Η Ένωση συνεχίζει να αναζητά την πρώτη της νίκη στο πρωτάθλημα διότι προδώθηκε για ακόμα μία φορά από την έλλειψη ατομικής ποιότητας και την κακή ψυχολογία.
Παρά το γεγονός ότι ήταν «σωστά στημένη» στο ξεκίνημα, εντούτοις η εξέλιξη της αναμέτρησης αποκάλυψε τις αδυναμίες της και τον πανικό που διακατέχει τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή. Από την πλευρά του, ο Μάντζιος αρκέστηκε στο «γκολ δώρο» του Βενέτη και δε ρίσκαρε στο δεύτερο ημίχρονο αποδεικνύοντας ότι πρωταρχικός του στόχος ήταν ο βαθμός της ισοπαλίας.
Α ημίχρονο: Position vs Possession
Για πρώτη φορά φέτος η Ένωση παρατάχθηκε σε διάταξη 4-2-3-1, με τον νεαρό Παπαδημητρίου λίγα μέτρα πίσω από τον Φουρτάδο. Δεδομένου ότι το παιχνίδι ήταν «must win», οι γηπεδούχοι επιδίωξαν να σκοράρουν γρήγορα με την εξής τακτική:
- ψηλά τοποθετημένες γραμμές
- κατοχή μπάλας (73%-27% στο 25ο λεπτό) και προσπάθεια διάσπασης της άμυνας των φιλοξενούμενων με κοντινές πάσες
- επιθέσεις κυρίως από την αριστερή πτέρυγα, με συνεχή τροφοδότηση του Λαγού και «ανέβασμα» του Κοντοέ
Αντίθετα, ο Μάντζιος επέλεξε αμυντικογενές 4-3-3 που μετατρεπόταν σε 4-5-1 όταν η ΑΕΚ διενεργούσε επιθέσεις. Προτίμησε:
- να περιμένει στο «μισό γήπεδο», παίζοντας παθητική άμυνα
- να φορτώσει τον άξονα ώστε να ανακόψει την προσπάθεια των Παπαδημητρίου – Κατίδη να συνδυαστούν σε «κλειστό χώρο»
- να πετύχει αμυντική συνοχή, μέσω της συμμετοχής των εξτρέμ στην ανασταλτική λειτουργία των άκρων
- να μην ασχοληθεί καθόλου με το «επιθετικό κομμάτι»
Η «μαγεία του ποδοσφαίρου» άλλαξε τα δεδομένα
Η Ένωση είχε πρωτοβουλία κινήσεων, δημιούργησε προϋποθέσεις για γκολ και ανάγκασε τον Μάντζιο να αντικαταστήσει στο 25ο λεπτό το ένα του αμυντικό χαφ (Χαμπλ) με ένα πιο πειθαρχημένο τακτικά ποδοσφαιριστή (Σταμόγιαννο) προκειμένου να πετύχει ανασταλτική αποτελεσματικότητα. Κι ενώ το παιχνίδι έμοιαζε με «παράσταση για ένα ρόλο», η Κέρκυρα κατάφερε να προηγηθεί από μία «στημένη φάση» στην πρώτη φορά που πάτησε την περιοχή του Αραμπατζή.
Κάπου εκεί άλλαξαν τα πάντα. Οι άπειροι παίκτες της ΑΕΚ έχασαν την αυτοπεποίθεσή τους, η πίεση της κερκίδας «βάρυνε» τα πόδια τους και η επιθετικότητα της ομάδας ατόνησε. Ο ενθουσιασμός και η φρεσκάδα έδωσαν τη θέση τους στην «παγωμάρα» και τον εκνευρισμό. Μοιραία, λοιπόν, η Κέρκυρα «πήρε 4-5 μέτρα», κέρδισε φάουλ τακτικής και ευτύχισε να «βγάλει το ημίχρονο» χωρίς να απειληθεί.
Σχόλιο: Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μάντζιος ζητούσε από τους παίκτες του να «ανεβούν και να καθαρίσουν το παιχνίδι» μέχρι το 45ο λεπτό, καθώς διέγνωσε ότι οι γηπεδούχοι έπεσαν πραγματικά «στο καναβάτσο» και ήταν ανήμποροι να αντιδράσουν.
