Έγραφα ότι οι διοικούντες το βόλεϊ από τον ερασιτέχνη είναι άσχετοι και επικίνδυνοι. Υποστήριζα ότι ο Δημήτρης Καζάζης έχει όση ευθύνη είχε ο πρώτος προπονητής της χρονιάς για την υπέρτατη κατάντια. Δεν αλλάζω γνώμη επειδή ο Παναθηναϊκός έμεινε στην κατηγορία.

Άλλωστε, το συγκεκριμένο σωματείο δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένο, γιατί κατάφερε να παραμείνει στην Α1 (που κι αυτό σχετικό είναι εδώ που τα λέμε). Η φετινή πορεία των πράσινων αποτελεί ντροπή για την ιστορία του συλλόγου. Επομένως δεν είναι επιτυχία που ο Παναθηναϊκός σκότωσε τη νεκρή ΕΑΠ. Δεν γίνεται να σου δίνουν βαλσαμωμένο πουλί και να το χάσεις. Είναι αδύνατον.

Ωστόσο έχω υποχρέωση να πω ένα μπράβο στα πιτσιρίκια (και στα λιγότερο πιτσιρίκια) του Παναθηναϊκού που συσπειρώθηκαν και -μετρώντας ρεαλιστικά το ύψος τους- κατάφεραν με τον τσαμπουκά τους να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία. Μπράβο σε όλους που δεν άφησαν τον ιστορικό σύλλογο να υποστεί την υπέρτατη ντροπή της ιστορίας του. Μπράβο τους που διέψευσαν τις προβλέψεις μου για υποβιβασμό. Μαγκιά τους που μπόρεσαν...!

Εντούτοις, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Παναθηναϊκός θα παίξει του χρόνου στην Α1 , αφενός γιατί δεν το έχω καθαρό ότι θα γίνει πρωτάθλημα, αφετέρου διότι ,εάν συνεχιστεί το χάος σε ΠΑΕ και ερασιτέχνη (μην θεωρείτε άσχετα τα δυο θέματα υπέρτατης διοικητικής τρικυμίας), αποκλείεται το ΤΑΑ (ποιό;) να πάρει πιστοποιητικό συμμετοχής σε μία επαγγελματική (τί;) λίγκα. ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΠΑΝΤΟΥ!

Ας πούμε δυο λογάκια και για την Πάτρα. Αυτός ο υποβιβασμός ήταν η λογική κατάληξη των χειρισμών της διοίκησης και του Χριστόπουλου τα τελευταία χρόνια. Μια ομάδα που χρωστάει παντού, που έχτιζε αυτοκρατορίες (ή έτσι νόμιζε μεγαλοπιασμένη ούσα) με τα ψέματα, που συνέβαλε στην αναξιοπιστία του αθλήματος καλό είναι να υποβιβάζεται μπας και βουλιάζοντας αλλάξει. Το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τον Παναθηναϊκό, αλλά δυστυχώς δεν γινόταν να υποβιβαστούν και οι δύο προς γνώση και συμμόρφωση.

Άραγε η Πάτρα τώρα που υποβιβάσθηκε θα ξεπληρώσει τα άπειρα χρέη της; Φοβούμαι πως όχι!

Την ΕΑΠ θα την ευχαριστήσουμε για την δυνατότητα που έδωσε (έστω εξ ανάγκης και όχι από επιλογή, όπως καυχιέται ο τέως κόουτς) σε κάποια πιτσιρίκια ,όπως ο Ασπιώτης, να παίξουν μπάλα. Ανεξαρτήτως αν ο Άκης ταλαιπωρήθηκε, πείνασε στην Πάτρα και λίγο έλειψε να εγκαταλείψει, μέσω της ΕΑΠ τον γνωρίσαμε. Δεν τον γνωρίσαμε μόνο εμείς, αλλά και οι ομοσπονδιακοί προπονητές και κυρίως προπονητές εκτός Ελλάδας. Καλή τύχη φίλε μου! Κι ας έπαιξες (σε ανάγκασαν να παίξεις) τους 4 αγώνες των πλέι-άουτ στα πρόθυρα κατάγματος κόπωσης και με πρόβλημα στο πόδι που ενδεχομένως σε αναγκάσει να περάσεις την πόρτα του χειρουργείου. Μάγκας είσαι για τον πόνο που υπέφερες!

Πάει κι αυτή η παρωδία, έλαβε τέλος. Το άθλημα κακοποιήθηκε, οι παίκτες ταλαιπωρήθηκαν, αλλά τέλειωσε. Αυτή ήταν η τελευταία πράξη της Volleyleague εντός τάραφλεξ. Οι υπόλοιπες θλιβερές πράξεις θα παιχτούν στα γραφεία.

Κι εμείς θα μείνουμε με τις αναμνήσεις των εποχών που ο Ολυμπιακός κι ο Ηρακλής πλακώνονταν ,όχι για το ποιός έχει πιστοποητικό και ποιός χρωστάει, ποιός είναι νόμιμος και ποιός παράνομος, αλλά για το ποιός θα κατακτούσε το Τσάμπιονς Λιγκ!

Θα θυμόμαστε τα μεγάλα παιχνίδια μεταξύ των μεγάλων του ελληνικού βόλεϊ που κατήντησαν μικρότεροι κι από την Κάτω Ραχούλα!

Θα θυμόμαστε τους παικταράδες μας που είτε έχουν εγκαταλείψει την ενεργό δράση, είτε από του χρόνου θα παίζουν ΟΛΟΙ (ΚΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΟΛΟΙ, ΕΝΝΟΩ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ) στο εξωτερικό!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα πρωτάθλημα γιγάντων που το κατήντησαν μια λίγκα νάνων...

Μία φορά κι έναν καιρό, τα παραμύθια μου αντέχαν, τώρα δεν αντέχω εγώ...

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!

Πηγή: pamesports.gr

Βόλεϊ Παναθηναϊκός