Οι "πράσινοι" ηττήθηκαν από τον Λεβαδειακό γιατί απλούστατα δεν είναι καλύτεροι από την ομάδα του Γιώργου Παράσχου. Το ελαττωματικό προϊόν παραμένει ελαττωματικό ό,τι και να κάνεις.

Οταν σε κάθε στραβή του Παναθηναϊκού αναπολείς τον Καραγκούνη, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω σκόραρε το πρώτο του γκολ με τη Φούλαμ τη μέρα που ο Λεβαδειακός νικούσε τους "πράσινους" για πρώτη φορά εκτός έδρας, τότε υπάρχει πρόβλημα. Οχι στην ομάδα, αλλά στη νοοτροπία των οπαδών που θέλοντας να βρουν από κάπου να πιαστούν, ίσως αναπολήσουν και τον Βαζέχα, τον Σαραβάκο ή την ομάδα του Ουέμπλεϊ.

Δεν είναι λύση στο πρόβλημα αυτή. Ακόμα και να έμενε ο Καραγκούνης, πόσο καιρό θα έπαιζε; Ενα, δύο, τρία χρόνια; Δύσκολο. Το θέμα, όμως, δεν είναι τι θα γινόταν με τον Καραγκούνη και όλη αυτή η μεμψιμοιρία, αλλά τι γίνεται από 'δω και πέρα.

Ο Παναθηναϊκός της ένδειας ηττήθηκε από τον Λεβαδειακό όχι γιατί φταίει μόνο ο Μπουμσόνγκ. Εχασε γιατί δεν είναι καλύτερος από την ομάδα του Γιώργου Παράσχου. Οπως δεν είναι καλύτερος από τον ΠΑΣ, τον Ατρόμητο και τον Αστέρα που βρίσκονται από πάνω του και κυνηγά για να μπει στα πλέι οφ.

Είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Το φετινό πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν ήταν μόνο ο Φερέιρα ή ο Αλαφούζος ή ο Τσάκας ή ο πρίγκιπας. Το μέγα πρόβλημα και αντικείμενο συζήτησης είναι ότι τούτη η ομάδα δεν είναι ανταγωνιστική. Φιλότιμες οι προσπάθειες του Ρότσα να αναδείξει ένα σύνολο που κάνει τα βασικά (και αυτά τα είδαμε με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό), αλλά το ελαττωματικό προϊόν παραμένει ελαττωματικό ό,τι και να κάνεις.

Το κακό με τον Παναθηναϊκό της τρέχουσας σεζόν είναι ότι ήττες σαν αυτές από τον Λεβαδειακό δεν αποτελούν έκπληξη και το χειρότερο αυτών είναι ότι η πλειοψηφία του κόσμου φαίνεται να συμβιβάζεται. Ετσι μικραίνουν οι ομάδες...

ΥΓ: Αν θυμάμαι καλά, ο Καραγκούνης ήταν αυτός που καθυστερούσε την ομάδα, έπεφτε συνέχεια κάτω, έκοβε το ρυθμό κτλ. Ξάφνου έγινε ο απαραίτητος για τον Παναθηναϊκό. Από τους ίδιους!

ΥΓ2: Η "αρρωστημένη" ατμόσφαιρα στις εξέδρες είναι απόρροια των τελευταίων γεγονότων. Προέρχεται από αυτούς που πίστεψαν στον Τσάκα, από αυτούς που τάσσονται υπέρ του Αλαφούζου, από αυτούς που αναπολούν τον Τζίγκερ, από αυτούς που εξακολουθούν να πιστεύουν πως πίσω από όλα τα δεινά κρύβεται αυτός, από όλους που παρακολουθούν το συνονθύλευμα αυτό να προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο. Υπάρχει κάτι να δοθεί στο λαό να ηρεμήσει; "Οχι" είναι η εύλογη απάντηση. Τα παραμύθια μάς τελείωσαν, ο Τσάκας έκανε το κομμάτι του και απολαμβάνει τα 15 (ας είναι μόνο λεπτά) δημοσιότητας και ο κόσμος ψάχνει έναν Καραγκούνη όπως ο ναρκομανής ψάχνει το ευρώ...

Πηγή: contra.gr