Οι διατάξεις των ομάδων μετά το 66ο λεπτό
Β ημίχρονο: Αλλαγές προσώπων / τακτικής με υπερβολικό ρίσκο για την Ένωση
Όντας με την πλάτη στον τοίχο, ο προπονητής της ΑΕΚ τα έπαιξε «όλα για όλα»:
- αντικατέστησε τον κεντρικό αμυντικό Μπουγαϊδη με τον επιθετικογενή χαφ Κορδέρο και τον ανασταλτικό χαφ Ρίκκα με τον επιθετικό χαφ Γροντή
- μετάφερε τον Γιάγκο σε θέση κεντρικού αμυντικού
- μετέτρεψε το σύστημα σε επιθετικογενές 4-1-4-1, με τον Κατίδη σε ρόλο «κρυφού επιθετικού»
- έδωσε εντολή στα μπακ για συνεχείς προωθήσεις και συμμετοχή στην επίθεση
- συνέχισε να «στοχεύει» την αριστερή πλευρά της ομάδας του για την εκδήλωση επιθέσεων
Σχόλιο: η μονοδιάστατη ανάπτυξη της ΑΕΚ από τα αριστερά και ο μεγάλος αριθμός λανθασμένων μεταβιβάσεων βοήθησαν την Κέρκυρα να «κρατήσει» εύκολα το αποτέλεσμα στα πρώτα 25 λεπτά της επανάληψης.
Καθώς συνεχιζόταν η επιθετική νωχελικότητα, ο Παπαδόπουλος «έκλεισε τις αλλαγές του» στο 66ο λεπτό κάνοντας την τελευταία τακτική αλχημεία:
- αντικατέστησε τον δεξί μπακ Αρκούδα με τον επιθετικό Παυλή
- μετέτρεψε το σύστημα σε ιδιόμορφο 3-2-3-2
- αποδυνάμωσε υπερβολικά τις πτέρυγες, προσφέροντας κενό χώρο στην Κέρκυρα για να αντεπιτεθεί από τα άκρα
Σχόλιο: η ΑΕΚ δε σκόραρε από οργανωμένη επιθετική προσπάθεια, αλλά από «αναμπουμπούλα». Παρά την ισοφάριση, οι ποδοσφαιριστές της έμοιαζαν «χαμένοι» από τις συνεχείς αλλαγές ρόλων / θέσεων και δεν απείλησαν ουσιαστικά τον αντίπαλο.
Η σημασία των προσωπικών μονομαχιών
Τα «must win» παιχνίδια έχουν, συνήθως, θετική έκβαση όταν οι ποδοσφαιριστές υπερέχουν έναντι των αντιπάλων σε ατομικό επίπεδο. Αυτός, ακριβώς, ήταν ο λόγος που η ΑΕΚ είχε ανούσια υπεροχή αλλά δεν πήρε το τρίποντο για ακόμα ένα παιχνίδι:
- δέχτηκε γκολ διότι ο Βενέτης «κέρδισε στον αέρα» τον Μπουγαϊδη
- δε δημιούργησε ουσιαστικές ευκαιρίες, καθώς οι επιτελικοί Κατίδης-Λαγός-Παπαδημητρίου-Γροντής δε μπορούσαν να περάσουν τους προσωπικούς τους αντιπάλους στο «ένας εναντίον ενός»
- δεν κέρδισε γιατί ο Έντερ κυριάρχησε στην περιοχή της Κέρκυρας και αποσόβησε την πλειοψηφία των μεταβιβάσεων προς τους «ακίνδυνους» Φουρτάδο – Παυλή
Συμπέρασμα
Η αγωνιστική εικόνα μίας ομάδας και η επιλογές του προπονητή δεν πρέπει να κρίνονται, μόνο, εκ του αποτελέσματος. Οι συνεχείς αλλαγές συστημάτων, ρόλων και θέσεων από τον Παπαδόπουλο αποπροσανατόλισαν τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και εκμηδένισαν την προσπάθεια για ορθολογική ανάπτυξη. Στο δεύτερο ημίχρονο, η Ένωση έμοιαζε με άναρχο σύνολο που προωθείται «λόγω φανέλας» (71% κατοχή) αλλά δεν ξέρει πώς να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Δυστυχώς, η απουσία ατομικής ποιότητας και η κακή ψυχολογία της ομάδας δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που μοιάζει ικανό να «κάψει» την ιστορία του συλλόγου.
Αντίθετα, έχοντας σύμμαχο το χρόνο και με δεδομένο τον εκνευρισμό των παικτών της Ένωσης, η Κέρκυρα θα έπρεπε να λειτουργήσει με τη λογική «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Ωστόσο, ο Μάντζιος δεν «κράτησε ψηλά» τα εξτρέμ του και δεν έδωσε επιθετικό προσανατολισμό στον κεντρικό του χαφ. Οι φιλοξενούμενοι οπισθοχώρησαν υπερβολικά και σεβάστηκαν την ΑΕΚ περισσότερο από όσο έπρεπε. Μοιραία, λοιπόν, δεν κέρδισαν ένα παιχνίδι του οποίου η εξέλιξη ήταν «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα τους.
ΠΗΓΗ: Overlap.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις