Με όλο τον σεβασμό για αυτό που θα γράψω, αλλά ξέρετε ότι το αναφέρω καλοπροαίρετα για να αρχίσει και η ροή του... λόγου. Πραγματικά εκπλήσσομαι με την αφέλεια των οπαδών του Ηρακλή στο ζήτημα των εισιτηρίων του τελικού του κυπέλλου. Σκούζουν και φωνάζουν σε ποιον και γιατί; Περιμένατε φίλοι μου, την σύσκεψη της Τρίτης για να μάθετε πως δεν θα σας δώσουν εισιτήρια;
Δεν έχετε πάρει χαμπάρι πως η «γραμμή» της αθλητικής ηγεσίας είναι αποκλεισμός των οπαδών όπου κι αν ανήκουν; Κι αν μέρει δεν έχουν άδικο, άλλα ακόμα κι αυτό που αποφάσισαν δεν το αποφάσισαν για την ουσία του πράγματος αλλά γιατί έπρεπε να κάνουν κάτι μετά τα αίσχη του Καραϊσκάκη. Δεν ξέρουν να χειριστούν το ζήτημα και κανείς χέστης παράγοντας του ελληνικού αθλητισμού δεν εισπράττει πάνω του την ευθύνη.
Είναι άκομψος ο τρόπος που χειρίζονται τα ζητήματα. Προσβάλουν τους φιλάθλους και το ίδιο το άθλημα και σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Επίσης, με τις προσκλήσεις και τις προεγγραφές δεν πάει μπροστά το πράγμα και μπαίνουν οι κολλητοί και οι φίλοι του κάθε κοινοτάρχη. Δώσατε, όμως, δικαιώματα, δώσαμε όλοι δικαιώματα να βγαίνουν οι αστυνομικοί διευθυντές και να μιλάει εξ ονόματος των ομάδων. Αφού είναι ανίκανοι και «λίγοι» οι παράγοντες του βόλεϊ. μιλάνε άλλοι στη θέση τους. Στην προχθεσινή σύσκεψη στην Ορεστιάδα ήταν δέκα παράγοντες. Έκαναν δύο χιλιάδες χιλιόμετρα να πάνε και να έρθουν στην Ορεστιάδα και δεν βγάλανε κιχ. Φάγανε και ήπιαν και από εδώ πάνω και οι άλλοι...