόβου για την ήττα και την αποτυχία...

Το επισημαίνω αυτό, διότι πριν από τον προηγούμενο αγώνα με το Μαυροβούνιο, στη Βουδαπέστη, ο Σάκης Κεχαγιάς είχε πει στους παίκτες: «Μπείτε στο νερό, κάντε αυτό που πρέπει και μη φοβάστε την αποτυχία»!

Μπήκαν τότε οι παίκτες στο νερό, δεν έκαναν αυτό που έπρεπε κι όχι μονάχα φοβήθηκαν την αποτυχία, αλλά τρόμαξαν κιόλας στη θέα της:

Εκείνο το 11-4 ήταν μόνον η αφορμή για να αλλάξουν τα κόζα και η εθνική ομάδα η οποία κατάφερε, στην πορεία της προς τη Βαρκελώνη, να νικήσει την Ουγγαρία στην έδρα της και δυο φορές την Ιταλία, χθες ρύθμισε κι εκείνο τον διακανονισμό των χρεών της προς το Μαυροβούνιο!

Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά αυτή η ρύθμιση ήταν όχι μόνο συμφέρουσα (για το μέλλον της Εθνικής) αλλά και οικονομική, διότι διακανονίστηκε σε τέσσερις δόσεις: μονάχα τόσες ήταν οι φορές που μάζεψε την μπάλα από τα δίχτυα του ο Κώστας Τσαλκάνης...

...και, ούτως ειπείν, ομάδα που μάχεται με τόση ανδρεία, παίζει τέτοια λυσσασμένη άμυνα και τρώει μονάχα τέσσερα γκολ, θα βάλει τουλάχιστον ένα παραπάνω και θα καθαρίσει τη βρώμικη μπουγάδα!

Προϊόντος του αγώνα, η ελληνική ομάδα έβαλε δυο γκολ παραπάνω, πήρε τη νίκη, ξόρκισε τα φαντάσματα τόσο του Μοντενέγκρο όσο και της πρεμιέρας και συνεχίζει το ταξίδι της...

Από το 2005 και πέρα η Εθνική δυστυχώς κακόμαθε στην αποτυχία κι αυτή η έξις ακολουθεί, στοιχειώνει και τσαντίζει κυρίως τον Χρήστο Αφρουδάκη και τον Μανώλη Μυλωνάκη, οι οποίοι είναι οι δύο μόνοι επιζήσαντες των ναυαγίων από την ένδοξη ομάδα που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μόντρεαλ.

Ο Γιάννης Φουντούλης είπε χθες ότι «οι αποτυχίες μας κάνουν πιο δυνατούς» και αυτή είναι μια κουβέντα που υπόσχεται πολλά για τη συνέχεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, στο οποίο αυτή η ομάδα, παραφράζοντας και επεκτείνοντας τον στοχασμό της Πατουλίδου, αγωνίζεται και θέλει να διακριθεί όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για το ίδιο «το γαμώτο, ρε γαμώτο»!

Μ' αυτά και μ' αυτά, η εθνική ομάδα πέρασε χθες τον πρώτο σκόπελο και (μαθαίνει να) αναρριχάται και στα μαύρα και στα άσπρα και τραχιά βουνά...

Πηγή: Goal

Άλλα Σπόρ SPORTS