Το ευχαριστηθήκαμε το τόπι. Είδαμε ένα ακόμα ωραίο ματσάκι και ξεχάσαμε τον πόνο μας. Αυτό είναι το βόλεϊ έστω κι είδαμε ένα απλά ωραίο ματς, ένα μέτριο ποιοτικά παιχνίδι που όμως είχε δύναμη, πάθος, ενθουσιασμό, ανατροπές στο σκορ κι ένα συγκλονιστικό φινάλε που κρίθηκε σε μερικές λεπτομέρειες στο τάι μπρέικ.

Ο Φοίνικας κατάφερε να νικήσει την καλύτερη κατά γενική ομολογία ομάδα του εφετινού πρωταθλήματος και κυρίως να πιστέψει στη νίκη. Αυτί είναι που άρεσε και που τρέλανε τους συριανούς που γυρίζουν σαν φαντάσματα όλο το βράδυ στο νησί περιμένοντας ξάγρυπνοι τον 4ο τελικό το απόγευμα της Τετάρτης...

Δεν είναι λίγο πράγμα αυτό που έχουν πετύχει και μόνο ότι έχουν φτάσει κοντά στην ισοφάριση είναι άθλος. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να κάνει ο Φοίνικας στον τέταρτο αγώνα, αλλά στον τρίτο τελικό είχε τσαγανό, το πίστεψε και τα κατάφερε απέναντι στον "γηραιό" που έδειξε καταπονημένος και λίγο πιο αργός από τον δεύτερο τελικό.

Διαβάστε όλο το σχόλιο στο gazzetta.gr