Η χρονιά δεν ξεκίνησε και δεν εξελίσσεται διαφορετικά απ’ ό,τι την περίμεναν στον ΑΡΗ. Κυλάει, πάνω κάτω, όπως την προέβλεψαν το περασμένο καλοκαίρι. Με μεταπτώσεις, δηλαδή, λόγω της βίαιης προσαρμογής πολλών νεαρών παικτών στην Σούπερ Λίγκα, για λόγους που είναι γνωστοί πια (δεν πήρε άδεια το καλοκαίρι και δεν είχε δικαίωμα μεταγραφών).

Έχοντας διανύσει τις πρώτες 11 αγωνιστικές του πρωταθλήματος, προκύπτει μία… 11άδα μηνυμάτων που είναι καλό να καταγραφούν, αλλά ακόμη καλύτερο θα είναι να ερμηνευτούν σωστά ώστε να αξιοποιηθούν στη συνέχεια.

Έχουμε και λέμε:

1) Ο ΑΡΗΣ σφύζει από νιάτα και ταλέντο. Υπολείπεται σε εμπειρία, όμως. Γι’ αυτό δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά την καλή εικόνα που έβγαλε στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του, με αποτέλεσμα να έρθουν δύο «χαστούκια» από Λεβαδειακό και Γιάννινα. Νωρίτερα είχε προηγηθεί η… «προβληματική» νίκη επί της Βέροιας.

2) Μισή ομάδα και παραπάνω είναι μόνος του ο Νταβίντ Αγκάνθο. «Λαχείο» της τελευταίας κυριολεκτικά στιγμής το καλοκαίρι, που έκανε κιόλας απόσβεση των χρημάτων που θα δαπανήσει γι’ αυτόν ο ΑΡΗΣ (150.000 ευρώ). Σκεφτείτε σε πόσο πιο δύσκολη θέση θα μπορούσε να είναι ο ΑΡΗΣ χωρίς τα πέντε γκολ του Ισπανού…

3) Ο ΑΡΗΣ ήταν αναγκασμένος φέτος να στηριχτεί στους «παλιούς» και πιο έμπειρους Βελλίδη, Παπαζαχαρία, Παπαστεριανό, Καπετάνο, Καζναφέρη. Υπό «κανονικές συνθήκες», μόνο ο πρώτος θα έπαιζε βασικός. Οι υπόλοιποι και πέρσι μπαινόβγαιναν στην εντεκάδα, εκτός του Καπετάνου, που ποτέ όμως δεν ξεπέρασε την μετριότητα. Φέτος, κλήθηκαν να «βγουν μπροστά», αλλά μέχρι τώρα μόνο ο Βελλίδης ανταποκρίνεται. Και σε κάποιο βαθμό ο Παπαζαχαρίας. Οι άλλοι όχι. Και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν στη συνέχεια…

4) Σε μέτρια επίπεδα κυμαίνεται και η απόδοση του Νούνο Κοέλιο. Έχει ποιότητα και φαίνεται, αλλά παρουσιάζει μεταπτώσεις στην απόδοσή του. Είτε γιατί παρασύρεται από την γενικότερη μετριότητα που διακρίνει το ρόστερ, είτε γιατί δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη, η ουσία είναι ότι δεν δίνει στους «κίτρινους» την ώθηση που περίμεναν από αυτόν μεσοεπιθετικά.

5) Αντιθέτως, ο Ρούμπεν Πουλίδο έδωσε ηρεμία και εμπειρία στα μετόπισθεν με την παρουσία του. Κατευθύνει την ομάδα από πίσω και η απουσία του στα τελευταία ματς (λόγω τραυματισμού) δείχνει πόσο απαραίτητος είναι…

6) Ο Γιάννης Γιαννιώτας φορτώθηκε με περισσότερες ευθύνες απ’ ό,τι θα έπρεπε και δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στο ρόλο που βιαστικά του ανατέθηκε φέτος. Να είναι… πρωταγωνιστής. Δεν είναι ακόμη έτοιμος για να πάρει την ομάδα «πάνω του» και γι’ αυτό άργησε να βρει τα πατήματά του. Του ασκήθηκε μεγάλη πίεση, την οποία δεν μπόρεσε να διαχειριστεί. Ξεκίνησε πολύ αγχωμένος το πρωτάθλημα και έχει δύο, τρία παιχνίδια τώρα που δείχνει να βρίσκει το ρυθμό του. Και να σκοράρει…

7) Η επιλογή του Μάκη Κατσαβάκη το περασμένο καλοκαίρι αποδείχθηκε ένα στοίχημα το οποίο έχασε η διοίκηση. Ο Σερραίος τεχνικός δεν μπόρεσε να ελέγξει τα αποδυτήρια. Λειτούργησε σαν σε ομάδα με «κανονικές συνθήκες», ενώ ήξερε ότι είναι «ειδικές» οι συνθήκες φέτος στον ΑΡΗ. Άνοιξε πολλά «μέτωπα» στα αποδυτήρια και αναπόφευκτα ήρθε το διαζύγιο. Εκτός αυτού, πειραματιζόταν σχεδόν σε κάθε παιχνίδι με συνέπεια ο ΑΡΗΣ να μην μπορεί να βρει ρυθμό…

8) Το δίδυμο Πασιαλή, Μπουγιουκλή κατάφερε αλλάξει την εικόνα του ΑΡΗ. Βρήκε ρόλο στους παίκτες, κατέληξε σε έναν κορμό και η ομάδα άρχισε να ρολάρει καλύτερα. Μέχρι που ήρθε η «σφαλιάρα» από τον ΠΑΣ. Προφανώς θα υπερεκτίμησαν τις δυνατότητες της ομάδας, λόγω των εμφανίσεων στα δύο ντέρμπι και ρίσκαραν περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε. Όπως οι παίκτες όμως, έτσι κι αυτοί δεν έχουν τα περιθώρια για άλλες «ανορθογραφίες» στη συνέχεια. Το ματς με τον Πανθρακικό είναι, δυστυχώς, τελικός (χωρίς εισαγωγικά)

9) Τα παιχνίδια με Βέροια και ΠΑΣ προσγείωσαν το «δίδυμο» και τον ΑΡΗ στην σκληρή πραγματικότητα. Ότι δεν μπορεί ακόμη, γιατί δεν έχει τις δυνατότητες, να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να έχει επιθετικό στυλ. Πρέπει να κάνει αυτό που έκανε στα δύο ντέρμπι. Να περιμένει πίσω και να βγαίνει στην κόντρα. Γιατί κακά τα ψέματα, όλα ματς φέτος είναι ντέρμπι για τον ΑΡΗ. Να κάνει παιχνίδι υπομονής, να δίνει χώρο στον αντίπαλο και να «χτυπάει» στην κόντρα με Αγκάνθο, Γιαννιώτα. Αυτό έδειξε ότι ξέρει να κάνει καλύτερα.

10) Θα χρειαστεί γερό στομάχι για να βγει η χρονιά. Θα… βγει όμως, εύκολα ή δύσκολα. Μετά, ο ΑΡΗΣ δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το μέλλον του. Θα έχει ομάδα για μια 10ετία. Σημειώστε: Διούδης, Γιαννιώτας, Νταμαρλής, Γιαννίτσης, Οικονομόπουλος, Αντωνιάδης, Σουνάς, Κανούλας και έπεται συνέχεια…

11) Το ζητούμενο είναι αν ο ΑΡΗΣ αντέξει οικονομικά; Με χρέη που αγγίζουν τα 25 εκατομμύρια ευρώ, ακόμη κι αν υπαχθεί στο άρθρο 99, κανείς δεν εγγυάται την βιωσιμότητά του. Αρκεί να σημειώσουμε ότι θα πρέπει να καταβάλει ετησίως για το «99», μόνο, κοντά στα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Χώρια τα μπάτζετ της ομάδας και τα υπόλοιπα έξοδα.
Με την υπαγωγή του στο «99» θα κερδίσει απλώς χρόνο. Θα πάρει παράταση «ζωής». Χρειάζεται έναν επενδυτή. Αυτό είναι, πλέον, ξεκάθαρο…